ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΤΗΣ TOSOH ΕΙΝΑΙ «ΑΡΩΜΑ» ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ, ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΣΚΟΤΙΣΗ.
Του Αντώνη Ζαρκανέλα
Δρ.Βιολόγου-Περιβαλλοντολόγου
π. Προϊσταμένου της Δ/νσης Προστασίας Περιβάλλοντος
Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Δεν γνωρίζω αν είναι ενορχηστρωμένη ή όχι η επίθεση της κ. Κατερίνας Κουρίτα
και του κ. Νίκου Κουκουτάτσιου που τους χωρίζουν τρεις γενιές κομμουνιστών- καθαρόαιμων-. Σε κάθε περίπτωση είναι χαρακτηριστική του δογματισμού στην σκέψη και της τυποποίησης – copy paste – στην επιχειρηματολογία τους, αν και ο τελευταίος, ως πιo παλαιός, δείχνει να είναι πιο συγκαταβατικός και σίγουρα πιο λογικός. Γεγονός που μπορεί να οφείλεται στο ότι η κ. Κουρίτα είναι κομματικό δημιούργημα της εποχής της ευημερίας και των αγώνων χωρίς τίμημα, ούτε καν του φόβου του κόστους, και γι αυτό πιο επηρμένη.
Ναι, λαντζέρης υπήρξα κ. Κουρίτα και προήχθην και σε σερβιτότορο, στην Αμερική, όταν πήγα για σπουδές, για να επιβιώσω, ποτέ, όμως, δεν υπήρξα κομματικό στέλεχος για να επιπλεύσω.
Η κ. Κουρίτα, ως νέα, εκπλήσσει για την πιστότητα – Her Mastes’s Voice – της κομματικής φρασεολογίας, όπως διαχρονικά χρησιμοποιείται από το κόμμα της αλλά αποδεικνύεται και καλή «πιονέρα» στην πράξη. Με όποιον δεν συμφωνεί μαζί της είναι υποχρεωτικά υπηρέτης κάποιου (π.χ. του «κεφάλαιου», του καπιταλιστή κλπ) ή αντίθετα εχθρός του λαού κλπ., και αν δεν φθάνει αυτό, προσπαθεί να τον «ακυρώσει» και να τον «μειώσει» απαξιώνοντάς τον, ότι κάθε τι που λέει το λέει από προσωπικό συμφέρον και δεν έχει αρχή, αξία και ιδανικό… Που εξυπακούεται ότι όλα αυτά τα διαθέτει εκείνη… Όλα αυτά δεν τα έχουν όλοι εκείνοι που έχουν διαφορετική από αυτήν άποψη και έχουν την ατυχία να έχουν απέναντι τους την αυστηρή, την αδέκαστη, την υπεράνω υποψίας Δασκάλα με το Σφυροδρέπανο… Έλεος κ. Κουρίτα. Πιστεύετε σοβαρά κ. Κουρίτα ότι θα σας γνώριζε ο θυρωρός της πολυκατοικίας αν δεν ήσασταν καταξιωμένο στρατιωτάκι στο κόμμα;
Ο κ. Κουκουτάτσιος χωρίς να είναι προσβλητικός είναι υπέρ το δέον τοπικιστής και αυτό, σίγουρα, δεν συνάδει με κάποιον που θεωρεί τον εαυτό του Διεθνιστή, ως καθαρού Κομμουνιστή. Όταν λέει ότι δεν δικαιούμαι να ομιλώ γιατί δεν είμαι Λιτοχωρινός. Δεν του αρκεί ότι είμαι Έλληνας, ότι γεννήθηκα στην Καρίτσα, ότι είμαι δημότης του Δήμου Δίου-Ολύμπου, ότι η Γιαγιά μου ήταν Λιτοχωρίτισσα; Ότι ψηφίζω στο Λιτόχωρο στο 1ο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο; Ούτε αυτό; Αν όλα αυτά δεν μου δίνουν το δικαίωμα «δια να ομιλώ», τότε μήπως υπάρχει ένας ιδιότυπος ρατσισμός εδώ…
Είναι προφανές ότι δεν θέλω να επιβάλλω - δεν μπορώ εξάλλου και εκ χαρακτήρος δεν θα το επιχειρούσα καν – την άποψη μου σε κανέναν. Το να παρουσιάσω, όμως, τις όποιες εξειδικευμένες γνώσεις μου και εμπειρίες από τη Δημόσια Διοίκηση, αυτό το θεωρώ υποχρέωσή μου, όταν αφορά τον Τόπο μου. Και σίγουρα δεν θα ζητήσω την άδεια κανενός.
Δεν θυμούμαι, κ. Κουκουτάτσιο, να σας έχω χαρακτηρίσει ατσάλι στο παρελθόν αλλά να ξέρετε ότι σε καμιά περίπτωση δε είστε Στάλιν –σημαίνει Ατσάλι, Ατσάλινος στα Ρώσσικα –. Γιατί απλούστατα δε σας έχω ικανό, σε καμιά περίπτωση, να κάνετε τις αποτρόπαιες πράξεις του – διαγραφές, καθαιρέσεις, εξορίες – που προκάλεσαν ανείπωτο πόνο και τις στυγνές δολοφονίες εκατομμυρίων πολιτών αντιφρονούντων προς αυτόν. Ακόμη και για το κόμμα…