Γράφει ο Δούναβης Αθανάσιος
Δε θυμάμαι άλλη φορά να φεύγω από μια ομιλία-συγκέντρωση-ενημέρωση και να μην είμαι ούτε καν λίγο αισιόδοξος,αλλά πάρα πολύ προβληματισμένος...
Αιτία είναι οι αλήθειες που ξεστόμισε με γενναιότητα κι αποφασιστικότητα ο διευθυντής της ΕΑΣ Πιερίας και τον συγχαίρω γι'αυτό.
Λίγο πολύ όσα ειπώθηκαν σήμερα,έχουν γραφτεί κατά το πολύ πρόσφατο παρελθόν με ανάλογες αναρτήσεις στα ΚΟΛΙΝΔΡΙΝΑ ΜΑΣΛΑΤΙΑ και κάπως έτσι περίμενα να τ'ακούσω...
Αν εξαιρέσω τα όσα πολύ αναλυτικά κι επεξηγηματικά ανέφερε περί προγραμμάτων,σχεδίων βελτιώσεων,ΚΑΠ 2007-2013,αναπτυξιακών προγραμμάτων,τα υπόλοιπα περί του μέλλοντος των αγροτών,ήταν αφοπλιστικά αληθινά!!!
Το μέλλον είναι δυσοίωνο από τη στιγμή που δεν υπάρχει καν υποτυπώδης αναπτυξιακός αγροτικός σχεδιασμός,από τη στιγμή που οι αγρότες παραμένουν διασπασμένοι σε πάρα πολλές υποομάδες,από τη στιγμή που η πολύτιμη "πληροφορία" δε "τρέχει" όπως τρέχουν τα spread,από τη στιγμή που υπάρχει δυσκινητικότητα σε όλους τους τομείς της πολιτικοοικονομικής μας ζωής και του ίδιου του κράτους,επειδή κάθε λίγο αλλάζουν οι υπουργοί Γεωργίας κι αφήνουν συνεχώς "καμένη γη" στον επόμενο,επειδή οι ΚΑΠ αλλάζουν κι αυτές σύμφωνα με το κοινό συμφέρον των πολλών πλέον κρατών-μελών της ΕΕ κι όχι μεμονωμένα για κάθε μία χώρα,επειδή επειδή... κτλ.
Πολλοί και σοβαροί λόγοι υπάρχουν ώστε να θεωρώ ότι δε μπορεί να αλλάξει κάτι πουθενά.
Αν αλλάξουν όλα τα παραπάνω ίσως τότε να δούμε φως!!!
Αλλά και πάλι πρέπει να συνυπολογίσουμε το γερασμένο πληθυσμό της επαρχίας και την έλλειψη ενδιαφέροντος κι ελπίδων λόγω και των χρεών των αγροτών στις τράπεζες,τη μη σωστή κοινωνική πολιτική του ΕΛΓΑ,και το μπάχαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
(Είναι τρία τέσσερα πρόχειρα παραδείγματα που μου ήρθαν στο κεφάλι).
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν άλλες διέξοδοι....
Είμαστε πάρα πολύ στριμωγμένοι στην ίδια μας τη χώρα από παντού και δε ξέρω πως θα ξεγλιστρήσουμε από όλα αυτά!!!
Είμαι γενικά αισιόδοξο άτομο στη ζωή μου,αλλά τώρα δε μπορώ να δω τίποτα μπροστά μου,παρά ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ.
Θα μου πείτε να το βάλουμε κάτω?
ΟΧΙ!!!
Τότε τι να κάνουμε?
Δε ξέρω,αλλά ελπίζω πάντα - με κάποιο τρόπο "μαγικό" - σε μια αναγέννηση των πάντων ή "εκ βόθρων" που πολύ σωστά το λέει ο Φατσέας...στο γνωστό σήριαλ.
Γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο από την αρχή όλων όσων δεν βοηθούν σε τίποτα το λαό,παρά του δυσκολεύουν την ανάσα και τη κίνηση.
Δε λέω να πάρουμε ούτε όπλα ούτε τις πέτρες.
Να σκεφτόμαστε,να μάθουμε να συζητάμε,να διαβάζουμε,να ακούμε,να είμαστε δημοκρατικοί πολίτες,να μάθουμε να βάζουμε στόχους,να έχουμε όραμα,πίστη στις ανεξάντλητες ανθρώπινες δυνάμεις και ιδιαίτερα τις Ελληνικές και να αγαπάμε τον συνάνθρωπό μας με τρόπο τέτοιο, ώστε να μη θέλουμε το κακό του διπλανού μας ως είθισται,αλλά το καλό του για να έχουμε κι εμείς όφελος.
Αυτά να είναι τα όπλα μας και θέλω να πιστεύω ότι θα πετύχουμε.
Ουτοπικά σας φαίνονται?
Και μένα... αλλά δε χάνουμε τίποτα να δοκιμάσουμε...
Πώς όμως?
Να βρούμε τρόπο,αλλιώς θα αναλωθούμε πάλι σε καφενειακά ΜΑΣΛΑΤΙΑ με ξερόλες και ξεροκέφαλους συμμετέχοντες,που το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι,
να εμποδίζουν την ουσιαστική ανάπτυξη των πάντων...
Και αναφέρομαι στο σύνολο των αγροτών,διότι θα υπάρξουν όπως υπάρχουν ήδη κάποιες εξαιρέσεις,αλλά αυτό το γεγονός δε μπορεί να αντιμετωπιστεί ατομικά,γιατί αν γίνει έτσι θα σβήσουν οι πολλοί...
banner
