Ένα μεγάλο πρόβλημα για τους νέους γονείς είναι ότι το παιδί τους δεν διαβάζει ή έστω εμφανίζει προβλήματα μάθησης και συγκέντρωσης, ενώ στις υπόλοιπες
ενασχολήσεις του είναι άκρως δραστήριο και ευδιάθετο.
Ο τρόπος που θα οργανώσει ένα παιδί το διάβασμά του παίζει καταλυτικό ρόλο, όχι μόνο στην επίδοσή του στο σχολείο, αλλά κυρίως στην εικόνα και τη σχέση που θα αναπτύξει με τη μάθηση γενικότερα. Αν το παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε, τότε πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει. Πολλές φορές, οι συνεχείς επιπλήξεις για το διάβασμα επιδρούν αρνητικά στο παιδί, το οποίο από αντίδραση οδηγείται σε μειωμένη επίδοση ή στη δημιουργία της αίσθησης ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει. Υπάρχουν αρκετές παράμετροι που θα πρέπει προηγουμένως να εξετάσουμε σε ένα παιδί που δεν διαβάζει ή το διάβασμά του δεν αποδίδει. Αν έχει πρόβλημα όρασης ή ακοής, μαθησιακές δυσκολίες ή ψυχολογικά προβλήματα όπως και το να είναι θύμα παρενόχλησης από άλλα παιδιά, κάτι που θα το κάνει να απεχθάνεται το σχολείο και ό, τι έχει σχέση με αυτό. Οι γονείς πρέπει επίσης να δίνουν μεγάλη βάση στη διατροφή, η οποία επηρεάζει την επίδοση και τη μνήμη.
Όλα κρίνονται κατά την πρώτη σχολική ηλικία, στην οποία πρέπει να καταλάβει το παιδί τους ιδανικούς τρόπους μάθησης ώστε η μελέτη του να είναι αποδοτική και όσο το δυνατόν λιγότερο κουραστική. Αυτό ενισχύει την αίσθηση της υπευθυνότητας στο παιδί και του δίνει μια εικόνα για τις δυνατότητες, τις αδυναμίες του και τον εκτιμώμενο χρόνο που απαιτείται. Θα πρέπει δηλαδή το παιδί να μάθει να θέτει το πρόγραμμά του, μόνο του. Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς γι αυτό;
Να προτείνουν στο παιδί να τοποθετήσει το πρόγραμμα της εβδομάδας σε σημείο που να μπορεί να το βλέπει εύκολα, όπως στο γραφείο, στην πόρτα, στην ντουλάπα του δωματίου του, χωρίς να χρειάζεται να του το υπενθυμίζουν συνεχώς. Καλό είνα να το βοηθήσουν να οργανώσει το χώρο του δωματίου του με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην επηρεάζεται την ώρα της μελέτης από άλλα ερεθίσματα, όπως από το γραφείο να μην έχει θέα έξω από το παράθυρο, να κλείνει την πόρτα για να μην αποσπάται η προσοχή του από άλλους θορύβους (δικές τους συζητήσεις, τηλεόραση, άλλες ηλεκτρικές συσκευές) και να προσαρμόσουν το φωτισμό, ώστε η μελέτη να είναι πιο ξεκούραστη για τα μάτια.
Πολύ σημαντική είναι και η έγκαιρη προετοιμασία του σχολικού εξοπλισμού (τσάντα με βιβλία της ανάλογης ημέρας, κασετίνα με όλα τα απαραίτητα)- στην αρχή με βοήθεια από τους γονείς, αλλά στη συνέχεια από το ίδιο το παιδί. Το παιδί θα πρέπει να διατηρεί σωστή στάση του σώματος στο γραφείο ή ακόμη και στον υπολογιστή προσαρμόζοντας την καρέκλα στην ανάλογη θέση, για να μην κουράζεται. Δεν είναι καλό να ζητάμε από το παιδί να ξεκινήσει το διάβασμα, μόλις επιστρέψει από το σχολείο ή μετά από το παιχνίδι, καθώς αυτό το διάστημα είναι για ξεκούραση. Προτιμότερο να χαλαρώσετε και να φάτε κάτι μαζί και ύστερα να διαβάσει.
Συνήθως βοηθά το παιδί να διαβάζει τα πιο δύσκολα μαθήματα στην αρχή και να μην τα αφήσει στο τέλος που θα είναι πιο κουρασμένο. Όπως μπορεί να διαβάσει πρώτα αυτά που βαριέται ή που του προξενούν μειωμένο ενδιαφέρον ώστε να κινητοποιείται στη συνέχεια να διαβάσει κι αυτά που του αρέσουν περισσότερο. Θα πρέπει να μάθε να κάνει μικρά και συχνά διαλλείματα, ακόμη κι αν δεν νιώθει ιδιαίτερα κουρασμένο. Αν το δυσκολεύουν τα θεωρητικά μαθήματα (π.χ. ιστορία), να του προτείνουν εναλλαγή με πρακτικά μαθήματα (π.χ. μαθηματικά). Στα θεωρητικά θα το βοηθήσει αρκετά, αν οι γονείς του δείξουν τρόπους εκμάθησης όπως, να δίνει μια κεντρική ιδέα- τίτλο, λέξεις - κλειδιά ή να υπογραμμίζει σημαντικά κομμάτια σε κάθε παράγραφο και γενικότερα να παρατηρεί εικόνες.
Οι γονείς πρέπει να προτείνουν στο παιδί να κάνει μια επανάληψη το βράδυ, πριν πάει για ύπνο. Να αποφεύγουν να είναι μ' ένα βιβλίο από πίσω του και να του διαβάζουν φωναχτά το μάθημα, γιατί αυτό αποτελεί μεν παθητική διαδικασία μάθησης, αλλά του δίνει την εικόνα ότι δεν μπορεί να το κάνει μόνο του. Οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνούν ότι αυτό που χρειάζεται το παιδί είναι ξεκούραση και εκφόρτιση από το άγχος των τόσων υποχρεώσεων, συνήθως μέσω παιχνιδιού. Θα πρέπει να ρωτήσουν το παιδί με τι θα ήθελε να ασχοληθεί, προσπαθώντας να περιορίσουν τις δικές τους προσδοκίες. Σαφώς και να μάθει το παιδί ξένες γλώσσες, να αθληθεί να ασχοληθεί με την τέχνη- αλλά με μέτρο. Ένα εξαντλημένο, υπερ-φορτωμένο παιδί θα εξελιχθεί σε έναν ψυχαναγκαστικό ή εντελώς αντισυμβατικό και αποδιοργανωμένο ενήλικα. Επιπλέον, το παιδί δεν είναι η ευκαιρία που ποτέ δεν μας δόθηκε, π.χ. για να μάθουμε μπαλέτο, καρατε ή πιάνο. Είναι μία ξεχωριστή οντότητα και αυτό πρέπει να ενισχύσουμε. Τα δικά του θέλω και δυνατά σημεία.
Τέλος, οι γονείς θα πρέπει να περιορίσουν όσο είναι εφικτό, να απευθύνονται στο παιδί, χρησιμοποιώντας προστακτική (όπως: γράψε, διάβασε κ.λπ.). Καλύτερα να το παρακινούν με εκφράσεις, όπως: "έλα να διαβάσεις τώρα που είσαι ξεκούραστος". Αντίστοιχα, όταν νευράζουν, να μην απειλούν το παιδί , λέγοντας "αν δεν διαβάσεις τα μαθήματά σου δεν θα βγεις για παιχνίδι". Αντί γι' αυτό, μπορούν να πουν: "όταν τελειώσεις τα μαθήματά σου, μπορείς να πας για παιχνίδι". Να θυμούνται να ενισχύουν την προσπάθεια που κάνει το παιδί.
queen.gr
Διαβάστε περισσότερα: 24ωρο: Το παιδί μου δεν διαβάζει! Τι να κάνω; http://24wro.blogspot.com/2012/05/blog-post_8630.html#ixzz1urhzWtKd
