Το κακό είναι ότι αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί στον Κολινδρό με το υποκατάστημα της Εθνικής τράπεζας, όπου ξεκίνησε να υπολειτουργεί και σε εύλογο χρονικό διάστημα έκλεισε και δεν άνοιξε ποτέ ξανά...
Επίσης υποψιαζόμαστε ότι η συρρίκνωση δεν θα σταματήσει εδώ, αλλά ίσως έχουμε και συνέχεια...
Μπαίνει λοιπόν και θέμα γοήτρου συν τοις άλλοις πέρα από τη γενικότερη κατηφόρα...
Καταρχάς έχουμε να κάνουμε με έναν ιδιώτη και μια επιχείρηση, άρα δεν μπορούμε να του υποδείξουμε τι θα κάνει στην επιχείρησή του, αφού το κουμάντο το έχει αυτός.
Αν και το βλέπουμε ως σχετικό αυτό, αφού αυτού του είδους οι τραπεζικές επιχειρήσεις, συντηρούνται από χρήματα της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας(τα οποία μάλλον εμείς ο λαός θα αποπληρώσουμε στο τέλος) μιας και οι δικές μας παρουσιάζουν τεράστια ελλείμματα .
Δεύτερον οι τράπεζες πρέπει να παραδώσουν μέχρι τις 10 Νοεμβρίου ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης, που θα περιλαμβάνει εξορθολογισμό κόστους και δεν ξέρουμε τι άλλο...
Στα πλαίσια αυτού του εξορθολογισμού πρέπει να μειωθούν κάποια υποκαταστήματα και είναι στην επιλογή της κεντρικής τράπεζας ποια θα είναι αυτά...
Εμείς τώρα ο κάτοικοι του Κολινδρού κι όχι μόνο, τι επιχειρήματα έχουμε να αντιπαραθέσουμε, ώστε να κρατήσουμε το υποκατάστημα στη ζωή κι όχι στην εντατική?
Σίγουρα έχουμε ένα αρκετά μεγάλο κύκλο εργασιών, κυρίως από αγροτικά προϊόντα κι επιδοτήσεις, καταθέσεις, ασφαλιστικά και τραπεζικά προϊόντα, τα οποία όμως δεν μπορούμε να ξέρουμε τι κέρδη αποφέρουν στο υποκατάστημα...
Αυτό όμως που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως όπλο σε περίπτωση υπολειτουργίας ή κλεισίματος του εν λόγω υποκαταστήματος, είναι να απειλήσουμε οργανωμένα, συλλογικά κι όχι μεμονωμένα, ότι θα πάρουμε όλα μας τα τραπεζικά προϊόντα(καταθέσεις,κάρτες, ασφάλειες) από την τράπεζα Πειραιώς σε εύλογο χρονικό διάστημα και μόλις οι συνθήκες των ελέγχων κεφαλαίων το επιτρέψουν.
Κάτι άλλο δεν φαίνεται στον ορίζοντα, εκτός κι αν κάποιος έχει κάποια άλλη ιδέα, την οποία πολύ ευχαρίστως θα ακούγαμε...
