Η ενδεχόμενη αποτυχία του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να αναδείξει λύση διακυβέρνησης της χώρας και η συνακόλουθη
δρομολόγηση νέων εκλογών, εντός του Ιουνίου, είναι μια εξέλιξη ανησυχητική και αναδεικνύει για μια ακόμα φορά την αδυναμία του πολιτικού–κομματικού συστήματος, να επιτύχει την αναγκαία Εθνική Συνεννόηση, και να εφαρμόσει την λαϊκή εντολή της 6ης Μαΐου.
Η προσφυγή σε νέες εκλογές, χωρίς τίποτα να έχει αλλάξει από τις προηγούμενες, θα δώσει το μήνυμα στην κοινωνία ότι τα κόμματα επιχειρούν να μεταβάλλουν τη λαϊκή βούληση μέσα από μια διαδικασία διλημμάτων και αδιεξόδων, επειδή η εκφρασθείσα ετυμηγορία δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους και τις επιθυμίες τους.
Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε την αλλαγή του κλίματος που συντελείται στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, σεβόμενοι την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, αναγνωρίζοντας σε αυτήν τη θεμελιακή ευρωπαϊκή του επιλογή και την ανάγκη κοινωνικού ελέγχου της λειτουργίας της πολιτικής.
Επιπλέον, η επιδεικνυόμενη έλλειψη συλλογικότητας στη λήψη σοβαρών αποφάσεων από τις ηγεσίες των κομμάτων, στέλνει μήνυμα περιφρόνησης του Κοινοβουλευτισμού, η δε αναμενόμενη διάλυση της Βουλής, πριν ουσιαστικά συγκληθεί και συγκροτηθεί σε σώμα, μπορεί να ερμηνευθεί ως εξωθεσμική κατάργηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Φοβούμαι πως οι πρακτικές αυτές, θα έχουν καταρχήν πολύ αρνητικές επιπτώσεις στα εθνικά συμφέροντα, στα συμφέροντα δηλαδή της Πατρίδας και των Πολιτών, θα έχουν όμως επίσης πολύ αρνητικές επιπτώσεις για όσους απεργάζονται στα παρασκήνια τις πολιτικές αυτές.
Η Δημοκρατία για να λειτουργήσει έχει ανάγκη την λειτουργία των πολιτικών κοινοβουλευτικών κομμάτων, που αντιπροσωπεύουν όλες τις ιδεολογικές τάσεις του εκλογικού σώματος, στο βαθμό και στην έκταση της λαϊκή εντολής σε καθένα από αυτά, στα πλαίσια πάντοτε του Κοινοβουλευτικού Δημοκρατικού Πολιτεύματος, που ορίζει το Σύνταγμα.
Η Δημοκρατία όμως για να επιβιώσει, όταν η χώρα αντιμετωπίζει κρίσεις, έχει ανάγκη από Εθνική Συνεννόηση. Για την εφαρμογή της λαϊκής βούλησης, η οποία επιτυγχάνεται όταν προτάσσεται η προστασία της Πατρίδας από την προστασία του κόμματος, όταν οι προσωπικές, θεμιτές κατά τα άλλα φιλοδοξίες, και στρατηγικές υποχωρούν, στην υπέρτατη υποχρέωση να εξυπηρετηθεί το Εθνικό Συμφέρον.
Η εκλογή της 6ης Μαΐου, αποτύπωσε με σαφήνεια την λαϊκή εντολή. Οφείλουμε να την εφαρμόσουμε, μας αρέσει δεν μας αρέσει, αφού την ερμηνεύσουμε σωστά, με σεβασμό στο Σύνταγμα, προτάσσοντας την σωτηρία της χώρας.
Το Μήνυμα της 6ης Μαΐου, είναι:
α) Η αποδέσμευση της χώρας από την πολιτική λιτότητας που επιβάλλουν σειρά Μνημονιακών όρων, που οδήγησαν σε πρωτοφανή ύφεση την οικονομία, και στην απόγνωση χιλιάδες συμπολίτες μας.
Η διαδικασία αποδέσμευσης είναι τεχνικό ζήτημα. Μπορεί να τύχει διακομματικής επεξεργασίας και να ενταχθεί σε ένα χρονοδιάγραμμα κυβερνητικών ενεργειών, αρκεί να υπάρχει αληθινή βούληση για την ολοκλήρωση της αποδέσμευσης αυτής.
Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε την αλλαγή του κλίματος που συντελείται στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και που δείχνουν να προσανατολίζονται προς μία άλλη δημοσιονομική πολιτική. Με επαναπροσδιορισμό του συμφώνου δημοσιονομικής πειθαρχίας και προσαρμογή στις δυνατότητες κάθε χώρας, στη βάση της διευρωπαϊκής αλληλεγγύης, πάνω στην οποία έχει θεμελιωθεί η ευρωπαϊκή προοπτική.
β) Η αποκατάσταση άμεσα, των ακραίων αδικιών, τις οποίες επέβαλλαν οι Κυβερνήσεις των προηγούμενων δύο ετών επικαλούμενες το Μνημόνιο, σε χαμηλοσυνταξιούχους, χαμηλόμισθους, αγρότες και νέους, περιλαμβανόμενης της κατάργησης όλων των μέτρων κατά των εργαζομένων, τα οποία παραβιάζουν τις διεθνείς αρχές των δικαιωμάτων τους.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε την αρχή της οριζόντιας λιτότητας, την επέκταση των φορολογικών βαρών, ενώ αντίθετα πρέπει να διεκδικήσουμε την προσαρμογή των δανειακών συμβάσεων στις δυνατότητές μας, ώστε να μην εμποδίζεται η ανάπτυξη και να μη βαθαίνει η ύφεση.
Αυτό προϋποθέτει αναστολή της οποιασδήποτε περαιτέρω περικοπής μισθών και συντάξεων, με συγκεκριμένα ισοδύναμα τα οποία υπάρχουν.
γ) Η επεξεργασία και η πρόταση προς τους Ευρωπαίους εταίρους ενός νέου εθνικού σχεδίου ανάπτυξης της πραγματικής οικονομίας, που απαιτεί χρηματοδότηση, από το Κράτος και το Τραπεζικό Σύστημα. Απαραίτητοι όροι για την ανάκαμψη είναι η αναδιάρθρωση του Τραπεζικού Συστήματος, που έγινε κρατικοδίαιτο, και η αξιοποίηση από το κράτος όλων των παραγωγικών πηγών και του εθνικού πλούτου σε πλαίσια εθνικής προστασίας και εθνικής ανεξαρτησίας. Η αποκατάσταση της Παραγωγικότητας και της Ανταγωνιστικότητας στο σύνολο της οικονομίας που πλήττονται από ολιγοπωλιακές πρακτικές και την γραφειοκρατία.
δ) Η θεσμική θωράκιση της Δημοκρατίας μας με την άμεση αλλαγή του εκλογικού νόμου, του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, και την ενίσχυση της ισότητας όλων των Πολιτών απέναντι στο νόμο.
Η Συνταγματική Μεταρρύθμιση που έχουμε ήδη προωθήσει, προβλέπει μία σειρά από αλλαγές πολιτειακού χαρακτήρα αλλά και λειτουργίας των τριών εξουσιών, εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής.
ε) Η αποκατάσταση αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και υποχρεώσεις όλων και τη θέσπιση αποτελεσματικών πολιτικών αντιμετώπισης των προβλημάτων της λαθρομετανάστευσης, που γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια.
στ) Κυρίαρχο μήνυμα των εκλογών είναι η απαρασάλευτη παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η συμμετοχή στην Ευρωζώνη, ως ισότιμο μέλος με πλήρη δικαιώματα και ανάλογες υποχρεώσεις.
Με κάποιες εξαιρέσεις των δύο άκρων, όλα τα υπόλοιπα κόμματα της νέας Βουλής, αποδέχονται τις παραπάνω εντολές του Ελληνικού λαού. Οφείλουν λοιπόν να αναζητήσουν άμεσα συναίνεση για την εκτέλεση της εντολής αυτής από την παρούσα Βουλή, με σεβασμό στην σειρά εκλογής και στηναντιπροσωπευτικότητα των κομμάτων.
Η Νέα Δημοκρατία ως πρώτο κόμμα έχει υποχρέωση να επιτύχει την αναγκαία Εθνική Συνεννόηση, με όλες τις συνιστώσες του νέου πολιτικού χάρτη που διαμορφώθηκε με τις εκλογές και να απευθύνει έκκληση για ένα Εθνικό Σχέδιο ευρείας αποδοχής, πολιτικής και κοινωνικής στήριξης, που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση με ασφάλεια, και θα την επαναφέρει στην ανάπτυξη, την ευημερία και την εθνική ανεξαρτησία και υπερηφάνεια χωρίς περιττή διακινδύνευση.
Οι Αρχηγοί των Κομμάτων που απηχούν τις παραπάνω ιδέες πρέπει να συγκαλέσουν τις κοινοβουλευτικές ομάδες τους και να διαμορφώσουν από κοινού τις πολιτικές τους προς την κατεύθυνση της Εθνικής Συνεννόησης και την στήριξη άμεσα Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με μοναδικό σκοπό την Σωτηρία της Χώρας. Οι λοιπές διαφορές μας, σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, μπορεί να αποτελέσουν και πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης στο στέρεο έδαφος του τέλους της Κρίσης.
Το άρθρο του Δ. Αβραμόπουλου δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή της Κυριακής», την Κυριακή 13 Μαϊου 2012.
