Τoυ δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση
Η συνακόλουθη απογοήτευση και η παράκρουση, πάντως, ενός αντίστοιχου χωρισμού ενός ζευγαριού στην «περιοδεύουσα» -για πρώτη φορά μετά από έξι συναπτά έτη παρουσίας της-, κωμωδία, «Μόλις χώρισα», του Βασίλη Μυριανθόπουλου -με το Fairtytales… στα decks-, μόνο ως κλασική, παλιά κι αγαπημένη, φαρσοκωμωδία, μπορεί να εκληφθεί, ακόμα κι όταν ανεβαίνει στο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Πάρκου Κατερίνης, εν μέσω θέρους.
«-Ποιος το χρηματοδότησε αυτό το πράγμα; -Το ΚΑΠΗ Κατερίνης»
Είναι σίγουρο ότι ένα disco party φίλων αγαπημένων, -πόσο μάλλον όταν το party είναι female birthday και ο χωρισμός έγινε… δια τηλεφώνου-, ενδείκνυται, ψυχοθεραπευτικά τουλάχιστον, για να ξεπεραστεί o τελευταίος, όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Η συνακόλουθη απογοήτευση και η παράκρουση, πάντως, ενός αντίστοιχου χωρισμού ενός ζευγαριού στην «περιοδεύουσα» -για πρώτη φορά μετά από έξι συναπτά έτη παρουσίας της-, κωμωδία, «Μόλις χώρισα», του Βασίλη Μυριανθόπουλου -με το Fairtytales… στα decks-, μόνο ως κλασική, παλιά κι αγαπημένη, φαρσοκωμωδία, μπορεί να εκληφθεί, ακόμα κι όταν ανεβαίνει στο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Πάρκου Κατερίνης, εν μέσω θέρους.
«Αυτός τώρα με βρίζει ή δε με βρίζει;»
«-Μου’ φερες βρακί για τα γενέθλιά μου; Πώς σου’ ρθε; -Δε μου’ ρθε. Μου’ φυγε»
«Αυτός που μένει μόνος του είναι ή Θεός ή θηρίο»
«-Αυτοί που τα κάνουν όλοι μαζί τι είναι; -Φαντάροι»
Πιο συγκεκριμένα, ο πολυπρόσωπος θίασος δέκα ηθοποιών επαναφέρει δυναμικά στο προσκήνιο το πιο «in birthday party» του καλοκαιριού, με αναφορές musical, βγαλμένο από ένα jukebox στα ’70s-’80s, σε μια κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων, με δυνατή μουσική από γνωστά τραγούδια, σπαρταριστές ατάκες και μια ευρηματική guest list, που θα κάνει τα πάντα για ν’ αποτρέψει τις συνέπειες του χωρισμού, ακόμα κι αν αυτός δεν έχει ανακοινωθεί στην… ενδιαφερόμενη.
Τι μπορεί, λοιπόν, να συμβεί όταν συμπέσουν ένα πάρτι γενεθλίων κι ένας χωρισμός; Πόσο πολύπλοκα μπορούν να γίνουν τα πράγματα από ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή; Και τι ακολουθεί, όταν λες τελικά: «Μόλις χώρισα;»
Highlights: οι συζητήσεις των θεατών για τον τελικό του Survivor, η σημαντική αριθμητικά παρουσία παιδιών δημοτικού και γυμνασίου, η συντριπτική υπεροχή των γυναικών, ελέω προημιτελικού Μουντιάλ ποδοσφαίρου ανάμεσα στη Ρωσία και την Κροατία, ο έκτος χρόνος της παράστασης στην Αθήνα, η live δημοσκόπηση της ηθοποιού Κωνσταντάκη για τους «ελεύθερους» άντρες θεατές στην έναρξη, η «άπταιστην ισπανικήν» του ηθοποιού Κώστα Κάππα, ο «φονεύς του κρεμμυδιού», η ραδιοφωνική αφιέρωση στην… Ελληνίδα μάνα, η περιφερόμενη τούρτα, που αν ήταν αληθινή, είμαστε σίγουροι ότι κάποια στιγμή θ΄ανέβαινε στη σκηνή κάποιος «ζαλισμένος» από την περιφορά της για να την κατασπαράξει, στην καλύτερη περίπτωση, η απολαυστική, έστω και εμβόλιμη, σκηνή της «επίδειξης τάπερ», το έξυπνο, σε σημεία, χιούμορ και οι στιγμές αυθεντικού γέλιου και διασκέδασης, το σχεδόν γεμάτο θέατρο της Κατερίνης, ένεκα και των προβεβλημένων, κυρίως μέσω της τηλεόρασης, ηθοποιών της παράστασης
«-Τι ώρα είναι; -Γιατί, χάπι θα πάρεις;»
«-Περιμένεις κανέναν; -Το Χάρο»
«-Δεν πίνω -Γιατί; Παίρνεις αντιβίωση;»
Σκηνοθεσία:
• ο συγγραφέας (μαζί με τον Βαγγέλη Χατζηνικολάου) και σκηνοθέτης του έργου, Βασίλης Μυριανθόπουλος επέδειξε μέτρο στην αξιοποίηση του έμψυχου δυναμικού της παράστασης στη χωροταξία του θεάτρου και στη διατήρηση του ρυθμού, ανέδειξε τα κωμικά στοιχεία του κειμένου, με προσθήκη λιγοστών αλλά έντεχνα ενσωματωμένων ευρημάτων, με εναλλαγές και ανατροπές, συνθέτοντας, με πειστικό τρόπο, την ατμόσφαιρα ενός γενέθλιου πάρτι ενηλίκων
• οι σκηνοθετικές αδυναμίες, που έκαναν την εμφάνισή τους, προϊόντος του χρόνου, με στιγμές παλινδρόμησης, αμηχανίας, έλλειψης ισορροπίας σε πρόσωπα και καταστάσεις και εξεζητημένες υπερβολές, δεν αναιρούν από το θετικό συνολικό σκηνοθετικό πρόσημο
«Μπορείς να διοχετεύσεις την αρνητική ενέργεια που προκαλεί ο χωρισμός σε δημιουργικό ταλέντο»
«Είμαι εγώ για παράθυρα (τηλεόρασης);»
«Ντύθηκα, ξύπνησα, έφυγα»
Ηθοποιοί: Τζόυς Ευείδη, Πηνελόπη Αναστασοπούλου, Κώστας Κάππας, Θωμαΐς Ανδρούτσου, Μαρία Κωνσταντάκη, Χρήστος Τριπόδης, Ελίνα Μάλαμα, Δημήτρης Ζωγραφάκης, Ανδρέας Βούλγαρης & Στρατής Νταλαγιώργος
• οι ηθοποιοί κινήθηκαν σε μεσαία και υψηλά κωμικά ερμηνευτικά επίπεδα, με όσους και όσες είχαν μικρότερους (και όχι δεύτερους φυσικά) ρόλους ν’ αποδίδουν απρόσμενα καλά, αν όχι ακόμη καλύτερα από τους βασικούς πρωταγωνιστές, γεγονός που αξίζει να καταγραφεί, από τη στιγμή που δε συνηθίζεται στην πλειοψηφία των ελληνικών παραστάσεων, πόσο μάλλον αυτών που περιοδεύουν
• η Μαρία Κωνσταντάκη, είναι αναμφισβήτητα η ΜVP της βραδιάς, σε μια κωμική καρικατούρα αξιώσεων, με ορισμένες στιγμές και (αυτο)σαρκασμού της ν’ απογειώνουν το κοινό, που της το ανταπέδωσε απλόχερα, με την «Ms Tupperware», πάντως, Θωμαΐς Ανδρούτσου, να καταγράφει, έστω «εμβόλιμα», μία πρότυπη κινησιολογικά και εκρηκτική λεκτικά παρουσία, που λειτούργησε καταλυτικά στη διατήρηση του… φρονήματος του κωμικού στοιχείου, που είχε αρχίσει ανησυχητικά ν’ διολισθαίνει…
• η εμφανής πληθωρικότητα της Τζόυς Ευείδη, με τη στεντόρεια φωνή, ο δυναμισμός και η υπερχειλίζουσα ενεργητικότητα της εγκυμονούσαςΠηνελόπης Αναστασοπούλου (Καλή λευτεριά!), το ισπανικό brio του Κώστα Κάππα και ο pizza boy, Στρατής Νταλαγιώργος, σε μια απογειωτική limited edition, performance, που θ’ αλλάξει όλα όσα ξέρετε για τους delivery pizza boys, προσθέτουν στον τελικό απολογισμό
Iδανικό Soundtrack:
«Κείνος ο εγωισμός ο τραυματισμένος
δε θα νιώσει πια ντροπή απογυμνωμένος,
ζωγραφίζω ουρανούς, άγιους ζωγραφίζω
μένω σ’ άλλη γειτονιά, άγνωστους γνωρίζω,
φίλοι παλιοί γυρίσαν, μ’ αγκαλιάσαν πάλι
άλλαξα, το βλέπω, μου το λεν’ κι οι άλλοι».
«Χωρισμός», Ορφέας Περίδης, Lp/cd «Κάποιον Αγαπάει Ακόμα» (στίχοι & μουσική: Ορφέας Περίδης), Ιmpact Music, 2007
«-Ιδιοτελή, που δεν έχεις τελειώσει ένα λύκειο…»
«Ένας άντρας παραπάνω πάντα χρειάζεται»
«Ο άντρας κλαίει σαν μωρό παιδί. -Την πιπίλα!»
Moυσική, Κοστούμια, Σκηνικά, Φώτα:
• παρά τα εμφανή προβλήματα στον ήχο, που παρουσιάστηκαν στο ξεκίνημα, οι disco μουσικές επιλογές πέτυχαν να δημιουργήσουν συνθήκη ενός birthday party, ενώ τα φώτα ακολούθησαν, με σχετική επιτυχία, τους πρωταγωνιστές και τις εναλλαγές των συναισθημάτων τους
• το σκηνικό ενός σύγχρονου σαλονιού ήταν λιτό αλλά λειτουργικό, με μικρές πινελιές λεπτομερειών
• τα κοστούμια κινήθηκαν στη λογική ενός party ενηλίκων, με τ' αντίστοιχα των γυναικών να υπερτερούν σε χρώμα και φαντασία
More things to do:
• μια απλή σεναριακά ιδέα, μετουσιώνεται σε μια διασκεδαστική παράσταση, που δεν υποκρίνεται ότι είναι κάτι άλλο, πιο πνευματικό και βαθυστόχαστο -τούτο σημαίνει «μην περιμένετε εμβαθύνσεις και μην έχετε απαιτήσεις δεύτερων αναγνώσεων»-
• η δαιδαλώδης, κωμική έστω και εξεζητημένη πλοκή, με πρόσωπα και καταστάσεις, αδυνατίζει τη δυναμική των σχέσων των πρωταγωνιστών και το ουσιαστικό περιεχόμενό της
«Έχεις κλειστεί σαν στρείδι και δεν αφήνεις κανέναν να σ’ ανοίξει. -Κάποιους τους άφησα»
«Καλά κάνω εγώ και πάω Μύκονο, που δεν υπάρχει πιθανότητα να δω το Θεό και να μου πει: Φτου σου, τσουλάρα...»
Βonus tips:
• Το έργο των Βασίλη Μυριανθόπουλου & Βαγγέλη Χατζηνικολάου ανέβηκε για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή το 1998. Ακολούθησε η ομότιτλη κινηματογραφική ταινία το 2008 και αυτή είναι η πρώτη φορά που περιοδεύει σ’ όλη την Ελλάδα, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Μυριανθόπουλου, σε μια νέα εκδοχή!
«Η Ηλέκτρα μόλις χώρισε… στην Κατερίνη»
«Φοράει και small o άκωλος»
«Έχω πάθει Ηλεκτρο-κόλληση»
Credits:
• στον ηθοποιό Χρήστο Τριπόδη, υπεύθυνο της εταιρείας παραγωγής «Μέθεξις» και της αντίστοιχης παιδικής σκηνής, για την ανταπόκριση και την επικοινωνία