Αναθεωρημένο και συμπληρωμένο άρθρο μετά από την απόφαση 2307/2014 ΣτΕ. (Αντιγράφεται και για αγωγή) .
Η αγωγή απορρίφθηκε λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος από το Πρωτοδικείο
και ασκήθηκε έφεσημε το παρακάτω περιεχόμενο.Η αγωγή απορρίφθηκε λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος από το Πρωτοδικείο
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ- ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Το άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος κατοχυρώνει τη συλλογική αυτονομία, η οποία σημαίνει, ότι οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων έχουν την εξουσία να συνάπτουν με τους εργοδότες τους συμβάσεις για τη ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζόμενων για τον καθορισμό των όρων εργασίας, τα δικαιώματά και τις υποχρεώσεις τους που γεννιούνται από την έννομη σχέση της εργασίας.
Με την παραπάνω συνταγματική διάταξη θέτεται συνταγματικός περιορισμός στον νομοθέτη να παρεμβαίνει αποκλειστικά στη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και παραχωρείται συντεταγμένη αρμοδιότητα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις να ρυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις με συλλογικές συμβάσεις ή με προσφυγή στη διαιτησία. (Δαγτόγλου, Ατομικά Δικαιώματα, 2005-206, σελ. 976 επ.). Το περιεχόμενο της συλλογικής αυτονομίας είναι παρόμοιο με αυτό της ιδιωτικής αυτονομίας. Οι φορείς της συλλογικής αυτονομίας έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν το περιεχόμενο των συμβάσεων με ελεύθερη βούληση. Με αυτόν τον τρόπο εξοπλίζονται οι εργαζόμενοι με διαπραγματευτική ισχύ απέναντι στον εργοδότη τους (Βλαστός Συλλογικές Εργασιακές Σχέσεις, 2006, σελ. 3) σε ζητήματα που έχουν άμεση επιρροή στη συντήρηση και τη διατροφή τους.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Παραρτήματος V 1 κεφαλαίου Ε παράγραφοι 28 και 29 του Ν. 4046/2012, του άρθρου 1 παρ. 1 και 4 της ΠΥΣ 6/2012 και του άρθρου 8 του Ν. 1876/1990 οι μισθοί των ιδιωτικών υπαλλήλων άνω των 25 ετών από την 14.02.2012 μειώνονται όπως είχαν διαμορφωθεί σύμφωνα με την ΕΓΣΣΕ της 15.07.2010 κατά 22 % μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.
Σύμφωνα με το παράρτημα VI κεφάλαιο Ε παρ. 28 του Ν. 4046/2012, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 της υπ’ αριθμ. 6/2012 ΠΥΣ από 14.02.2012 αναστέλλεται η ισχύς διατάξεων νόμων, κανονιστικών πράξεων, συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών αποφάσεων, οι οποίες προβλέπουν αυξήσεις μισθών ή ημερομισθίων, περιλαμβανόμενων και εκείνων περί υπηρεσιακών ωριμάνσεων με μόνη την προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας, όπως ενδεικτικά το επίδομα πολυετίας, το επίδομα χρόνου εργασίας, το επίδομα τριετίας και το επίδομα πενταετίας μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του 10%. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος του εθνικού ποσοστού ανεργίας των τελευταίων τεσσάρων τριμήνων, όπως αυτός αποτυπώνεται στην έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Σύμφωνα με την περίπτωση 2α της υποπαραγράφου ΙΑ 11 περ. 1 του Ν.4093/2012 αντικαταστάθηκε η παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν. 1876/1990 ως εξής : Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μη μισθολογικούς όρους εργασίας που ισχύουν για τους εργαζόμενους της χώρας. Βασικοί μισθοί, βασικά ημερομίσθια, κάθε είδους προσαυξήσεις αυτών και γενικά κάθε άλλος μισθολογικός όρος ισχύουν μόνο για τους εργαζόμενους που απασχολούνται από εργοδότες των συμβαλλόμενων εργοδοτικών οργανώσεων και δεν επιτρέπεται να υπολείπονται του νόμιμου νομοθετημένου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.
Σύμφωνα με την περίπτωση 3 της ίδιας υποπαραγράφου ορίστηκε ότι μέχρι τη λήξη της περιόδου οικονομικής προσαρμογής που προβλέπουν τα Μνημόνια που προσαρτώνται στο Ν. 4046/2012 και οι επακολουθούσες τροποποιήσεις αυτών καθορίζεται ο νόμιμος κατώτατος μισθός υπαλλήλων και το ημερομίσθιο εργατοτεχνιτών ως εξής :
(α) για τους υπαλλήλους άνω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίζεται 586,08 ευρώ και τους εργατοτεχνίτες άνω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται σε ποσό 26,18 ευρώ
(γ) i) o κατά τα άνω κατώτατος μισθός των υπαλλήλων άνω των 25 ετών προσαυξάνεται με ποσοστό 10 % για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως τρεις τριετίες και συνολικά 30% για προϋπηρεσία 9 ετών και άνω και το κατώτατο ημερομίσθιο των εργατοτεχνιτών άνω των 25 ετών προσαυξάνεται με ποσοστό 5 % για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως έξι τριετίες και συνολικά 30 % για προϋπηρεσία 18 ετών και άνω.
(ε) Πέρα της μηνιαίας τακτικής προσαύξησης λόγω προϋπηρεσίας καμία άλλη προσαύξηση δεν περιλαμβάνεται στο νομοθετικώς καθορισμένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο
(στ) Έως ότου η ανεργία διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του 10 % αναστέλλεται η προσαύξηση του νομοθετικώς καθορισμένου νόμιμου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου για προϋπηρεσία που συμπληρώνεται μετά την 14.02.2012.
(γ) i) o κατά τα άνω κατώτατος μισθός των υπαλλήλων άνω των 25 ετών προσαυξάνεται με ποσοστό 10 % για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως τρεις τριετίες και συνολικά 30% για προϋπηρεσία 9 ετών και άνω και το κατώτατο ημερομίσθιο των εργατοτεχνιτών άνω των 25 ετών προσαυξάνεται με ποσοστό 5 % για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως έξι τριετίες και συνολικά 30 % για προϋπηρεσία 18 ετών και άνω.
(ε) Πέρα της μηνιαίας τακτικής προσαύξησης λόγω προϋπηρεσίας καμία άλλη προσαύξηση δεν περιλαμβάνεται στο νομοθετικώς καθορισμένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο
(στ) Έως ότου η ανεργία διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του 10 % αναστέλλεται η προσαύξηση του νομοθετικώς καθορισμένου νόμιμου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου για προϋπηρεσία που συμπληρώνεται μετά την 14.02.2012.
Επειδή σύμφωνα με το κεφάλαιο Ε παρ. 28 του Ν. 4046/2012, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 της υπ’ αριθμ. 6/2012 ΠΥΣ από 14.02.2012 μειώνεται το ποσό των αποδοχών του εργαζόμενου, διότι αναστέλλεται η ισχύς των παραπάνω συλλογικών συμβάσεων που προβλέπουν αυξήσεις στο μισθό με μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας ιδίως λόγω προϋπηρεσίας και πολυετίας και επομένως υφίσταται περιουσιακή και μη περιουσιακή ζημία. Επειδή η παραπάνω μείωση μισθού ισχύει μέχρι τη μείωση της ανεργίας κάτω του 10 % και άρα δεν είναι προσωρινή, αλλά μόνιμη, διότι σήμερα το ποσοστό ανεργίας είναι 28 % με αυξητικές τάσεις λόγω της μακροχρόνιας ύφεσης άλλως γιατί είναι αδύνατον να προσδιοριστεί κατά προσέγγιση πότε το ποσοστό ανεργίας θα μειωθεί από 28 % σε λιγότερο του 10 %.
Επειδή με την ως άνω διάταξη καταργήθηκαν οι κανονιστικές και οι ενοχικές διατάξεις που θεσπίστηκαν με τη συλλογική αυτονομία των συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζόμενων και εργοδοτών και αφορούν τις προσαυξήσεις μισθών λόγω του χρόνου υπηρεσίας με συνέπεια τη μείωση του μισθού του εργαζόμενου.
Επειδή η τροποποίηση της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν. 1876/1990 με την περίπτωση 2α της υποπαραγράφου ΙΑ 11 του ν. 4093/2012 παραβίασε τη συλλογική αυτονομία των συνδικαλιστικών οργανώσεων να καθορίζουν το περιεχόμενο των συλλογικών συμβάσεων ως προς τις αποδοχές των εργαζόμενων. Ο καθορισμός του μισθού μου μόνο με νόμο καταλύει το δικαίωμα της συλλογικής αυτονομίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων να καθορίζουν τους όρους εργασίας, όπως είναι ο μισθός. Άμεση συνέπεια αυτής της διάταξης ήταν η περιουσιακή και η μη περιουσιακή ζημία του εργαζόμενου με τη μείωση του μισθού του.
Η παραπάνω προσβολή του πυρήνα της συλλογικής αυτονομίας με αποτέλεσμα τη μείωση των αποδοχών του εργαζόμενου εκφράζεται συγκεκριμένα με τις διατάξεις της περίπτωσης 3 της ίδιας υποπαραγράφου υπό στοιχεία (α), (γ) i), (ε) και (στ).
Επομένως οι παραπάνω διατάξεις του κεφαλαίου Ε παρ. 28 του Ν. 4046/2012, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 της υπ’ αριθμ. 6/2012 ΠΥΣ, οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν. 1876/1990 σε συνδυασμό με την περίπτωση 2α της υποπαραγράφου ΙΑ 11 του ν. 4093/2012 και οι διατάξεις της περίπτωσης 3 της ίδιας υποπαραγράφου υπό στοιχείο (α), (γ) i), (ε) και (στ) είναι αντισυνταγματικές και προσβάλλουν το δικαίωμά του εργαζόμενου για καθορισμό μισθού μέσω της διαπραγματευτικής ισχύος των συνδικαλιστικών οργανώσεων καθώς έδωσαν τη δυνατότητα στους εργοδότες να εφαρμόζουν τη μείωση του μισθού χωρίς περιορισμούς και διαπραγματεύσεις από τους εργαζόμενους
Επομένως οι παραπάνω διατάξεις του κεφαλαίου Ε παρ. 28 του Ν. 4046/2012, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 της υπ’ αριθμ. 6/2012 ΠΥΣ, οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν. 1876/1990 σε συνδυασμό με την περίπτωση 2α της υποπαραγράφου ΙΑ 11 του ν. 4093/2012 και οι διατάξεις της περίπτωσης 3 της ίδιας υποπαραγράφου υπό στοιχείο (α), (γ) i), (ε) και (στ) είναι αντισυνταγματικές και προσβάλλουν το δικαίωμά του εργαζόμενου για καθορισμό μισθού μέσω της διαπραγματευτικής ισχύος των συνδικαλιστικών οργανώσεων καθώς έδωσαν τη δυνατότητα στους εργοδότες να εφαρμόζουν τη μείωση του μισθού χωρίς περιορισμούς και διαπραγματεύσεις από τους εργαζόμενους
Συνέπεια ήταν να επέλθουν μείωση των αποδοχών των εργαζόμενων, δυσμενή μεταβολή του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου και αδυναμία διαπραγμάτευσης των όρων εργασίας με τον νομοθετικό καθορισμό του βασικού μισθού και την κατάργηση των προσαυξήσεων μισθού λόγω προϋπηρεσίας.
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗ
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
