Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο, χαιντε σύμβολον αιώνιον.
Εκλέγω – εκλογή. Αυτές οι λέξεις φέρνουν στο προσκήνιο τον λόγο και την λογική.
Λογική και λόγος: Τα χαρακτηριστικότερα από τα ποιοτικά στοιχεία του ανθρώπου.
Εκλογή σημαίνει ότι με βάση το φως της λογικής, χρησιμοποιώντας τον λόγο και λαμβάνοντας υπ΄ όψιν τα δεδομένα της πραγματικότητας, γίνεται επιλογή (με βάση κριτήρια), ενός μεταξύ πολλών ΄΄αντικειμένων΄΄.
Εδώ υπεισέρχεται η δυνατότητα της διάκρισης (Κρίνω - διακρίνω το κατά την γνώμη μου καλλίτερο μεταξύ πολλών). Ο άνθρωπος λοιπόν κρίνει και διακρίνει με βάση κριτήρια και επιλέγει. Ακολουθεί η λήψη απόφασης.
Αυτά ισχύουν εφ΄ όσον υπάρχει ψυχραιμία, δεν υπάρχει ο φόβος, αλλά αντίθετα το άτομο (με τον κόσμο του) νοιώθει ότι δεν κινδυνεύει, ότι είναι ασφαλές και η λήψη της απόφασής του ότι ενδυναμώνει την ελπίδα.
Τα ανωτέρω ισχύουν και γι΄ αυτούς που ήδη έχουν αποφασίσει με λογική και διάκριση, αλλά και για τους ακόμα προβληματισμένους και αναποφάσιστους, που περιμένουν την ώθηση της τελευταίας στιγμής.
Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται ενώπιον ενός πολύ σημαντικού – σοβαρού ζητήματος, τότε είναι αναγκασμένος να λάβει θέση. Γίνεται συναγερμός και επιστράτευση όλων των δυνάμεων του συνόλου οργανισμού, για να αντεπεξέλθει στην αντιμετώπιση αυτού, που αποτελεί κρίση, για την επίλυση του προβλήματος.
Αν είναι πολύ δύσκολο το πρόβλημα, μπορεί να επιλέξει συνειδητά ή να οδηγηθεί άκριτα εκ των συνθηκών:
1. Να το αφήσει για αργότερα αν γίνεται ή να το εγκαταλείψει (συμπεριφορά Φυγή – αποφυγή λόγω φόβου και πανικού ή συνειδητής επιλογής, ή ακόμα εκφράζοντας ανημπόρια Απολογούμενος).
2. Να ανταπεξέλθει (καλλίτερα ή χειρότερα) με αγανάκτηση και θυμό εν όψη κινδύνων και φόβου (συμπεριφορά Επίθεση, για υπεράσπιση δεδομένων, οραμάτων, προσδοκιών).
3. Να το επεξεργασθεί ψύχραιμα (ανθίζοντας), με την λογική και τα δεδομένα της σημερινής συγκεκριμένης πραγματικότητας.
Ουσιαστικά ανοίγονται 2 δρόμοι:
1. Όταν χάνεται η ψυχραιμία, λόγω αίσθησης ύπαρξης κινδύνου, φόβου και ανασφάλειας και μπορεί να εμφανισθούν Συναισθηματικές και Ενστικτώδεις αντιδράσεις και ενέργειες.
2. Όταν διατηρείται η ψυχραιμία και επιστρατεύονται βασικά η λογική, τα δεδομένα της πραγματικότητας και έτσι λαμβάνεται επιλεκτικά η όποια απόφαση.
Οι εκλογές και η επιλογή του καταλληλότερου κόμματος και υποψηφίου, είναι ένα ζήτημα, που εκ των συνθηκών γενικά προβληματίζει τους -χωρίς την κατάληψη υπό του φόβου-ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους.
Έτσι εξαιρούνται οι στρατευμένοι υπήκοοι, οι βολεμένοι αδιάφοροι ωχαδελφιστές, και γενικά οι φοβισμένοι, που ουσιαστικά ακινητοποιείται ο σκεπτικός τους μηχανισμός. Όλοι αυτοί, μη αναλαμβάνοντας προσωπικά την ευθύνη της πράξης τους, θα ψηφίσουν κατόπιν υπόδειξης, ενδεχόμενα κατά οικογενειακή παράδοση ή θα απέχουν των εκλογών.
Το ζητούμενο εν προκειμένω είναι:
1. Πόσο είναι άραγε το ποσοστό των σκεπτόμενων πολιτών (με κρίση και διάκριση και τα δεδομένα της πραγματικότητας) και πόσο των στρατευμένων υπηκόων, των βολεμένων αδιάφορων ωχαδελφιστών και των φοβισμένων ανθρώπων.
2. Πού οφείλεται η ύπαρξη στρατευμένων υπηκόων, βολεμένων ωχαδερφιστών, φοβισμένων ανθρώπων.
Όλα αυτά έχουν πολύ θεωρητικό ενδιαφέρον και τα συμπεράσματα μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε εξελιγμένες Κοινωνίες.
Σήμερα και για την δική μας Κοινωνία να θυμίσουμε ότι:
- Οι Έλληνες έχουμε δυστυχώς πολύ κοντή μνήμη και έτσι η λήθη σκεπάζει το παρελθόν, την ιστορία, με αποτέλεσμα να μην διδασκόμαστε από τα τυχόν λάθη μας κι έτσι να τα επαναλαμβάνουμε.
- Ο Φόβος είναι το εργαλείο επιβολής και καθυπόταξης ατόμων και συνειδήσεων, με ότι συνεπάγεται αυτό.
- Ο φοβισμένος άνθρωπος, επιζητώντας την ασφάλεια, μπορεί να μπαίνει στο σχήμα: Ταύτιση με τον δυνατό επιτιθέμενο (Στην ψυχοπαθολογία: Το σύνδρομο της Στοκχόλμης).
- Ο φόβος αλλαγής και ρίσκου φέρνει στο προσκήνιο την καταπληκτική διαφήμιση : Χλωρίνη κλινέξ. Αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε.
Στην Δημοκρατία όλοι (εξελιγμένοι και μη, ελεύθεροι και ανελεύθεροι) έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν την δική τους άποψη με την ψήφο τους, προστατευμένοι στο εκλογικό παραβάν.
Αλλά ας θυμόμαστε και να μην ξεχνούμε, κοντά σε όλα αυτά και πάνω απ΄ όλα, την ποιότητα ζωής με τον ζωογόνο άνεμο της ελευθερίας.
΄΄Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, άς έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία΄΄ (Ανδρέας Κάλβος).
Με εκτίμηση,
Σωτήρης Τσιλίκας
