Ο ψευτο – σουλτάνος μέσα στην μεγαλομανία του, νομίζει πως μετατρέποντας την Αγία Σοφία σε τέμενος αφ΄ ενός μεν θα αποκτήσει
«δόξα», αφ΄ ετέρου δε θα εξασφαλίσει την σίγουρη υποστήριξη των ακραίων εξτρεμιστών που θα είναι πολύτιμη στην νομιμοφανή «επισφράγιση» της εξουσίας του με την μεταφορά των αρμοδιοτήτων του εκάστοτε πρωθυπουργού στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
.
Ψηφιδωτό από την Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης
(Ο Χριστός, δεξιά η αυτοκράτειρα Ζωή και αριστερά ο τρίτος σύζυγος της, Κωνσταντίνος Θ΄ ο Μονομάχος)
(Ο Χριστός, δεξιά η αυτοκράτειρα Ζωή και αριστερά ο τρίτος σύζυγος της, Κωνσταντίνος Θ΄ ο Μονομάχος)
Η Αγία Σοφία, ο Ναός της Ύπατης Σοφίας του Ένσαρκου Λόγου του Θεού, ανεγέρθηκε το 537 μ.Χ., επί βασιλείας του Ιουστινιανού Α΄, από τους μηχανικούς Ανθέμιο και Ισίδωρο. Στον ίδιο χώρο λειτουργούσε ήδη η πρώτη Αγία Σοφία από το 360 μ.Χ. ενώ στην προ του 6ου αιώνα περίοδο λειτουργούσε η δεύτερη κατά σειρά εκκλησία της Αγίας Σοφίας που καταστράφηκε από την στάση του Νίκα το 523 μ.Χ.
Σε κάθε περίπτωση, ο ιερός χώρος της Αγίας Σοφίας λειτούργησε σαν Χριστιανική Εκκλησία από το 360 μ.Χ. μέχρι το 1453 – την περίοδο 1204 έως 1261 σαν ρωμαιοκαθολικός ναός.
Η Αγία Σοφία που ανεγέρθηκε πριν από χίλια τετρακόσια εβδομήντα εννέα χρόνια επί Ιουστινιανού Α΄ και σώζεται μέχρι τις μέρες μας, αποτελεί ένα ανεπανάληπτο μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού και για τον λόγο αυτό συμπεριλαμβάνεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Πρόκειται για ένα μοναδικό ναό κτισμένο στη νοτιοδυτική πλευρά του πρώτου λόφου της Κωνσταντινούπολης, σε αρχιτεκτονικό ρυθμό βασιλικής με τρούλο. Αποτελεί ένα ορθογώνιο οικοδόμημα μήκους 78,16 μέτρων και πλάτους 71,82 μ. εσωτερικά διακοσμημένο με ψηφιδωτά και τοιχογραφίες ανεκτίμητης αξίας – όλες στην Ελληνική γλώσσα.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς η Αγία Σοφία μετατράπηκε σε τζαμί και οι μοναδικές τοιχογραφίες της καλύφτηκαν από τους κατακτητές με ασβεστώσεις για πεντακόσια χρόνια. Όταν το 1935 η Αγία Σοφία μετετράπη σε μουσείο Βυζαντινής Τέχνης άρχισε σταδιακά η αποκατάσταση των τοιχογραφιών και των ψηφιδωτών του ναού – ιδίως τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 όταν μελετητές του Βυζαντίου και δυτικοί ειδικοί έκαναν θαύματα- παρ΄ όλο που αρκετές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη καταστροφή.
Η σημερινή Τουρκία του έτους 2016 ελέγχεται από ένα μεγαλομανή ψευτο – σουλτάνο που ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ανήλθε στην εξουσία το 2003 και έκτοτε «εκκαθαρίζει» όποιον δεν είναι πρόθυμος να εφαρμόζει τυφλά τις εντολές του. Μοναδικός στην τέχνη του λαϊκισμού, κέρδισε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις πείθοντας το εκλογικό σώμα πως δεν είναι διεφθαρμένος μέχρι το μεδούλι, όπως έχει κατ΄ επανάληψη αποδειχτεί, αλλά αόριστα «στόχος των ξένων».
Άμεση επιδίωξη του Ρ. Τ. Ερντογάν αποτελεί η μεταφορά όλων των εξουσιών από τον Πρωθυπουργό στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εξουσίες τις οποίες ούτως ή άλλως ασκεί ο ίδιος διορίζοντας σαν «πρωθυπουργό» τον υπάκουο και πιστό Μπιναλί Γιλντιρίμ μετά την «εκπαραθύρωση» του Αχμέτ Νταβούτογλου.
Για την εξυπηρέτηση της επιδίωξης αυτής με συνταγματική μεταρρύθμιση που θα «σφραγίσει» και τυπικά την εξουσία του, δεν διστάζει να χρησιμοποιεί κάθε μέσο – ακόμα και αποτρόπαιο: Κήρυξε τον πόλεμο εναντίον του πολυπληθούς Κουρδικού πληθυσμού της Τουρκίας που αριθμεί περισσότερα από 25.000.000 ανθρώπους σκοτώνοντας άμαχο πληθυσμό σε κουρδικές πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας οι οποίες έχουν μετατραπεί σε πεδία μάχης, καταδιώκει ανελέητα τους εκλεγμένους, κάτω από απερίγραπτες συνθήκες τρόμου και διώξεων, αντιπροσώπους του Κουρδικού ΗDP, φιμώνει κάθε φωνή που τολμάει να του ασκήσει κριτική –από δικαστές, στρατιωτικούς, ολόκληρα συγκροτήματα ΜΜΕ μέχρι μεμονωμένα ανήλικα παιδιά-, προκαλεί όποτε θέλει, όπως θέλει Αμερικανούς, Εβραίους, Ρώσους, Σύριους, Πέρσες ή Αιγύπτιους.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
