Ίδρυμα
Πασχάλη
Ξεκινώντας την ομιλία μου θα ήθελα πρώτα
από όλα να ευχαριστήσω τον κ. Πασχάλη για την
προσφορά του προς τους κατοίκους
και τους φορείς της Πιερίας, ευχαριστώντας
όμως το ίδιο αν όχι και περισσότερο και κάθε πολίτη ο οποίος σήμερα ανώνυμα και
μακριά από τα φώτα
της δημοσιότητας εκφράζει ποικιλοτρόπως την αλληλεγγύη του
στον συνάνθρωπο μας και την κοινωνία.
Στο πολίτη που υποστηρίζει τον Άρτον τον
Επιούσιο, τα κοινωνικά παντοπωλεία, την Αλληλέγγυα κουζίνα, τον άνθρωπο της
γειτονιάς που φροντίζει τον διπλανό του, τον εθελοντή που προσφέρει στις
διάφορες κοινωνικές δομές, τον εθελοντή που συνεισφέρει στο κοινωνικό σύνολο, χωρίς να επιδιώκει την αναγνώριση, την
ανταπόδοση αλλά κινούμενος από τα πανανθρώπινα ιδανικά.
Και αν θέλετε το ευχαριστώ μας κερδίζει
και κάθε πολίτης που αγωνίζεται κατά της αιτίας που γεννά αυτά τα προβλήματα
της κοινωνίας, κάθε πολίτης που παλεύει για μια άλλη κοινωνία, γιατί η καλύτερη αλληλεγγύη είναι ο αγώνας για
την ανατροπή των πολιτικών που αποστερούν
τον άνθρωπο από κοινωνικά αγαθά.
Ως εκ τούτου για μας είναι καλοδεχούμενη
κάθε πράξη φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης, την εκτιμούμαι ιδιαίτερα όμως όταν
γίνεται κατά την ευαγγελική ρήση «μη γνώττω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου»
και κατά την λαϊκή παροιμία «κάνε το
καλό και ρίχτο στο γιαλό».
Και αυτό γιατί ιστορικά αποδείχτηκε ότι και
η φιλανθρωπία χρησιμοποιήθηκε για άλλους σκοπούς, γινόταν με υστεροβουλία , με
όρους ανταποδοτικότητας και δεν γινόταν σαν πράξη αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο,
σαν πράξη ειλικρινούς αγάπης και συμπαράστασης.
Είμαστε όμως απόλυτα αντίθετοι στην
υποκατάσταση υποχρεώσεων του Δημοσίου και του κράτους απέναντι σε πολίτες και
φορείς, από τους ιδιώτες χορηγούς, χωρίς φυσικά ευθύνη των χορηγών, αν και στην
Αρχαία Ελλάδα η χορηγία ήταν υποχρεωτική για τους πλούσιους πολίτες απέναντι
στην πολιτεία.
Και εδώ μιλάμε για το πετρέλαιο στα σχολεία
και τα ΚΑΠΗ, τις παροχές υγείας κλπ γιατί με τον τρόπο αυτό, παραβλέπονται οι
Συνταγματικές ευθύνες της πολιτείας,
μεταβιβάζεται το βάρος ευθύνης κάλυψης αυτών των αναγκών στους πολίτες
και αυτοί αναζητούν ιδιώτες χορηγούς, δημιουργείτε ανισότητα στην κάλυψη αυτών
των αναγκών μεταξύ των πολιτών και με δεδομένο ότι οι χορηγοί αδυνατούν να
καλύψουν όλες αυτές τις ανάγκες, ο πολίτης καλείται να βάλει βαθιά το χέρι του στην
τσέπη ενώ δεν έχει ούτε για τα προς το ζην.
Από την άλλη πολλές φορές με τον τρόπο
αυτό αποσιωπούνται οι ευθύνες κάθε αρμόδιας αρχής όσον αφορά τυχόν
κακοδιαχείριση, μεταφορά κονδυλίων ή καθορισμό προτεραιοτήτων κλπ.
Όμως το θέμα μας είναι η ανακήρυξη ως
επίτιμου δημότη ενός αξιόλογου συμπολίτη μας για το φιλανθρωπικό του έργο.
Εμείς κρίνοντας θετικά το όποιο
φιλανθρωπικό έργου του αξιότιμου συμπολίτη μας,
και να μας επιτρέψει την έκφραση λέμε το όποιο φιλανθρωπικό έργο, γιατί
αυτό δεν είναι καταγεγραμμένο δεν είναι αξιολογημένο αλλά στηρίζεται σε
προσωπικές πληροφορίες που έχει ο καθένας ή σε δημόσιες παρεμβάσεις
υποκατάστασης, των ευθυνών του δήμου ή της κυβέρνησης, χωρίς φυσικά ευθύνη του συμπολίτη μας, δεν
συναινούμε όμως για την ανακήρυξή του ως επίτιμου δημότη.
Και αυτό γιατί φρονούμε ότι το θέμα
έρχεται πρόχειρα εκ μέρους της δημοτικής αρχής, χωρίς προσπάθειες να
εξασφαλιστεί η ομοφωνία, χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία και τον απαραίτητο
διάλογο, φαίνοντας να υποκύπτει προς τούτο σε σκοπιμότητες και όρους
ανταποδοτικότητας εκ μέρους της δημοτικής αρχής.
Εκτός αυτού την άποψή μας, και χρησιμοποιώ
πληθυντικό αριθμό γιατί υπήρξε εκτενής
διάλογος στην παράταξή μας για το θέμα, την άποψή μας την δικαιολογούν και άστοχες ενέργειες τόσο
του Προέδρου του δημοτικού συμβουλίου
όσο και του συμπολίτη μας αν και ο τελευταίος μπορεί να δικαιολογηθεί ως μη
γνώστης των πολιτικών χειρισμών. Και το λέω αυτό γιατί ο μεν Πρόεδρος ενημέρωσε
τον συμπολίτη μας για την άρνησή μας στην ανακήρυξή του ως επιτίμου δημότη, ο
δε προσέφυγε σε αναζήτηση πολιτικών
στηριγμάτων στην αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθώντας ατελέσφορα να εξασφαλίσει προσβάσεις εκεί για να μας
υποδείξουν να αλλάξουμε την στάση μας.
Θεωρούμε ότι η ανακήρυξη ενός συμπολίτη
μας σε επίτιμο δημότη είναι πράξη διαπαιδαγώγησης προς την δημοτική μας κοινωνία και ευρύτερα
και πρακτικά σημαίνει ότι αξιολογείται όλη η πορεία ενός συμπολίτη μας και του
απονέμεται τιμητικά ο τίτλος του δημότη δημιουργώντας ένα πρότυπο και για την
νέα γενιά. Αυτό τον συμβολισμό έχει η Πράξη της ανακήρυξης και με αυτή την
ευθύνη πρέπει να την αντιμετωπίζουμε.
Δεν το κάνουμε για να αντλήσουμε κι εμείς
λίγο από την δόξα του, δεν το κάνουμε με όρους ανταποδοτικότητας δεν το κάνουμε
χωρίς να γνωρίζουμε, δεν το κάνουμε χωρίς να είμαστε βέβαιοι για το αποτέλεσμα,
αν θέλετε δεν το κάνουμε χωρίς την απαραίτητη ομοφωνία.
Θα ήταν διαφορετικό αν τιμούσαμε με τον τίτλο
του επίτιμου δημότη μια πολιτική προσωπικότητα όπως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας
ή Πρόεδρος φίλιου κράτους, ή ένα πολίτη για ένα πολύ σπουδαίο γεγονός π.χ.
Ολυμπιονίκης (αν και εδώ ενέσκηψε πλέον ο ο φόβος των αναβολικών), ή έναν
πολίτη που έχει προσφέρει πολλά στην κοινωνία και είναι προς την δύση του βίου
του.
Όμως στην περίπτωσή μας νομίζουμε ότι δεν συντρέχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις.
Ο
κ. Διονύσης Πασχάλης είναι νέος, έχει μπροστά του σπουδαίο έργο να συνεχίσει,
έχει την αγάπη και το ευχαριστώ και αυτών που τους βοήθησε και το δικό μας,
μπορεί το δημοτικό συμβούλιο να τον ευχαριστήσει για το φιλανθρωπικό του έργο.
Να
ναι καλά, να συνεχίσει το έργο του και
με το πλήρωμα του χρόνου, κάποιο άλλο δημοτικό συμβούλιο αξιολογώντας τότε το όλο έργο του είμαστε
σίγουροι ότι θα τον τιμήσει δεόντως.
Εμείς
καλούμε με την ευκαιρία το δημοτικό συμβούλιο Κατερίνης να απευθύνει δημόσιες
ευχαριστίες σε όλους τους συμπολίτες μας και τους Φορείς που στέκονται
αλληλέγγυοι στον συνάνθρωπο μας στο
μέτρο των δυνάμεων τους και των δυνατοτήτων τους,
καλούμε
τους πολίτες να αντλήσουν δύναμη από το
παράδειγμά τους και να συνδράμουν και αυτοί τον κάθε αδύναμο συμπολίτη μας που
σήμερα υποφέρει μέσα σε αυτή την βαθιά κρίση,
καλούμε
το δημοτικό συμβούλιο να αναζητήσει τρόπους παραπέρα υποστήριξης των πολιτών
του και ανάπτυξη της αλληλεγγύης μεταξύ τους και είμαστε βέβαιοι ότι μια
αλληλέγγυα κοινωνία είναι το καλύτερο ευχαριστώ για τους πρωτοπόρους αυτής της
προσπάθειας και φυσικά και για τον άξιο συμπολίτη μας κ. Διονύση Πασχάλη.
Ευχαριστώ.
Υ.Γ.
Για το θέμα εμείς ψηφίσαμε όχι ως προωτοβουλια πολιτών για την Αλλαγή στο Δήμο Κατερίνης,
η παράταξη του κ. Μηλιώτη ψήφισε παρών, η Λαϊκή Συσπείρωση απουσίαζε από την συνεδρίαση ενώ η πλειοψηφία με την παράταξη του κ. Καραφουλίδη ψήφισαν υπέρ.
