Του Κολίτση Νίκου
Μερική ανατροπή ισοπαλίας (2-2) σημειώθηκε στο ουδέτερο γήπεδο της Καλλιθέας, ανάμεσα στον τυπικά γηπεδούχο Ηρακλή Χράνης και στον Πιερικό Ρυακίων, για την
11η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Γ' κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας.
11η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Γ' κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας.
Τέσσερα γκολ, δύο κόκκινες κάρτες, μία για κάθε ομάδα, ένα δοκάρι, πολλές κλασικές χαμένες ευκαιρίες εκατέρωθεν, συνεχείς ανατροπές και αμέτρητες συγκινήσεις, σε έναν αγώνα που επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις σε όσους το παρακολούθησαν. Ο Πιερικός Ρυακίων κυριάρχησε στο πρώτο ημίχρονο, προηγήθηκε στα πρώτα μόλις λεπτά της αναμέτρησης με τον Λιοτήρη, στην πρώτη φάση που δημιούργησε, καθώς οι επιθετικοί έφευγαν γρήγορα στο μεγάλο χώρο απέναντι στη άμυνα των γηπεδούχων που ανέβαινε ψηλά για να ισορροπήσει. Σε μία φαινομενικά ακίνδυνη μακρινή εκτέλεση φάουλ έγινε το 2-0 με τον Κακάνη, από κακή εκτίμηση τερματοφύλακα και αμυντικών και με τα Ρυάκια να συνεχίζουν να χάνουν ευκαιρίες έληξε το πρώτο μέρος της συνάντησης.
Στο δεύτερο ημίχρονο οι δύο ομάδες εμφανίστηκαν μεταμορφωμένες. Από τα πρώτα λεπτά η Χράνη έκλεισε τους χώρους, πίεσε ασφυκτικά, κέρδισε όλες τις προσωπικές μονομαχίες στο κέντρο, πέτυχε ένα γκολ που σπάνια μπαίνει στα ελληνικά γήπεδα και θέτει υποψηφιότητα από τώρα για «γκολ της χρονιάς», από ακούσια πτώση του τερματοφύλακα, με τον Αργυρόπουλο και συνέχισε να χάνει τη μία ευκαιρία μετά την άλλη, τη στιγμή που τα Ρυάκια εμφάνισαν εμφανή σημάδια κόπωσης, αδυναμία συγκέντρωσης και ψυχολογίας. Η ισοφάριση προήλθε μετά από κερδισμένο πέναλτι και κόκκινη κάρτα στον τελευταίο αμυντικό σε αντεπίθεση, με εύστοχη εκτέλεση του Υφαντίδη, ενώ μόνο στα τελευταία λεπτά τα Ρυάκια βρήκαν τις ψυχικές δυνάμεις να βγουν από την περιοχή τους και παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, να απειλήσουν με την απόλυτη ανατροπή τους γηπεδούχους.
Highlights: το πρώτο «γκολ της χρονιάς» των γηπεδούχων, το «σουτ-φωτοβολίδα της χρονιάς» του Υφαντίδη της Χράνης στο οριζόντιο δοκάρι, ο πάγκος της Χράνης που τον αποτελούσαν νεαροί ποδοσφαιριστές, σε ένα γεμάτο ρόστερ, που περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους για να πάρουν ευκαιρίες και να αγωνιστούν, η σύσσωμη διοικητική παρουσία και στήριξη της ομάδας των Ρυακίων στο γήπεδο
Man of the match: ο Υφαντίδης Θ. της Χράνης, όχι μόνο για το γκολ και το σουτ στο δοκάρι, αλλά και για το γεγονός ότι «όργωσε» κυριολεκτικά το γήπεδο με εκπληκτικές ενέργειες, ντρίπλαρε και μοίρασε ασίστ, συνεπικουρούμενος από τους εξίσου δημιουργικούς χαφ της ομάδας. Από τους φιλοξενούμενους, ο κεντρικός αμυντικός Κακάνης Γ., δέσποζε με την επιβλητική παρουσία του, με σωστές τοποθετήσεις και έγκαιρες επεμβάσεις σε πρώτο χρόνο, ενώ παράλληλα κέρδισε και την κόκκινη κάρτα αντιπάλου του στο τέλος του αγώνα.
Βίντεο σε επαγγελματική ποιότητα εικόνας και ήχου.
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
COACH BOX TO BOX INTERVIEW Συρόπουλος#Χατζηγιάν
Συρόπουλος Άρης, προπονητής Πιερικού Ρυακίων
Η ομάδα δεν πήγαινε καλά, όταν ανέλαβα την τεχνική ηγεσία, καθώς παραιτήθηκε ο προηγούμενος προπονητής. Η ομάδα δεν είχε ψυχολογία. Αυτό διέκρινα σε πρώτη φάση.Προσπάθησα να τονώσω την ψυχολογία και το ηθικό των παικτών για να κάνουμε νίκες. Στον πρώτο αγώνα νικήσαμε, αλλά στη συνέχεια τα αποτελέσματα δεν ήταν θετικά.Προσπαθούμε να δουλέψουμε σε αυτήν την κατεύθυνση, να πάμε λίγο καλύτερα στο δεύτερο γύρο και να χρησιμοποιήσουμε και δύο τρεις νέους παίκτες που θα αποτελέσουν τη βάση για την επόμενη χρονιά.
Η ομάδα είναι καλή τεχνικά και σε επίπεδο δύναμης, αλλά λείπει η φυσική κατάσταση. Προσπαθούμε να βελτιώσουμε τη φυσική κατάσταση. Υπάρχουν όλες οι ηλικίες στην ομάδα και είναι δύσκολη η διαχείρισή τους. Γνωρίζεις το χαρακτήρα του κάθε παίκτη και προσπαθείς ανάλογα να κρατήσεις τις ισορροπίες.
Κάναμε ένα καλό πρώτο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο μείναμε από δυνάμεις. Στο τελευταίο τέταρτο παλέψαμε το παιχνίδι, παρά το αριθμητικό μειονέκτημα και αυτό μου αρέσει να βλέπω στην ομάδα.Όταν το παλεύεις μέχρι το τελευταίο λεπτό, κάποια στιγμή θα έρθει και η νίκη.
Το επίπεδο της κατηγορίας βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο. Έρχονται προπονητές από μεγαλύτερες κατηγορίες, δίνονται χρήματα σε παίκτες για να έρθουν να παίξουν στο γ' τοπικό και φέτος είναι σαφώς ανώτερο από τις προηγούμενες χρονιές.
Η απουσία της φυσικής έδρας της ομάδας κοστίζει. Είναι δύσκολο να παίζεις σε διαφορετικά γήπεδα χωρίς κόσμο, να κάνεις προπονήσεις αλλού και να έχεις τα αποτελέσματα που θέλεις.
Προσπαθούμε να φέρουμε παίκτες που να είναι από το χωριό, αλλά μέχρι στιγμής αυτοί είναι λίγοι και αναγκαζόμαστε να φέρνουμε και μη γηγενείς. Τώρα έχουμε τρεις τέσσερις νέους και θέλουμε αυτοί να αποτελέσουν τη βάση για την ομάδα της επόμενης χρονιάς.
Χατζηγιάννης Κώστας, προπονητής Ηρακλή Χράνης
Ξεκινήσαμε μία προσπάθεια στο δεύτερο γύρο, βάλαμε τα πράγματα κάτω με στόχο σε κάθε αγώνα να βελτιωνόμαστε. Έρχονται όλα τα παιδιά στις προπονήσεις, ενώ στον πάγκο σήμερα είχα και άλλους παίκτες εξίσου καλούς.
Προσπαθούμε να μπούμε στην πεντάδα. Αν τα καταφέρουμε έχει καλώς. Αν όχι, υπάρχουν στην ομάδα νέα παιδιά και ρίχνουμε το βάρος εκεί.
Στο πρώτο ημίχρονο μπήκαμε νωθρά. Υποτιμήσαμε τον αντίπαλο. Τους έλεγα ότι η ομάδα αυτή μπορεί να μην είναι η ομάδα που ήταν κάποτε και να μην είναι στις πρώτες θέσεις, αλλά παραμένει επικίνδυνη, όμως δε με άκουσαν. Στο δεύτερο ημίχρονο κάναμε τις αλλαγές και ήταν ακριβώς η ίδια ομάδα που νίκησε και το Μακρύγιαλο.
Φέτος είναι η πιο δύσκολη χρονιά. Όλα είναι νέα παιδιά, δεν ξέρουν πώς παίζει ο καθένας, έχουμε από πίσω πέντε παιδιά που παίζουν πρώτη φορά μπάλα και προσπαθούμε να ενσωματώσουμε τους νέους με τους παλιούς. Η βαθμολογική θέση μας αδικεί. Δεν ξέραμε τους αντιπάλους στον πρώτο γύρο.
Αυτά είναι τα παιδιά της Χράνης και γι' αυτό στηριζόμαστε και σε άλλα παιδιά, εκτός της Χράνης, για να κρατήσουμε την ομάδα.
Όλες οι ομάδες είναι ισάξιες και οι συγκυρίες έχουν συντελέσει στο να ξεφύγουν κάποιες ομάδες βαθμολογικά. Αν παίζαμε, όπως παίζουμε στο δεύτερο γύρο, θα είμαστε σίγουρα ψηλότερα.
Η απουσία της φυσικής έδρας στοιχίζει πολύ. Παίζουμε κάθε φορά σε γήπεδο που δεν ξέρουμε, χωρίς φιλάθλους και αυτό είναι πολύ δύσκολο κυρίως για τα παιδιά. Φέτος αποκλείουμε να καταφέρουμε να επιστρέψουμε στο γήπεδό μας.
Το μέλλον κάθε ομάδας είναι τα νέα παιδιά. Θα υπάρξουν φυσικά και ορισμένοι μεγαλύτεροι που θα βοηθάνε, αλλά οι πιο κατάλληλες ηλικίες είναι από 16 μέχρι 22 χρονών. Το καλό είναι ότι σε κάθε αγώνα έχουμε από 18 μέχρι 20 ποδοσφαιριστές που περιμένουν υπομονετικά να παίξουν και ακόμα και όταν δεν παίζουν, έρχονται στις προπονήσεις και δουλεύουν. Τα δύο άτομα που είμαστε στη διοίκηση προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τους ποδοσφαιριστές. Δεν έχουμε βοήθεια από πουθενά. Από την τσέπη μας βάζουμε χρήματα. Μας έχουν τάξει πολλά πράγματα, αλλά χωρίς ανταπόκριση. Ευτυχώς τα παιδιά είναι φιλότιμα και δεν έχουν παράλογες απαιτήσεις. Τα θετικό είναι ότι έχουμε τα νέα παιδιά κοντά μας μακριά από ναρκωτικά και εξαρτήσεις.
Το μέλλον του ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή δεν μπορούμε να το προβλέψουμε. Εκτιμώ ότι η πολιτεία θέλει να καταστρέψει το μέλλον των παιδιών. Για παράδειγμα, όταν δεν έχουμε το γήπεδό μας για να παίξουμε και να κρατήσουμε τα παιδιά κοντά μας, ουσιαστικά τα χάνουμε, γιατί είναι αδύνατο τα παιδιά αυτά να έρθουν μόνα τους να προπονηθούν αλλού. Μακάρι να μην επιβεβαιωθώ, αλλά αν αναλογιστεί κανείς ότι το κράτος ζητάει και πολλά πράγματα για τη λειτουργία ενός γηπέδου, δε βλέπω να επιβιώνει ούτε ένα σωματείο.
