Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
«Εδώ που ήρθαμε, ήρθαμε όλοι μαζί. Ή θα συνεχίσουμε όλοι μαζί ή θα φύγουμε όλοι μαζί», είπε ο κ. Τσίπρας κατά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, στις 10 Ιουλίου. Προσθέτοντας ότι δεν θα δεχθεί να μην υπάρξει Δεδηλωμένη. Ως γνωστόν, στις ψηφοφορίες που ακολούθησαν η κυβερνητική πλειοψηφία χάθηκε, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις από το βήμα της Βουλής του ίδιους του κ. Τσίπρα προς τους «συντρόφους» του.
Και αμέσως άρχισε το γαϊτανάκι των δηλώσεων περί εκλογών:
Ο υπουργός Επικρατείας κ. Παππάς, μιλώντας στον «Επενδυτή» (25 Ιουλίου), το είπε ξεκάθαρα: «Η χώρα δεν θα μπορεί να πορεύεται με κυβέρνηση μειοψηφίας για πολύ». Και εξήγησε και για ποιον λόγο η χώρα μπορεί να οδηγηθεί σε τρίτη εκλογική αναμέτρηση μέσα σε έναν χρόνο: «Αν πάμε σε εκλογές θα πάμε για να εξασφαλιστεί η απολεσθείσα σταθερότητα και πλειοψηφία»!
Ομολόγησε δηλαδή με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο ο πρώτος τη τάξει υπουργός πως
είναι δυνατόν η πτωχευμένη χώρα να πάει σε εκλογές για να λύσει το κόμμα που κυβερνά τα εσωκομματικά του προβλήματα!
Τα ίδια και ο έτερος πρώτος τη τάξει, Αλέκος Φλαμπουράρης («Εποχή» και Σκάι, 25 Ιουλίου): «Ενδέχεται να χρειαστεί σύντομα να πάμε σε εκλογές». Και: «Ας μην δαιμονοποιούμε τη διαδικασία». Και: «Είναι δυνατόν όταν υπάρχουν προβλήματα ή αναγκαστική αλλαγή προγραμματικών κατευθύνσεων ή χάσιμο εμπιστοσύνης από ένα κομμάτι να μην πάμε σε εκλογές;».
Ομολόγησε δηλαδή και αυτός ότι μπορεί η κατακρημνισμένη χώρα να πάει σε εκλογές επειδή αποδείχθηκε ότι η εκλεγμένη κυβέρνηση δεν μπόρεσε να υλοποιήσει τα ψέματά της και την εγκατέλειψαν αυτοί που πίστευαν ότι υπάρχουν ψέματα που μπορούν να βγουν αληθινά.
Και όλοι μαζί (οι πρώτοι τη τάξει) καλούν όλους αυτούς (τους δραχμολάγνους) να… συνέλθουν και να καταλάβουν πως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση. Και επομένως δεν γίνεται τρεις να λαλούν και δυο να χορεύουν, ούτε να λειτουργούν ως ρεμπέτ-ασκέρ.
Συγγνώμη, αλλά αυτοί δεν μας έλεγαν ότι «ο πλούτος της Αριστεράς είναι η πολυφωνία του»;
Φυσικά, αποδείχθηκε πως πλούτος ήταν μόνο για να καταλάβουν την εξουσία – αφού απ’ όλα είχε ο μπαξές για να προσελκυστούν θύματα-ψηφοφόροι όλων των αποχρώσεων. Υπήρχαν αυτοί που υπόσχονταν επίλυση όλων των προβλημάτων με επιστροφή στη δραχμή και αυτοί που υπόσχονταν λύση εντός ευρώ. Για να τους ψηφίσουν όλοι!
Και ο πλούτος έγινε φτώχεια μόλις άγγιξαν την εξουσία.
Παρ’ όλα αυτά, μυαλό δεν βάζουν.
Όταν έχεις να κάνεις με τον ΣΥΡΙΖΑ μπορείς ακόμη να ακούς δηλώσεις όπως οι ακόλουθες:
Παναγιώτης Λαφαζάνης (23 Ιουλίου, μετά το δεύτερο «όχι» του στη Βουλή): «Όλα μια χαρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ενωμένος με τις διαφορετικότητές του. Οι διαφορές είναι δύναμη, δεν είναι η αχίλλειος πτέρνα μας».
Όλγα Γεροβασίλη, κυβερνητική εκπρόσωπος (23 Ιουλίου, Parapolitika.fm, την ίδια ώρα που διαπίστωνε «ρήγμα» και «πολιτικό πρόβλημα» στον ΣΥΡΙΖΑ): «Εμείς έχουμε μάθει να ζούμε με τις διαφορετικότητες και να επεξεργαζόμαστε τις διαφορετικές αντιλήψεις».
Όλα μια χαρά, λοιπόν. Έχουν μάθει οι άνθρωποι να ζουν με τις διαφορετικότητές τους. Και αφού έμαθαν αυτοί, ας μάθουν και όλοι οι υπόλοιποι!
Επομένως, τι τις χρειάζονται τις εκλογές;
