Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μέχρι στιγμής – και παρά την εμφάνιση του κ. Τσίπρα στη Βουλή προκειμένου να δώσει εξηγήσεις, επιλέγοντας τελικά να μείνει πιστός στη ρήση «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση» - απαντήσεις για το περιβόητο και διαβόητο «Σχέδιο Βαρουφάκη» δεν έχουμε λάβει.
Ακούσαμε διάφορα περί «μελέτης επιπτώσεων» και σχεδίου «έκτακτης ανάγκης» - όλα αντιφατικά μεταξύ τους – αλλά περί του ρόλου του Αμερικανού καθηγητή Τζέιμς Κένεθ Γκαλμπρέιθ στην υπόθεση, όχι μόνο δεν γίνεται κουβέντα, αλλά και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας αποφεύγει να αναφερθεί στο θέμα.
Ο κ. Τσίπρας μίλησε γενικά και γενικόλογα για «μια ομάδα εργασίας για να ετοιμάσει ένα σχέδιο άμυνας σε περίπτωση ανάγκης». Αλλά για την ταμπακιέρα (Γκαλμπρέιθ) ούτε λόγος.
Αφού παραδέχθηκε πως ο ίδιος έδωσε εντολή για τη συγκρότηση της ομάδας, ο κ. Τσίπρας διερωτήθηκε: «Είναι όμως δυνατόν μια χώρα να βρίσκεται σε πολεμική απειλή απόβασης εχθρικών δυνάμεων και εσείς να κατηγορείτε το επιτελείο της άμυνας ως φιλοπόλεμο; Αυτό που κάνετε είναι έξω από κάθε λογική».
Όχι, κ. Τσίπρα. Έξω από κάθε λογική είναι αυτό που κάνατε εσείς. Όχι μόνο επειδή βάλατε μια μυστική ομάδα να καταρτίζει σχέδιο που θα σας διευκόλυνε να πάρετε την απόφαση για έξοδο από το ευρώ (διότι οι επιπτώσεις από την έξοδο είναι γνωστές και δημοσιοποιημένες), αλλά και επειδή δεχθήκατε επικεφαλής μιας τέτοιας ομάδας να τοποθετηθεί ένας περαστικός, ένας παραδόξως συχνός επισκέπτης, ένας ξένος χωρίς καμιά θεσμική νομιμοποίηση.
Και την ίδια ώρα που ο κ. Τσίπρας δηλώνει ότι η χώρα βρισκόταν σε πολεμικές συνθήκες, θεωρεί φυσιολογικό και αυτονόητο τα σχέδια της άμυνάς της να ανατίθενται σ’ αυτόν τον «παράξενο επισκέπτη»! Να μπαίνει δηλαδή αυτός επικεφαλής του «επιτελείου άμυνας»!
Σε λίγο, ο κ. Τσίπρας θα μας πει ότι θα στείλει αυτόν (ή κανέναν άλλον) να φτιάχνει και τα επιτελικά σχέδια στο Πεντάγωνο!
Και επιτέλους, με ποια ιδιότητα κυκλοφορεί εδώ και χρόνια στην Ελλάδα ο κ. Γκαλμπρέιθ;
Και τι έχουμε τελικά κερδίσει από την παρουσία του;
Τι είναι αυτό που τον καθιστά διαχρονικά απαραίτητο, έτσι ώστε να συμβουλεύει και τον Γ. Παπανδρέου και τους κ.κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη;
Από τον Παπανδρέου στους Τσίπρα και Βαρουφάκη
Τον Ιανουάριο του 2010, πληροφορηθήκαμε ότι ο κ. Παπανδρέου είχε επτά ώρες συζήτηση για την οικονομία με τους ξένους «σοφούς». Η συζήτησή τους, που έγινε στο Ίδρυμα «Ανδρέας Παπανδρέου», είχε τον γενικό τίτλο «Καλές εμπειρίες υλοποίησης οικονομικών προγραμμάτων σε χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ».
Ένας από αυτούς, ήταν και ο κ. Γκαλμπρέιθ. Ως γνωστόν, λίγο μετά είχαμε το Καστελόριζο και την είσοδο της Ελλάδας σε μηχανισμό στήριξης με τη συμμετοχή του ΔΝΤ και όλα τα δεινά που ακολούθησαν.
Και αφού τα κατάφεραν μια χαρά, ο κ. Γκαλμπρέιθ πέρασε (μαζί με Στίγκλιτς, Σεγκολέν Ρουαγιά, Κεμάλ Ντερβίς και άλλους) μερικές ηλιόλουστες μέρες του Ιουλίου (2010) στο Συμπόσιο της Σύμης στον Πόρο.
Τον Ιούνιο του 2013, τον κ. Γκαλμπρέιθ τον βρίσκουμε να συνυπογράφει με τον Γιάννη Βαρουφάκη κοινό άρθρο στους Νιου Γιορκ Τάιμς. Και γράφουν:
«Η κρίση θα μπορούσε να φέρει την αριστερή αντιπολίτευση στην εξουσία, κάτι που δεν θα είναι κακό για την Ευρώπη ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια ελληνική κυβέρνηση που απορρίπτει την αυτοκαταστροφική ευρωπαϊκή πολιτική περισσότερο θα βοηθήσει παρά θα κάνει κακό».
Και διαβεβαιώνουν:
«Σε αυτή τη μάχη, ο ΣΥΡΙΖΑ στέκεται ως η εναλλακτική λύση, και ο Τσίπρας έχει τώρα την ευκαιρία να γίνει πρωθυπουργός. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προτίθεται να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ ή τις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις».
Και εκτιμούν:
«Το γεγονός είναι ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η Ευρώπη»!
Θα ξανασυναντήσουμε τον κ. Γκαλμπρέιθ, τον Ιούνιο του 2013, να συνοδεύει τον κ. Τσίπρα και τον κ. Βαρουφάκη, μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ, στο κτίριο της ΕΤ-3 στη Θεσσαλονίκη. Όπως ο ίδιος (ο Γκαλμπρέιθ) είπε, ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη για να δώσει συνέντευξη στην ΕΤ 3, αλλά «οι εξελίξεις “συνωμότησαν” και η περιπέτεια απέκτησε περισσότερο βάρος».
Στις 29 Δεκεμβρίου 2014, ο πρώην σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου έσπευσε να στείλει προεκλογικό μήνυμα στήριξης στον κ. Τσίπρα:
«Ξέρω ότι από αύριο θα είσαι σε θέση να ξεκινήσεις το έργο του, να συνεγείρεις ολόκληρο τον ελληνικό λαό με το μέρος σου», του έγραφε. «Σ' έχω δει δυο φορές, σε περιστάσεις που απαιτούσαν τον καλύτερό σου εαυτό - με την ΕΡΤ στη Θεσσαλονίκη και τη βραδιά των εκλογών τον περασμένο Μάη. Δεν θα συμπεριλάβω την περίπτωση εδώ στο Ώστιν. Η αυτοκυριαρχία που έδειξες και τις δύο φορές μου εμπνέει απόλυτη εμπιστοσύνη».
Οπότε μάθαμε πως ήταν μαζί με τον κ. Τσίπρα και στις εκλογές του Μαΐου 2012 και, βέβαια, τον υποδέχθηκε τον Νοέμβριο του 2013 στο Τέξας.
Προηγουμένως, ο κ. Γκαλμπρέιθ είχε ξαναβρεθεί στην Αθήνα (πιθανόν και να μην φεύγει ποτέ, σίγουρα πάντως όχι τους τελευταίους έξι μήνες). Διότι, στις 10 Μαρτίου του 2013 ήταν ομιλητής στην διημερίδα του Ινστιτούτου Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής (ΙΝΤΕΡΠΟΣΤ) και του Ινστιτούτου Λεβί, του οποίου ο κ. Γκαλμπρέιθ είναι στέλεχος.
Εκείνη την ημέρα, ο κ. Τσίπρας μόλις είχε φτάσει (με τζέτλανγκ), όπως είπε, από το Καράκας, όπου είχε μεταβεί για να παραστεί στην κηδεία του Ούγκο Τσάβες, και έλαβε τον λόγο μετά τον Γκαλμπρέιθ, μεταφέροντας και εικόνες από τις (υπομονητικές) ουρές στη Βενεζουέλα.
Στις 17 Ιουνίου του 2014, ο κ. Τσίπρας απηύθυνε χαιρετισμό στην εκδήλωση για την παρουσίαση του κοινού βιβλίου των Γκαλμπρέιθ, Χόλαντ και Βαρουφάκη (βεβαίως, βεβαίως).
Στις 11 Φεβρουαρίου 2015, ο κ. Γκαλμπρέιθ συνόδευσε τον κ. Βαρουφάκη στις Βρυξέλλες.
Αποκαλυπτική αρθρογραφία
Στις 20 Φεβρουαρίου 2015, ο κ. Γκαλμπρέιθ, σε άρθρο του στην αμερικανική εφημερίδα Boston Globe, υποστήριξε πως «σε αυτές τις δραματικές ώρες, εάν η Ευρώπη αποτύχει, οι ΗΠΑ πρέπει να παρέμβουν και να στηρίξουν την Ελλάδα» - κάθε άλλο παρά ευρωπαϊκή και υπέρ του ευρώ άποψη, την ώρα που, όπως αποκαλύπτεται τώρα, είχε τεθεί επικεφαλής της ομάδας που θα αντιμετώπιζε την «έκτακτη ανάγκη».
Διότι, «εάν η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ δεν μπορέσει να παρακάμψει τον υπουργό Οικονομικών της Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, την τελευταία στιγμή, φαίνεται ότι θα ληφθεί η ελεεινή απόφαση».
Και το σημαντικότερο: Όπως (ξανα) έγραψε, «η Ελλάδα είναι η σύμμαχός μας στο ΝΑΤΟ, ενώ η νέα οικονομική της πολιτική βρίσκεται στην ίδια γραμμή με τις μακρόχρονες αμερικανικές απόψεις, όπως έχει επαναλάβει κατ' επανάληψη ο Πρόεδρος Ομπάμα. Η Ελλάδα έχει επιδείξει πραγματισμό και υπομονή, ενότητα και αποφασιστικότητα, ενώ οι αρετές της αυτές έχουν κερδίσει τον σεβασμό του αμερικανικού λαού κατά την τρέχουσα κρίση».
Και ιδού η λύση (υπενθυμίζω την ώρα που έκανε τις «μελέτες» του και εξύφαινε το σχέδιό του: «Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, που μπορεί να σωθεί εύκολα, ακόμη και με την παροχή εγγυήσεων για δανεισμό (loan guarantee) ή, εάν καταστεί αναγκαίο, μια σύμβαση ανταλλαγής νομισμάτων (currency swap). Αυτό βρίσκεται μέσα στις δυνατότητές μας και μπορούμε να το πράξουμε γρήγορα. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε άμεσα».
Με λίγα λόγια, ο κ. Γκαλμπρέιθ είχε ένα σχέδιο, το οποίο ανέπτυξε στο άρθρο του, προτείνοντας η Ελλάδα να διασωθεί από τις ΗΠΑ και όχι από την Ευρώπη. Και επομένως, αυτό φαίνεται ότι ετοίμαζε με τη μυστική του ομάδα.
Και επιτέλους, ποιος είναι αυτός και σε ποιους δηλώνει επιτακτικά πως «πρέπει να δράσουμε άμεσα»; Και με ποιο δικαίωμα;
Στις 19 Ιουνίου 2015, ο κ. Γκαλμπρέιθ συνόδεψε τον κ. Βαρουφάκη κατά την επίσκεψή του στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Στις 21 Ιουνίου 2015 – και ενώ ο χρόνος τελείωνε για την Ελλάδα – ο κ. Γκαλμπρέιθ δίνει συνέντευξη στην ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα» με την ιδιότητα, όπως αναφέρεται, του συμβούλου του κ. Βαρουφάκη.
Και δηλώνει απαισιόδοξος σχετικά με τη δυνατότητα επίτευξης συμφωνίας των Θεσμών με την Ελλάδα, με αποκλειστική ευθύνη των δανειστών – προφανής η αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Γράφει:
«Η επίτευξη μιας συμφωνίας μού φαίνεται αδύνατη. Η Ελλάδα έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της από την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και, ιδίως, από τους λεγόμενους εταίρους του ευρώ. Είναι μια φοβερή υπόθεση για την οποία η ιθύνουσα τάξη της Ευρώπης θα φέρει σοβαρότατη ευθύνη για πολλά χρόνια», προσθέτοντας ότι «η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παίζει το πιο διφορούμενο παιχνίδι», διότι «στα λόγια θέλει την ενότητα του ευρώ, ενώ στην πραγματικότητα εργάζεται για να ρίξει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και να εγκαταστήσει μια άλλη, που να είναι πιο επιθυμητή στο ευρωπαϊκό mainstream».
Και καταλήγει η συνέντευξη:
«Ο Γιάνης Βαρουφάκης έγινε αντικείμενο πολιτικής δολοφονίας ενός χαρακτήρα (political character assassination), κάτι που νόμιζα ότι συνέβαινε μόνον στην Αμερική. Του προσάπτουν ακόμη και το ότι είναι εύπορος. Ο Κένεντι, λοιπόν; Ήταν ο πιο προοδευτικός πρόεδρος της ιστορίας της Αμερικής. Για τον λόγο αυτό λέω ότι υπάρχει πρόληψη».
Στις 30 Ιουνίου 2015, ημέρα λήξης της παράτασης του προγράμματος, ενώ έχει προκηρυχθεί το δημοψήφισμα και έχουν επιβληθεί τα capital controls, ο Γκαλμπρέιθ, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, δηλώνει ότι το «όχι» στο δημοψήφισμα είναι… ο μοναδικός τρόπος να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη - «διαφορετικά η Ελλάδα ξαφνικά θα καταρρεύσει πολιτικά και η επόμενη εξέγερση θα είναι εναντίον του ευρώ», λέει, επιτιθέμενος σε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες.
Στις 3 Ιουλίου 2015, δυο μέρες πριν από το δημοψήφισμα, ο Γκαλμπρέιθ επανέρχεται και με άρθρο του στην Politico, υπό τον τίτλο «Εννέα μύθοι για την ελληνική κρίση», γράφει ότι το δημοψήφισμα δεν αφορά το ευρώ και επιτίθεται συλλήβδην σε όλους τους «Θεσμούς».
Ένας από τους «μύθους» που αναλαμβάνει να ξεδιαλύνει είναι αυτός σύμφωνα με τον οποίο «η ελληνική κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο την αμερικανική συμμαχία».
Γράφει: «Πρόκειται για την ανησυχία ορισμένων συντηρητικών Αμερικανών που θεωρούν πως μια αριστερή κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία είναι φιλορωσική και αντινατοϊκή. Είναι αλήθεια πως η ελληνική αριστερά έχει κατηγορήσει ιστορικά τις ΗΠΑ, ιδίως για τη στήριξη από τη CIA του δικτατορικού καθεστώτος κατά την περίοδο 1967-1974. Στην πραγματικότητα, η ελληνική αριστερά έχει αλλάξει, εν μέρει κυρίως λόγω της εμπειρίας με τους Γερμανούς. Η κυβέρνηση αυτή είναι φιλοαμερικανική και σταθερό μέλος του ΝΑΤΟ»! (Λέει δηλαδή ότι η ελληνική αριστερά έχει στραφεί προς τις ΗΠΑ και εναντίον της Γερμανίας!)
Αφού σημειώνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνεται πάντα στους πιστωτές με σεβασμό, λέει ότι… δεν υπάρχουν κρυμμένα χαρτιά, διότι ο Βαρουφάκης δεν μπλοφάρει και διακηρύσσει:
«Στην πραγματικότητα, μόνο το ΟΧΙ μπορεί να σώσει την Ελλάδα, και σώζοντας την Ελλάδα, θα σώσει την Ευρώπη. Το ΟΧΙ σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός δεν θα λυγίσει, ότι η κυβέρνησή τους δεν θα πέσει, και ότι οι πιστωτές θα πρέπει, τελικά, να παραδεχτούν την αποτυχία της μέχρι τώρα ευρωπαϊκής πολιτικής. Οι διαπραγματεύσεις θα επανεκκινήσουν – ή πιο ορθά, οι σωστές διαπραγματεύσεις θα μπορέσουν να ξεκινήσουν. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας, αν πρόκειται να σωθεί η Ευρώπη. Αν υπάρχει μια σωστή στιγμή να μιλήσουν οι ΗΠΑ για αξιοπρέπεια και δημοκρατικές αξίες- καθώς και για το εθνικό μας συμφέρον, αυτή είναι τώρα»!
(Καταλαβαίνει δηλαδή κανείς ποιος έβαλε την ιδέα στους δικούς μας φωστήρες ότι με το «Όχι» θα πάρουν μια καλύτερη συμφωνία – και βέβαια καλεί τις ΗΠΑ να «μιλήσουν» τώρα, για το «εθνικό μας συμφέρον», προφανώς το αμερικανικό εθνικό συμφέρον.
Εξηγήσεις με αντιφάσεις
Στις 27 Ιουλίου, όταν ξέσπασε το θέμα, ο Γκαλμπρέιθ εξέδωσε ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία από τον Φεβρουάριο ως τις αρχές Ιουλίου συνεργάστηκε «εκ του σύνεγγυς με τον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, κ. Γιάνη Βαρουφάκη, ως συντονιστής ομάδας εργασίας που σχεδίαζε μέτρα έκτακτης ανάγκης στην περίπτωση έξωθεν ασφυκτικών πιέσεων προς την κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων και κινήσεων που μπορεί να στόχευαν την εκδίωξη της Ελλάδας από το ευρώ. Δεδομένου ότι τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί μεγάλη σύγχυση ως προς τις εργασίες της ομάδας μας, δηλώνω τα ακόλουθα:
1. Σε καμία περίπτωση η ομάδα εργασίας δεν πρότεινε έξοδο της χώρας από το ευρώ ή οποιαδήποτε αλλαγή πολιτικής της κυβέρνησης. Οι εργασίες μας αφορούσαν την έκδοση ρευστότητας (IOU) σε ευρώ ή κινήσεις που έπρεπε να γίνουν σε περίπτωση που κάποιοι προσπαθούσαν να εκδιώξουν την χώρα από το ευρώ.
2. Η ομάδα εργαζόταν υπό το αξίωμα πως πάγια θέση της κυβέρνησης ήταν η διαπραγμάτευση εντός του ευρώ και, για αυτό τον λόγο, λάμβανε όλες τις προφυλάξεις ώστε να μην διαδοθεί οτιδήποτε σχετικά με τις εργασίες μας. Πράγματι, δεν υπήρξαν διαρροές έως ότου ο τ. Υπουργός Οικονομικών, μετά το πέρας των εργασιών της ομάδας μας, ανακοίνωσε την ύπαρξή της ως ορθή αντίδραση στην έντονη κριτική ότι, την εποχή που δυνάμεις εντός της ευρωζώνης σχεδίαζαν την αποπομπή της χώρας από το ευρώ, το Υπουργείο Οικονομικών δεν εκπόνησε σχέδιο αντίδρασης.
3. Η ύπαρξη προκαταρκτικών σχεδίων αντίδρασης δεν θα μπορούσε να παίξει ρόλο στις διαπραγματεύσεις, από την στιγμή που η δημοσιοποίησή τους (πριν χρειαστεί να εφαρμοστούν) θα αποσταθεροποιούσε την κυβερνητική πολιτική.
4. Με εξαίρεση μια τηλεφωνική μου συνομιλία, άνευ ουσιαστικού περιεχομένου, με τον βουλευτή του ΣΥΡΖΙΑ κ. Κώστα Λαπαβίτσα, η ομάδα μας δεν είχε καμία απολύτως επαφή με μέλη της Αριστερής Πλατφόρμας των οποίων οι απόψεις απείχαν από τις δικές μας
5. Οι εργασίες της ομάδας μας, ουσιαστικά, ολοκληρώθηκαν στις αρχές Μαΐου υπό την μορφή αναλυτικού πορίσματος στο οποίο αναφερόμασταν σε όλα τα ζητήματα, και σενάρια, που μελετήσαμε.
6. Η εργασία μου στο πλαίσιο της ομάδας αυτής ήταν ανεπίσημη και αμισθί, βασισμένη στην φιλία μου με τον κ. Γιάνη Βαρουφάκη καθώς και στον σεβασμό μου για τον αγώνα του ελληνικού λαού».
(Θα παρατηρήσετε ότι φάσκει και αντιφάσκει, καθώς στην αρχή του κειμένου λέει πως η «ομάδα» εργάστηκε από τον Φεβρουάριο ως τις αρχές Ιουλίου και στο τέλος ότι ολοκλήρωσε τις εργασίες της στις αρχές Μαΐου).
Την επομένη, 28 Ιουλίου, ο Γκαλμπρέιθ, με φιλοπαίγμονα διάθεση και γέλια συνωμοτικά, αποκαλύπτει τον τρόπο δράσης της ομάδας του.
Μαθαίνουμε ότι «αντάλλασσαν πληροφορίες μέσω κρυπτογραφημένων email, κρατούσαν τον κύκλο της ομάδας κλειστό και συναντιούνταν μακριά από κυβερνητικά κτίρια. Η μυστική ομάδα εργασίας υπό τον Γ. Βαρουφάκη ήξερε ότι η αποστολή της ήταν ευαίσθητη», αλλά «δεν ήταν μια επιχείρηση χωρίς έγκριση».
Μαθαίνουμε επίσης από τον κ. Γκαλμπρέιθ ότι ερευνούσαν ζητήματα όπως ποια είναι τα αποθέματα πετρελαίου, ποια είναι η κατάσταση με τα τρόφιμα, πόσο θα κρατήσουν τα αποθέματα σε φάρμακα; Τέτοιους είδους πράγματα, που προφανώς δεν μπορούσαμε να βρούμε γιατί εάν αρχίσεις να κάνεις ερωτήσεις βάζεις τους ανθρώπους σε συναγερμό ότι υπάρχουν σχέδια σε εξέλιξη. Αλλά οι άνθρωποι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να κάνουν αυτές τις ερωτήσεις».
«Το βασικό ήταν ότι κανείς δεν ήταν χαλαρός στο τι έλεγε στον οποιονδήποτε», ανέφερε ο Γκαλμπρέιθ, προσθέτοντας πως η ομάδα αποτελείτο από «τέσσερα ή πέντε μέλη».
Ερωτηθείς μάλιστα αν η ομάδα χρησιμοποιούσε κωδικές λέξεις, o Γκαλμπρέιθ, σύμφωνα με το Politico, γέλασε.
Είπε επίσης πως η μυστική ομάδα τελούσε υπό την ηγεσία του Γ. Βαρουφάκη και πως μετά τα τέλη Φεβρουαρίου δεν είχε καμία άμεση επαφή με τον Αλέξη (Τσίπρα).
Και πως δεν είχαν καμιά εμπλοκή και με κανένα τρόπο σε συζητήσεις πολιτικής στην Ελλάδα, ούτε και με σχέδια υποκλοπής στοιχείων από το φορολογικό σύστημα της ελληνικής φορολογικής αρχής.
Το περασμένο Σάββατο, 1 Αυγούστου, ο Γκαλμπρέιθ επανήλθε με μια συνέντευξη στο «Ντερ Σπήγκελ», υπό τον τίτλο «Ο Βαρουφάκης τα έδωσε όλα» (για έναν συμβιβασμό).
Και δηλώνει πως η αποστολή του ως συμβούλου του πρώην υπουργού Γιάννη Βαρουφάκη «δεν ήταν να αναπτύξουμε ένα μυστικό σχέδιο, αλλά να αναγνωρίσουμε προβλήματα που μπορούσαν να παρουσιαστούν εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι έδιωχναν την Ελλάδα από το ευρώ».
Αποδίδοντας τη μυστικότητα στον κίνδυνο να υπάρξουν παρερμηνείες, επαναλαμβάνει ότι «δεν είχαμε εμπλοκή ούτε σε πολιτικές συζητήσεις ούτε σε αποφάσεις της κυβέρνησης».
Αλλά παρά το γεγονός ότι θέλει να μας πείσει ότι δεν προβαίνει σε κρίσεις και δεν λαμβάνει μέρος σε πολιτικές συζητήσεις (κι’ ας είχε αρθρογραφήσει υπέρ του «Όχι», κατά του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας μας και υπέρ της υπερατλαντικής «σωτηρίας»), λέει ότι «ούτε καν ο κ. Σόιμπλε δεν πρέπει να θεωρεί ότι η τελευταία συμφωνία είναι μια καλή λύση».
«Γι’ αυτό», αναφέρει, «η συμφωνία δεν τέθηκε ακόμη σε ισχύ - και είναι ανοιχτό το αν ποτέ θα τεθεί».
Με λίγα λόγια, το Σχέδιο εξακολουθεί να μην έχει εγκαταλειφθεί.
Οπότε, προτείνω να συνεχίσει ο κ. Γκαλμπρέιθ την… ανιδιοτελή προσφορά του προς τη χώρα μας και να τεθεί επικεφαλής του επόμενου μυστικού σχεδίου.
Αφού προηγουμένως μας εξηγήσει κάποιος γιατί τόση πρεμούρα και πώς και μας έχει αγαπήσει τόσο πολύ…
