LOVE OR NOTHING: THE REAL GREEK PARALLEL WITH WEIMAR
Of all the operas written during Germany's Weimar Republic (1919-33), probably the most haunting is the last.
Aγάπη ή τίποτα: O πραγματικός ελληνικός παράλληλισμός με την Βαϊμάρη.
Από όλες τις όπερες που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της Γερμανική Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (1919-1933), ίσως η πιο στοιχειωμένη είναι η τελευταία.
Η όπερα Silver Lake,του Kurt Weill, γραμμένη μαζί με τον θεατρικό συγγραφέα Γκέοργκ Κάιζερ, αφηγείται την ιστορία δύο ηττημένων,ενός καλόκαρδου επαρχιακού αστυνομικού και ενός κλέφτη,τον οποίο έχει πυροβολήσει και τραυματίσει,όπως περπατούν μέσα από μια κοινωνία που καταστράφηκε από την ανεργία, τη διαφθορά και την ανηθικότητα.
Αφού πέρασα μια εβδομάδα και πάλι στην Ελλάδα,εν μέσω ταραχών, πείνας και ακροδεξιάς βίας,εν τέλει την κατάλαβα.
Η όπερα ήταν γραφτό να γίνει για τον Weill ένα μονοπάτι προς το mainstream. Ήταν η πρώτη απόπειρά του,μετά την συνεργασία με τον Μπρεχτ και είχε προγραμματιστεί να γίνει πρεμιέρα, ταυτόχρονα σε τρεις πόλεις της Γερμανίας, στις 18 Φεβρουαρίου 1933.
Όμως, στις 30 Ιανουαρίου ο Αδόλφος Χίτλερ διορίστηκε καγκελάριος της Γερμανίας.
Οι πρώτες παραστάσεις του "The Silver Lake" ήταν επεισοδιακές, από δράσεις ναζιστών ακτιβιστών στο ακροατήριο και στις 4 Μαρτίου 1933 απαγορεύτηκε. Το λιμπρέτο της κάηκε, μαζί με σκηνικά της, στην διαβόητη τελετή καύσης των βιβλίων,έξω από το κτίριο της όπερας στο Βερολίνο.
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί δεν άρεσε στους Ναζί το "The Lake Silver". Ο Weill ήταν Εβραίος,οι ναζί κριτικοί θεάτρου βρήκαν την μουσική «άσχημη και άρρωστη». Επιπλέον, η πλοκή περιέχει μια αλληγορία της πολιτικής κατάστασης στις παραμονές της ανόδου των Ναζί στην εξουσία.
Καθώς πέρασα χρόνο στην Ελλάδα,ενώ η ακροδεξιά Χρυσή Αυγή διέλυε θεατρικές παραστάσεις,ατιμώρητη και η βία στους δρόμους είναι κάτι σύνηθες,τελικά ξέρω τι είναι αυτό το κάτι
Η Ασημένια Λίμνη είναι τελικά για το πώς οι άνθρωποι αισθάνονται όταν μεταβούν από την αντίσταση στην απόγνωση. Και για το πόσο παράξενα απελευθερωτική μπορεί να γίνει η απελπισία.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ένας τόπος με μεγάλη απελπισία. Ο πρωθυπουργός της,Αντώνης Σαμαράς,έκανε σύγκριση της ατμόσφαιρας στην χώρα με εκείνης της Δημοκρατίας της Βαιμάρης
Η σύγκριση φαίνεται εύλογη: υπάρχουν ακροδεξιές συμμορίες που σπέρνουν βία στους δρόμους,μια έκθεση την περασμένη εβδομάδα εντόπισε ότι περισσότερες από τις μισές από τις επίσημα καταγεγραμμένες ρατσιστικές επιθέσεις, διαπράχθηκαν από ανθρώπους με παραστρατιωτικές στολές.
Επίσης,κάθε διαδήλωση τελειώνει με δακρυγόνα και επιθέσεις με γκλομπ.
Υπάρχει μαζική ανεργία. Υπάρχει κατάρρευση των μεγάλων κομμάτων. Τα μέσα ενημέρωσης και ο Τύπος,που αγωνίζονται να παραμείνουν ανεξάρτητα, πράγματικα διαλύονται.
Ωστόσο, η σύγκριση με το «τέλος της Βαϊμάρης" ισχύει μόνο αν δεν ξέρετε τίποτα για την ίδια την Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Ο δημοσιογράφος συνεχίζει με μια περίληψη των γεγονότων που έφεραν τους ναζί στην εξουσία,μεσα από μια σειρά άτυχων χειρισμών των πολιτικών κομμάτων και των σχηματισμών της εποχής,για να συνεχίσει λιγο παρακάτω,
Αυτοί ήταν οι άνδρες που προσπάθησαν και απέτυχαν να χρησιμοποιήσουν ένα μείγμα της λιτότητας, σκληρή αστυνόμευση και κάτι που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε τώρα ως "τεχνοκρατική" αρχή, για να σώσουν την γερμανική δημοκρατία. Απέτυχαν.
Και εδώ, ορίζεται ο παραλληλισμός με την Ελλάδα:
Μια χώρα που έχει δεσμευθεί για λιτότητα, του οποίου τα κεντρώα κόμματα είναι συγκεντρωμένα σε μια συμμαχία η οποία αντιπροσωπεύει τις δυνάμεις του συντηρητισμού και της κοινωνικής δημοκρατίας. Ο κυβερνητικός συνασπισμός θεωρεί τον εαυτό του ως το τελευταίο προπύργιο ενάντια σε μια κυβέρνηση της άκρας αριστεράς και προσπαθεί να πατάξει τον εξτρεμισμό με τη χρήση αστυνομικής δύναμης η οποία έχει επικριθεί για εξτρεμιστικές τάσεις.
Όμως, παρά τις ομοιότητες, η Ελλάδα δεν είναι στο χείλος της κατάρρευσης με τον τρόπο της Βαϊμάρης.
Το πρόβλημα είναι το εξής: Η οικονομική κατάρρευση στην Ελλάδα,πλησιάζει τα επίπεδα του 1933.
Η ανεργία ήταν 30% στη Γερμανία όταν ο Χίτλερ πήρε την εξουσία,είναι 25,1% και ανεβαίνει στην Ελλάδα.Το ΑΕΠ κατέρρευσε κατά περίπου 7% και το1931 και το1932 στη Γερμανία. Η τρέχουσα τιμή της κατάρρευσης στην Ελλάδα είναι περίπου η ίδια: 7% ανά έτος. Οι τράπεζες της Γερμανίας είχαν διαλυθεί το 1931. Οι ελληνικές τράπεζες είναι ουσιαστικά εν μέρει εθνικοποιημένες ήδη.
Υπήρχε μια στοά όπου, μόλις ένα χρόνο πριν, θυμάμαι έγραφα στο blog μου,για το πώς οι μικρές εξειδικευμένες επιχειρήσεις ,στην Ελλάδα ήταν καταδικασμένες: το κατάστημα για στυλό, το κατάστημα με τις συλλογές γραμματοσήμων,το κατάστημα γραφικής ύλης.Όλοι αυτοί έχουν φύγει τώρα.
Έτσι, είναι και ένα μεγάλο μέρος του δρόμου. Ο Art Nouveau κινηματογράφος έχει καεί από πέρυσι, η Marfin Bank, δίπλα, πυρπολήθηκε και τρείς εργαζόμενοι πέθαναν,κατά τη διάρκεια ταραχών το 2010.
Στους τοίχους κάποιος έχει γράψει με σπρέι "Αγάπη η΄Τίποτα". Αυτή την στιγμή υπάρχει ένα πολύ από τίποτα: τα καταστήματα είναι κλειστά, απογυμνωμένα,γεμάτα γκράφιτι, οι προσόψεις έχουν πελεκηθεί και χρησιμοποιηθεί ως πυρομαχικά σε ταραχές,καμμένα,διαλυμένα.
Στους τοίχους κάποιος έχει γράψει με σπρέι "Αγάπη η΄Τίποτα". Αυτή την στιγμή υπάρχει ένα πολύ από τίποτα: τα καταστήματα είναι κλειστά, απογυμνωμένα,γεμάτα γκράφιτι, οι προσόψεις έχουν πελεκηθεί και χρησιμοποιηθεί ως πυρομαχικά σε ταραχές,καμμένα,διαλυμένα.
Και πουθενά δεν είναι η ανθρώπινη επίδραση αυτής της περίεργης κατάστασης, σαφέστερη από ό, τι όταν μιλάτε με τους νέους.
Γνώρισα τον Γιάννη και τη Μαρία σε ένα γυμνό διαμέρισμα στα Εξάρχεια, την μποέμ συνοικία της Αθήνας. Παρά τις μελανιές και τους επιδέσμους τους μου πήρε πολύ,για να τους πείσω να μιλήσουν στην κάμερα,ανώνυμα και φορώντας κουκούλες,ώστε να καταγράψω τις καταγγελίες τους για αστυνομική βαρβαρότητα,ενώ βρίσκονταν υπό αστυνομική κράτηση.
Γνώρισα τον Γιάννη και τη Μαρία σε ένα γυμνό διαμέρισμα στα Εξάρχεια, την μποέμ συνοικία της Αθήνας. Παρά τις μελανιές και τους επιδέσμους τους μου πήρε πολύ,για να τους πείσω να μιλήσουν στην κάμερα,ανώνυμα και φορώντας κουκούλες,ώστε να καταγράψω τις καταγγελίες τους για αστυνομική βαρβαρότητα,ενώ βρίσκονταν υπό αστυνομική κράτηση.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση, πέρα από τις κατηγορίες τους (οι οποίες απορρίπτονται από την αστυνομία, αλλά εν μέρει επιβεβαιώνονται και από την έκθεση του ιατροδικαστή), ήταν η αποσύνδεση τους από την κανονική ζωή.
Περίμεναν την αστυνομία να είναι βίαιη και να είναι φασίστες. Ήταν εξοργισμένοι ότι θα έπρεπε να ακουν (όπως ισχυρίζονται) την προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής στα κρατητήρια της αστυνομίας. Αλλά ήταν απρόθυμοι να υποβάλουν καταγγελία στο πλαίσιο του συστήματος.
Περίμεναν την αστυνομία να είναι βίαιη και να είναι φασίστες. Ήταν εξοργισμένοι ότι θα έπρεπε να ακουν (όπως ισχυρίζονται) την προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής στα κρατητήρια της αστυνομίας. Αλλά ήταν απρόθυμοι να υποβάλουν καταγγελία στο πλαίσιο του συστήματος.
Δεκάδες χιλιάδες νέοι,ζούν με έναν ημι-υπόγειο τρόπο: Μένοντας σε καταλήψεις αντι να νοικιάζουν,παίρνοντας φαγητό και σάντουιτς από τους φίλους,γυρνώντας πίσω στα χωριά των παππούδων τους, κοιμούντε από καναπέ σε καναπέ... Ο Γιάννης είναι ένας τεχνικός που εργάζεται σποραδικά,η Μαρία ένα μια άκρως εξειδικευμένη επαγγελματίας ο οποίος δουλεύει σερβιτόρα.
Η Βρετανή συγγραφέας Laurie Penny είχε συλλάβει την κατάσταση,μέσα από τα απομνημονεύματα ενός πρόσφατου ταξιδιού της στην Αθήνα: "Ήρθαμε εδώ περιμένοντας ταραχές Αντ 'αυτού βρεθήκαμε εξετάζοντας τι συμβαίνει όταν οι ταραχές αργοπεθαίνουν και έρχεται η τρομακτική αδράνεια" (Penny L και Μ Crabapple, Discordia, εκδόσεις Random House 2012)
Ο Paul Mason σημειώνει έπειτα,ότι υπαρχει μια αδράνεια και μια εσωστρέφεια στην κοινωνία ,ενώ πριν από έναν χρόνο υπήρχαν κινήματα,όπως αυτό, κατά των διοδίων,ενώ πλέον υπάρχει μόνο κατάθλιψη.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «Αυτό που φέρνει κατάθλιψη σε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας,από το φιλελεύθερο κέντρο μέχρι την φιλελεύθερη αριστερά,είναι η ραγδαία άνοδος της Χρυσής Αυγής.
Στις δύο εκλογές του Μαΐου / Ιουνίου 2012, σημείωσε μεταξύ 6-7%. Τίποτα δηλαδη που να θυμίζει τα αντίστοιχα ξεσπασματα του ’30.
Αλλά έχει αρχίσει να δημιουργεί «αυτοσχέδιες» αρχές επιβολής του νόμου κατά των μεταναστών και χωρίς παρέμβαση από την αστυνομία. Σε υπαίθριες αγορές στο Μεσολόγγι και την Ραφήνα ένστολοι ακτιβιστές της έλεγχαν τις άδειες των μεταναστών μικροπωλητών, καταστρέφοντας επιδεικτικά εκείνους που δεν έχουν.
Με εκλογικά στοιχεία να δείχνουν,ότι 45% του προσωπικού της αστυνομίας ψήφισε την Χρυσή Αυγή, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία ότι η στήριξη στην ακροδεξιά έχει αρχίσει να παραποιεί τις επιχειρησιακές προτεραιότητες της αστυνομίας, σε τοπικό επίπεδο.
Με εκλογικά στοιχεία να δείχνουν,ότι 45% του προσωπικού της αστυνομίας ψήφισε την Χρυσή Αυγή, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία ότι η στήριξη στην ακροδεξιά έχει αρχίσει να παραποιεί τις επιχειρησιακές προτεραιότητες της αστυνομίας, σε τοπικό επίπεδο.
Όταν ρώτησα τον δεύτερο στην ιεραρχία της Χρυσής Αυγής, Ηλία Παναγιώταρο,αυτός ισχυρίστηκε ότι η υποστήριξη στους κόλπους της αστυνομίας βρίσκεται στο "60% ή και περισσότερο". Και έδωσε μια ανατριχιαστική εξήγηση για το πώς οι εξωθεσμικές δράσεις της Χρυσής Αυγής, αφορούν το κράτος δικαίου. Αναφερόμενος στις επιθέσεις στους πάγκους στην αγορά, είπε:
«Με ένα περιστατικό, το οποίο έγινε στην κάμερα, το πρόβλημα λύθηκε, σε κάθε ανοικτή αγορά σε όλη την Ελλάδα οι παράνομοι μετανάστες εξαφανίστηκαν Υπήρξαν κάποια σπρωξίματα και λίγο ξύλο,τίποτα το ιδιαίτερο.Μόνο με ένα τηλεφώνημα λέγοντας,η Χρυσή Αυγή θα περάσει από εκεί,περνάει τώρα η αστυνομία, δηλαδή το brand name [της Χρυσής Αυγής] είναι πολύ αποτελεσματικό ...»
Η Ελλάδα, στην πραγματικότητα, έχει ένα τεράστιο και εμφανές πρόβλημα με την παράνομη μετανάστευση. Τα κέντρα των πόλεων είναι - ή ήταν μέχρι το καλοκαίρι - γεμάτα από νέους, άνδρες μετανάστες από το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, το Σουδάν και,όλο και περισσότερο,από την Συρία.
Πολλοί Έλληνες τους φοβούνται, και τους αντιλαμβάνονται ως απειλή για την κοινωνική τάξη και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής,σε μια χώρα που δεν είχε ποτέ αποικίες και ως εκ τούτου δεν αντιμετώπιζαν υψηλή εθνοτική πολυμορφία, μέχρι πρόσφατα.
Πολλοί Έλληνες τους φοβούνται, και τους αντιλαμβάνονται ως απειλή για την κοινωνική τάξη και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής,σε μια χώρα που δεν είχε ποτέ αποικίες και ως εκ τούτου δεν αντιμετώπιζαν υψηλή εθνοτική πολυμορφία, μέχρι πρόσφατα.
Η νέα πολιτική - γνωστή και ως "Ξένιος Ζεύς" είναι να προσαγάγουν τους μετανάστες και να τους φέρνουν σε στρατόπεδα: Η αστυνομία με πολιτικά ή στολές, εμφανώς,σταματάει στον δρόμο, κάθε έγχρωμο, ελέγχει τα εγγράφα τους και αν τα έγγραφα δεν είναι εντάξει, τους προσάγει τελικά σε ένα στρατόπεδο κράτησης μεταναστών.
Ακόμη και ενώ οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαμαρτύρονται για αυτό και απαιτούν πρόσβαση στα στρατόπεδα, η Χρυσή Αυγή διαμαρτύροναν έξω από αυτά, με την αιτιολογία ότι οι συνθήκες είναι πολύ καλές εκεί και ότι οι απελάσεις δεν είναι αρκετά γρήγορες (περίπου έξι χιλιάδες έχουν τεθεί υπό κράτηση, με,ίσως,τρεις χιλιάδες να απελαθούν). Ακόμη και καθώς η αστυνομία προσήγαγε τους μετανάστες, η πολιτική της Χρυσής Αυγής ήταν να τους τρομοκρατουν στους δρόμους και να εξαπολύσουν μια νομική εκστρατεία εναντίον των εταιρειών που τους απασχολούν.
Ακόμη και ενώ οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαμαρτύρονται για αυτό και απαιτούν πρόσβαση στα στρατόπεδα, η Χρυσή Αυγή διαμαρτύροναν έξω από αυτά, με την αιτιολογία ότι οι συνθήκες είναι πολύ καλές εκεί και ότι οι απελάσεις δεν είναι αρκετά γρήγορες (περίπου έξι χιλιάδες έχουν τεθεί υπό κράτηση, με,ίσως,τρεις χιλιάδες να απελαθούν). Ακόμη και καθώς η αστυνομία προσήγαγε τους μετανάστες, η πολιτική της Χρυσής Αυγής ήταν να τους τρομοκρατουν στους δρόμους και να εξαπολύσουν μια νομική εκστρατεία εναντίον των εταιρειών που τους απασχολούν.
Από οικονομική άποψη, ο ελληνική κυβερνητικός συνασπισμός ετοιμάζεται να επιβάλει τον πρόσφατο και τελευταίο γύρο λιτότητας: 13,5 δισ. ευρώ το χρόνο περικοπών και αυξήσεων φόρων, προκειμένου να απελευθερώσει 31 δις ευρώ,του πακέτου διάσωσης.
Τη στιγμή που θα το θέσουν αυτό στο κοινοβούλιο, μπορούμε να περιμένουμε μια μεγάλη και άγρια διαμαρτυρία. Μετά από αυτό ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει μόνο να ελπίζει ότι η δική του εκλογική υποστήριξη δεν έχει την τύχη,που είχε αυτή των γερμανικών κεντρώων κομμάτων,μετά το 1932.
Δυστυχώς γι 'αυτούς, όμως,τα εκλογικά ποσοστά,πέφτουν. Ενώ η Νέα Δημοκρατία έχει διατηρηθεί δημοσκοπικά στο 27% (σε σύγκριση με 29% στις εκλογές), το ΠΑΣΟΚ είναι κάτω στο 5,5%,στήθος με στήθος με την Δημοκρατική Αριστερά. Το συνολικό δημοσκοπικό ποσοστό των κομμάτων υπέρ της λιτότητας, είναι τώρα 38%.
Δυστυχώς γι 'αυτούς, όμως,τα εκλογικά ποσοστά,πέφτουν. Ενώ η Νέα Δημοκρατία έχει διατηρηθεί δημοσκοπικά στο 27% (σε σύγκριση με 29% στις εκλογές), το ΠΑΣΟΚ είναι κάτω στο 5,5%,στήθος με στήθος με την Δημοκρατική Αριστερά. Το συνολικό δημοσκοπικό ποσοστό των κομμάτων υπέρ της λιτότητας, είναι τώρα 38%.
Η Χρυσή Αυγή βρέθηκε δημοσκοπικά στο 14% την περασμένη εβδομάδα, ενώ το αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ,οδηγεί τις δημοσκοπήσεις με 30% (λαμβάνοντας πολλές ψήφους από τους κομμουνιστές, οι οποίοι είναι τώρα κάτω του 5%).
Ωστόσο, αυτές οι δημοσκόπησεις είναι απίθανο να δοκιμαστούν σε εκλογές σύντομα. Η ΕΕ εργάζεται υπερωρίες για να κρατήσει το σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό μαζί και καθώς η υποστήριξη στο ΠΑΣΟΚ έχει πιάσει πάτο, δεν έχει κανένα κίνητρο να διακινδυνεύσει εκλογές τώρα.
Ωστόσο, αυτές οι δημοσκόπησεις είναι απίθανο να δοκιμαστούν σε εκλογές σύντομα. Η ΕΕ εργάζεται υπερωρίες για να κρατήσει το σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό μαζί και καθώς η υποστήριξη στο ΠΑΣΟΚ έχει πιάσει πάτο, δεν έχει κανένα κίνητρο να διακινδυνεύσει εκλογές τώρα.
Πάντα πάλευα να κατανοήσω το τέλος της συγκεκριμένης όπερας: γιατί, κατά τις τελευταίες ημέρες της Βαϊμάρης, ο Kurt Weill,δεν έγραψε κάποιον ύμνο ανυπακοής ενάντια στο ναζισμό,αλλά ένα έργο το οποίο, τελικά, εκφράζει παραίτηση;
Στους δρόμους της Αθήνας, υπάρχει ήδη η απάντηση. Μπορείτε να νιώσετε πώς είναι όταν το πολιτικό σύστημα,ακόμη και του κράτους δικαίου,παραλύσει και ατροφήσει.
Η «απελπιστική αδράνεια" αρχίζει να πιάνει ακόμα και τα μεσαία στρώματα, ως απόδειξη της οργανωμένης ρατσιστικής βίας η οποία υπεισέρχεται στη ζωή της.
Αντιμέτωποι με μια οικονομική κατάσταση που υπαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και μια ατμόσφαιρα που μοιάζει με το Βερολίνο του Isherwood, η φυσική ανθρώπινη επιθυμία δεν είναι αγώνας, αλλά πτήση.
Πτήση μακριά από τον κίνδυνο - πτήση στο κουκούλι των ναρκωτικών, των σχέσεων, των εναλλακτικών τρόπων ζωής, του iPod
Πτήση μακριά από τον κίνδυνο - πτήση στο κουκούλι των ναρκωτικών, των σχέσεων, των εναλλακτικών τρόπων ζωής, του iPod
Ετσι περιέγραψε ,ο διευθυντής του θεάτρου, Douglas Sirk την σκηνή,μετά την πρώτη νύχτα επεισοδίων στο «Silver Lake»,στο θέατρο, στην Λειψία.
"Η Sturmabteilung (Τάγματα Εφόδου) είχε γεμίσει ένα αρκετά μεγάλο μέρος του θεάτρου και υπήρχε ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων του ναζιστικού Κόμματος έξω με πανό και ο Θεός ξέρει τι άλλο, φωνάζοντας και όλα τα υπόλοιπα. Όμως, στην πλειοψηφία του κοινού άρεσε το έργο ... Και γι 'αυτό πίστευα στην αρχή,οτι τα πράγματα θα είναι δύσκολα, αλλά ίσως δεν θα είναι αδύνατο να το ξεπεράσουμε... [όμως] κανένα έργο, κανένα τραγούδι,δεν θα μπορούσε να σταματήσει αυτήν την φρικιαστική τάση προς την απανθρωπιά. "(αναφέρεται στο βιβλίο «Kurt Weill On Stage»,του Foster Hirsch)
Και αυτό είναι το πώς ο διευθυντής του Κόρπους Κρίστι, Λαέρτης Βασιλείου, στου οποίου το έργο,έγιναν επεισόδια, για άλλη μια φορά από ακροδεξιούς διαδηλωτές στην Αθήνα, την Πέμπτη το βράδυ, περιγράφει σε ένα μήνυμα που μου έστειλε, μόλις τώρα:
"Προχωρήσαμε με την παράσταση, η οποία ξεκίνησε με δύο ώρες καθυστέρηση, λόγω της έντασης έξω από το θέατρο μεταξύ της αστυνομίας και των χριστιανών φονταμενταλιστών με τους Ναζί. Ήταν σαν κόλαση. Ο θόρυβος από έξω,ερχόταν στο εσωτερικό του θεάτρου κατά την παράσταση . Άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν από τους Ναζί και τους φανατικούς Χριστιανούς».
"Προχωρήσαμε με την παράσταση, η οποία ξεκίνησε με δύο ώρες καθυστέρηση, λόγω της έντασης έξω από το θέατρο μεταξύ της αστυνομίας και των χριστιανών φονταμενταλιστών με τους Ναζί. Ήταν σαν κόλαση. Ο θόρυβος από έξω,ερχόταν στο εσωτερικό του θεάτρου κατά την παράσταση . Άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν από τους Ναζί και τους φανατικούς Χριστιανούς».
Οι διαφορές με την τελευταίες μέρες Βαϊμάρης, λοιπόν, είναι σαφείς.Κάτω από τις διεθνείς πιέσεις, το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να είναι σε θέση να υποστηρίξει το κράτος δικαίου,τα κεντρώα κόμματα, όσο και αν εχουν ατροφήσει, εξακολουθούν να έχουν περισσότερο από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων, δεν υπήρξε αποφασιστική εκλογική «έκρηξη» από την άκρα δεξιά.
Είναι κρίσιμο, ότι δεν υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις ή γκρούπ μέσων ενημέρωσης και δεν υπάρχει σημαντική μερίδα της ελίτ, να στριφογυρίζουν πίσω από την άκρα δεξιά, όπως συνέβη στη Γερμανία.
Αλλά αυτή η πτήση προς την αδράνεια, την κατάθλιψη, την προσωπική ζωή μπορεί επίσης να είναι πιο έντονη από ό, τι στη Βαϊμάρη.Η Γερμανία ήταν πάνω από όλα μια κοινωνία της έντονης πολιτικής δέσμευσης,της πολιτικής ιεραρχίας, της δια βίου δέσμευσης με τα κοινωνικά κινήματα, τα συνδικάτα, τις ομάδες βετεράνων στρατιωτικών ».
Έτσι, ενώ η κρίση μπορεί να είναι σε μια κλίμακα πιο αδύναμη από αυτην στην καταρρέουσα δημοκρατία στην Ελλάδα, οι δυνάμεις που κρατούν από κοινού τη δημοκρατία μπορεί επίσης να είναι ασθενέστερες.
Έτσι, ενώ η κρίση μπορεί να είναι σε μια κλίμακα πιο αδύναμη από αυτην στην καταρρέουσα δημοκρατία στην Ελλάδα, οι δυνάμεις που κρατούν από κοινού τη δημοκρατία μπορεί επίσης να είναι ασθενέστερες.
Όταν πήρα συνέντευξη από τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Παναγιώταρο, πριν από δύο εβδομάδες, ήταν σαφής ως προς το πρόγραμμα του κόμματος: αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, «εμείς θα κερδίσουμε τις επόμενες μετά από αυτές".
"Η επανάσταση θα πραγματοποιηθεί μετά από δύο εκλογές, δίνοντας την πρώτη θέση στην Χρυσή Αυγή. Τώρα είμαστε τρίτη και ίσως πάρουμε και την δεύτερη θέση - έτσι δεν είναι ένα όνειρο που σε ένα, δύο ή τρία χρόνια θα είμαστε το πρώτο πολιτικό κόμμα. "
"Η επανάσταση θα πραγματοποιηθεί μετά από δύο εκλογές, δίνοντας την πρώτη θέση στην Χρυσή Αυγή. Τώρα είμαστε τρίτη και ίσως πάρουμε και την δεύτερη θέση - έτσι δεν είναι ένα όνειρο που σε ένα, δύο ή τρία χρόνια θα είμαστε το πρώτο πολιτικό κόμμα. "
Οι ηγέτες της διεθνούς κοινότητας, απασχολημένοι με τις διαπραγματεύσεις για το ύστατο πακέτο λιτότητας που υποτίθεται ότι πρέπει να προηγηθεί,πριν απο μια στρατηγική διάσωσης της χώρας, γνωρίζουν ποιό είναι το διακύβευμα.
Εάν αποτύχουν, μια ολόκληρη γενιά της ελληνικής νεολαίας, θα μείνει, όπως και οι πρωταγωνιστές του «The Silver Lake»,του Weil, με μια επιλογή ανάμεσα στην αγάπη ή στο τίποτα.
Εάν αποτύχουν, μια ολόκληρη γενιά της ελληνικής νεολαίας, θα μείνει, όπως και οι πρωταγωνιστές του «The Silver Lake»,του Weil, με μια επιλογή ανάμεσα στην αγάπη ή στο τίποτα.
lefteria-news.blogspot.gr/
