Όλοι/ες στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Παρασκευή 10/7 στις 19:00
Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Νέοι,
Το εκκωφαντικό αποτέλεσμα–μήνυμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου είναι σαφές και δεν επιδέχεται παρερμηνείες. Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, φτωχά λαϊκά στρώματα σε όλη τη χώρα δηλώσαμε καθαρά προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν γυρίζουμε πίσω στα μνημόνια. Ότι πέντε χρόνια οργανωμένης διάλυσης της οικονομίας, κατάργησης της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, καταστροφής θέσεων εργασίας, συλλογικών συμβάσεων, μισθών, συντάξεων, υγείας, ασφάλισης, παιδείας, δικαιωμάτων και ελευθεριών, είναι αρκετά. Ως εδώ! Αναζητούμε ένα άλλο μέλλον, που θα βάζει μπροστά τα συμφέροντά μας και όχι των δανειστών τοκογλύφων!
Νικήσαμε με την ψήφο μας και την αντίστασή μας στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, όχι μόνο τους Ευρωπαίους τοκογλύφους της Ε.Ε. – Γερμανίας, που μας απειλούσαν επί μία εβδομάδα, αλλά και την μνημονιακή 5η Φάλλαγγα των ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–Ποτάμι, ΜΜΕξαπάτησης, εργοδοτών, μαυραγοριτών, βιομηχάνων, επιμελητηρίων, «επιστημόνων» και «ειδικών», συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ που το μόνο μέλλον που βλέπουν είναι η ολοκλήρωση της μετατροπής μας σε αποικία χρέους, με τους ίδιους σε ρόλο επιστάτη της φυσικής εξόντωσης του ελληνικού λαού.
Αποτρέψαμε ένα μεθοδικά οργανωμένο πραξικόπημα, που βρισκόταν και βρίσκεται σε εξέλιξη (προς το παρόν κυρίως με οικονομικά μέσα), που είχε στόχο ν’ ανατρέψει την κυβέρνηση – και μέσω αυτής να μετατρέψει τους αγώνες μας εδώ και 5 χρόνια σε «παρένθεση», να ακυρώσει τη λαϊκή νίκη της 25ηςΓενάρη, που ήταν σφαλιάρα για μνημονιακούς και ιμπεριαλιστές. Οι μνημονιακοί απέτυχαν προς το παρόν να επανέλθουν στην εξουσία με τις πλάτες των Ευρωπαίων.
Καταλαβαίνουμε μέρα με τη μέρα ότι δεν υπάρχει διέξοδος μέσα σε Ευρώ και Ε.Ε. Αναζητούμε τρόπους ν’ απαλλαγούμε στην πράξη από τον φαύλο κύκλο του χρέους και των μνημονίων, τα οποία είναι αναγκαστικά μέσα στην Ε.Ε. και το ευρώ. Είναι αυθαιρεσία, λαθροχειρία ή ψέμα ότι η λαϊκή εντολή του ΟΧΙ είναι για «συμφωνία, όχι ρήξη»! Είναι εντολή για ξήλωμα των μνημονίων, για σταμάτημα της ταπείνωσης από τους ιμπεριαλιστές και ακόμα, για όλο και περισσότερους από μας, για συνειδητή ρήξη με Ευρώ/Ε.Ε. ώστε ν’ ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο.
Όχι άλλες υποχωρήσεις και «διαπραγματεύσεις»
Πώς όμως χειρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας αυτό το μήνυμα; Επιχειρεί να μειώσει τη σημασία του ή και να το ακυρώσει, συγκαλώντας συμβούλια πολιτικών αρχηγών που ξαναβάζουν στο παιχνίδι τους ξοφλημένους μνημονιακούς! Μόνο και μόνο για να εισπράξει νέα λυσσασμένα πυρά τους, που με τις πλάτες της Ε.Ε. προσβάλλουν τον ελληνικό λαό και μιλάνε για «δυναμικές λύσεις». Ανέχεται ακόμα δειλούς καλοθελητές, μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, που κρυφά ή φανερά έχουν συνταχτεί με το μαύρο μέτωπο της Ε.Ε. και των μνημονιακών, ετοιμάζοντας αποστασίες και παλατιανά πραξικοπήματα.
Η κυβέρνηση επιζητεί νέο τριετές πρόγραμμα, απ” τους χτεσινούς παρ’ολίγον πραξικοπηματίες, λυσσασμένους εχθρούς του ελληνικού λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από τόσες οδυνηρές υποχωρήσεις που δεν απέδωσαν τίποτα, πιστεύει ακόμα σε «συνεννόηση» και «διαπραγμάτευση» με τους «εταίρους» εκβιαστές. Εις μάτην! Έτσι, όχι μόνο δεν τους κατευνάζει, αλλά τους αποθηριώνει: για να μας γυρίσουν στα μνημόνια, να νεκραναστήσουν τους «δικούς τους» ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–Ποτάμι. Ακόμα κι αν πετύχαινε κάποια «συμφωνία», αυτή θα ήταν προσωρινή, μέχρι να επανέλθουν πολύ σύντομα με νέες εκβιαστικές απαιτήσεις και να δείξουν και στον Τσίπρα την πόρτα της εξόδου!
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΤΕΣ Ε.Ε.–ΔΝΤ!
Μια τέτοια «διαπραγμάτευση», με δεδομένο το «πάση θυσία στο ευρώ» του ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρα, αν φτάσει μέχρι τέλους, δεν μπορεί παρά να καταλήξει σε νέο μνημόνιο, το οποίο δεν θα είναι όπως τα προηγούμενα, όχι μόνο γιατί θα περιλαμβάνει σκληρά μέτρα (ενάντια σε μισθούς, συντάξεις, αύξηση φόρων κ.λπ.). Αλλά γιατί θα εφαρμοστεί σε μια κατεστραμμένη οικονομία, με χρεοκοπημένες τράπεζες και επιχειρήσεις και ανεργία στο 30%, ολοκληρώνοντας μια για πάντα την καταστροφή, υποδούλωση και εξόντωση των εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Το μόνο που φαίνεται να «παζαρεύει» η κυβέρνηση είναι μια υπόσχεση συζήτησης(!) του χρέους. Και ακόμα, γιατί θα σημαίνει την αμετάκλητη υποταγή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές.
Οι διαρκείς υποχωρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε Ε.Ε. και ντόπιους μνημονιακούς λειτουργούν σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αποθρασύνουν τους δανειστές και τους υποστηρικτές τους, που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν κάθε ένδειξη «καλής θέλησης» της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρας κάνει πως δεν το καταλαβαίνει, γιατί πολύ απλά δεν έχει κανένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης και χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού και οραματίζεται ακόμη την… «Ευρώπη της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας»!
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ! ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ!
Ε.Ε. και ντόπιοι μνημονιακοί δεν πρόκειται να παραδώσουν τα όπλα μετά τη συντριπτική ήττα τους στο δημοψήφισμα. «Παίζεται» γι’ αυτούς η ίδια η Ε.Ε. που παραπαίει, το Ευρώ και τα μνημόνια, που είναι η αδιαπραγμάτευτη επιλογή της ευρωπαϊκής αστικής τάξης. Έχοντας τη χώρα «δεμένη» στο ζουρλομανδύα του Ευρώ, «κρατώντας» μας από το λουρί του ληστρικού χρέους (που δεν μπορεί να αποπληρωθεί), θα συνεχίσουν την επίθεσή τους οργανωμένα, συντονισμένα, βίαια.
Οργανωμένη, συντονισμένη, με σχέδιο πρέπει να είναι και η δική μας απάντησή! Να υπερασπίσουμε μαχητικά το «ΟΧΙ» της 5ης Ιουλίου, να χαράξουμε με ενότητα, οργάνωση και αγώνα ένα νέο δρόμο δίχως χρέος και μνημόνια, ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση, εκβιασμούς και ταπεινώσεις. Να διακηρύξουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν θα δεχτούμε καμία μνημονιακή συμφωνία. Να σταματήσουν τώρα οι «διαπραγματεύσεις» που οδηγούν σε μνημόνια διαρκείας. Να κοπεί κάθε σχέση με τους Ευρωπαίους δυνάστες του ελληνικού λαού και τους ντόπιους μνημονιακούς καλοθελητές τους. Να τους κόψουμε τα όνειρα που κάνουν για πραξικοπήματα.
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
Η κρίση-χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού δεν αντιμετωπίζεται με ημίμετρα, ούτε είναι διαχειρίσιμη και αναστρέψιμη. Μπροστά στη συνεχιζόμενη κατάρρευση, χρειάζεται άμεσα να αντιμετωπίσουμε απολύσεις, λουκέτα, μειώσεις–καθυστερήσεις μισθών, την ανθρωπιστική κρίση που αφορά ολοένα και περισσότερες οικογένειες, που μένουν δίχως χρήματα για τις βασικές ανάγκες, χωρίς στέγη, επαρκές φαγητό, ικανότητα για μετακίνηση κ.λπ.
Πρέπει να οργανωθούμε παντού για τη σύγκρουση που έρχεται, σε γειτονιές, χώρους εργασίας, σχολεία, σχολές. Δημιουργώντας επιτροπές/συνελεύσεις. Ξεκινώντας μαχητικούς, ανυποχώρητους αγώνες (απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις), για ν’ αντιμετωπίσουμε τα άμεσα προβλήματά μας και να ξηλώσουμε τα μνημόνια – Προωθώντας την ενότητα και τον συντονισμό όλων όσων αγωνίζονται.
Για πέντε χρόνια, εργαζόμενοι και φτωχά λαϊκά στρώματα πληρώνουμε την χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού. Πρέπει να πάρουμε τις τύχες της οικονομίας και της χώρας στα χέρια, να κάνουμε τους καπιταλιστές, που ευθύνονται για την κρίση, να πληρώσουν.
ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποπληρωθεί. Χρήση των χρημάτων για τις ανάγκες των εργαζομένων και φτωχών.
ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΕΥΡΩ – Ε.Ε. Παραμονή σημαίνει διαρκείς εκβιασμούς, μνημόνια, μικρά και μεγάλα πραξικοπήματα ενάντια στον ελληνικό λαό. Αλληλεγγύη με τους λαούς και τους εργαζόμενους της Ευρώπης, να στηριχτούμε στη βοήθειά τους, να δώσουμε ένα παράδειγμα αντίστασης και αγώνα.
Είναι απαραίτητο να πάμε σε δικό μας νόμισμα, για να αιμοδοτήσουμε/κινήσουμε στοιχειωδώς την οικονομία, αντί να την παρακολουθούμε μέρα τη μέρα να στραγγίζει από το σαμποτάζ της Ε.Ε.
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ και τομέων κλειδιά της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τις τράπεζες στα χέρια αυτών που σπέρνουν την οικονομική αποδιοργάνωση και χάος. Η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας πρέπει να σταματήσει. Οι απολυμένοι να γυρίσουν στις δουλειές τους, τα εργοστάσια να ξανανοίξουν. Επανεθνικοποιήσεις όλης της ιδιωτικοποιημένης περιουσίας κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων. Δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις για να αυξηθεί η παραγωγή και να μειωθεί η ανεργία.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, που θα έρθει στην εξουσία με αγώνες και θα στηρίζεται στην οργάνωση των εργαζομένων. Ικανή να εγγυηθεί πως μόνη πυξίδα θα είναι από εδώ και πέρα η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, της ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης, της κηδεμονίας και ταπείνωσής μας και η στροφή στην επανεκκίνηση της παραγωγής/οικονομίας, για τα συμφέροντα της τάξης μας, της πλειοψηφίας της κοινωνίας, για να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, χρέος, εκβιασμούς.
