Μπορεί να ζούμε σε δύσκολες εποχές, ωστόσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με φιλάνθρωπα αισθήματα. Ανώνυμος προσέφερε σήμερα, μέσω του
ανεξάρτητου βουλευτή Αμμοχώστου Ζαχαρία Κουλία, ποσό ύψους 13 χιλιάδων ευρώ στους εγκλωβισμένους φοιτητές, οι οποίοι σπουδάζουν σε πανεπιστήμια στις ελεύθερες περιοχές.
Αφορμή της γενναιόδωρης προσφοράς ήταν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εγκλωβισμένοι φοιτητές και τα οποία αναδείχθηκαν την περασμένη βδομάδα ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προσφύγων.
Οι φοιτητές που κατάγονται από την κατεχόμενη Καρπασία είχαν καταγγείλει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες καθυστερούν να αποστέλλουν το ειδικό επίδομα, που παρέχεται σε εγκλωβισμένους σπουδαστές, με αποτέλεσμα να μην δύνανται να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις οικονομικές τους ανάγκες.
Τις επιταγές παρέδωσε στους φοιτητές κ. Κουλίας, στον οποίο απευθύνθηκε ο ανώνυμος. Ο κάθε φοιτητής έλαβε επιταγή ύψους 928 ευρώ.
Οι φοιτητές της Καρπασίας σε ένδειξη εκτίμησης πρόσφεραν κυκλάμινα στον κ. Κουλία, για να τα παραδώσει στον ανώνυμο δωρητή.
Σε δηλώσεις του στη Βουλή, ο κ. Κουλίας είπε: «Την περασμένη Παρασκευή ένας κύριος ζήτησε να με δει επειγόντως, για ένα θέμα. Όταν πήγα μου είπε ότι διαθέτει 13 χιλιάδες ευρώ, για να τα διανέμουμε στους 14 φοιτητές μας, που είναι στις ελεύθερες περιοχές και οι γονείς τους είναι εγκλωβισμένοι στην Καρπασία. Είναι λάτρης των Καρπασιτών, αναγνωρίζοντας τη μεγάλη θυσία των παιδιών και των γονέων, που όλα αυτά τα χρόνια της κατοχής έμειναν στη γη τους, έδωσε τα χρήματα εις ένδειξη αναγνώρισης και εκτίμησης των αγώνων των εγκλωβισμένων μας. Μου ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος, ήταν εισήγηση της συζύγου του και του ίδιου».
Εκ μέρους των φοιτητών Ριζοκαρπάσου, η Ελένη Χατζηγιάννη είπε πως οι φοιτητές δεν μπορούν να προσφέρουν κάτι, αλλά μόνο λουλούδια και ευχαριστούν από τα βάθη της ψυχής τους τον ανώνυμο κύριο για όσα προσφέρει σε αυτούς.
Η Αγγελική, μητέρα δύο φοιτητών και Κοινοτικός Σύμβουλος Ριζοκαρπάσου είπε: «Όταν έγινε ο πόλεμος ήμουν 6 μηνών. Όπως πάει η ζωή θα τη ζήσουμε και κάποια πράγματα δεν μπορείς ούτε να τα εκφράσεις. Αλλά θέλουμε πάνω από όλα να μας σκέφτεστε και να μας νιώθετε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια».
«Κάποτε», πρόσθεσε, «μπορεί να μας βγαίνει ντροπή, γιατί ζητούμε βοήθεια, αλλά δυστυχώς από εδώ εξαρτόμαστε. Ως μητέρα έξι παιδιών από τα οποία τα δύο είναι φοιτητές, θέλω να ευχαριστήσω όλους που ενδιαφέρονται για μας και αυτοί που δεν ενδιαφέρονται όταν μας γνωρίσουν θα ενδιαφερθούν».
Εξέφρασε την ελπίδα κάποτε να μάθουν ποιος είναι ο ανώνυμος φίλος τους, για να τον ευχαριστήσουν για τη λεπτή του καρδιά.
