Συνδικαλιστές και πολιτεία να σταθούν στο ύψος τους και να πρυτανεύσει το Εθνικό Συμφέρον
Νέο πλήγμα στις παραγωγικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις και όχι μόνοκινδυνεύουν άμεσα να επιφέρουν οι κυλιόμενες 48ωρες απεργίες των συνδικαλιστών της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, τονίζει σε σημερινή δημόσια ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ).
Οι προγραμματισμένες κυλιόμενες διακοπές στην ηλεκτροδότηση ανά περιοχή που αποφάσισε η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, με αφορμή το νομοσχέδιο για τη «Μικρή ΔΕΗ», θα είναι ακόμα ένα χτύπημα για τις ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες προσπαθούν, μεσούσης της κρίσης, να σταθούν στα πόδια τους, να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους και να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας.
Για ακόμη μία φορά οι επιχειρηματίες είναι αυτοί που θα υποστούν τις επιπτώσεις των κινητοποιήσεων άλλων ομάδων συμφερόντων, με άμεσες και έμμεσες ζημίες -λόγω των επαναλαμβανόμενων και απροειδοποίητων διακοπών ρεύματος -, πολλές από τις οποίες δεν είναι δυνατό να αποτιμηθούν, όπως η αλλοίωση ή καταστροφή πρώτων υλών, τελικών προϊόντων και εξοπλισμού, η καθυστέρηση στις παραγγελίες, η απώλεια πελατών κ.α. Ζημίες που είναι πλέον βέβαιο ότι θα κλονίσουν ακόμη και την επιβίωσημιας επιχείρησης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον επιχειρηματία, την οικογένεια και φυσικά τους εργαζομένους του, αλλά και την εθνική οικονομία, τις εξαγωγές και την καλή εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό που αργά αλλά σταθερά αποκαθίσταται.Εντονότερο μάλιστα θα είναι το πρόβλημα πολλών επιχειρήσεων μεταποίησης εποχικών και ευπαθών προϊόντων, που βρίσκονται αυτή την περίοδο στο μέγιστο της παραγωγής τους και θα κινδυνεύσουν να τεθούν εκτός αγοράς.
Δυστυχώς, οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ δεν έχουν καμία συναίσθηση και επίγνωση του τι συνεπάγεται η διακοπή ρεύματος – ακόμα και για μερικά λεπτά της ώρας - για τις παραγωγικές μονάδες, οι οποίες σημειωτέον αποτελούν και τους σημαντικότερους πελάτες της ΔΕΗ, εκμεταλλευόμενοι φυσικά τη δεσπόζουσα και καταχρηστική θέση που κατέχει στην αγορά η εταιρία.
Πλέον η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο και πρέπει με τη σειρά της και ηπολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της και να διασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία των επιχειρήσεων. Τόσο οι συνδικαλιστές, όσο και το κράτος πρέπει να αντιληφθούν ότικύριος χρηματοδότης τους είναι οι ελληνικές επιχειρήσεις –όσες έχουν απομείνει- και αν συνεχιστεί αυτή κατάσταση, δυστυχώς, δε θα υπάρχουν επιχειρήσεις ούτε να πληρώσουν φόρους και εισφορές, αλλά ούτε και να καταναλώνουν και να πληρώνουν ρεύμα στη ΔΕΗ και έμμεσα τους μισθούς των υπαλλήλων της.
Στη δημόσια ανακοίνωση του ΣΕΒΕ, τίθεται, παρά τις σχετικές ανακοινώσεις περί μη αύξησης της τιμής του ρεύματος στους καταναλωτές συνεπεία των κινητοποιήσεων, και το κρίσιμο ερώτημα ποιος θα είναι εν τέλει αυτός που θα επιβαρυνθεί τη ζημία από την αγορά εισαγόμενου ρεύματος προκειμένου να αποφευχθεί το black-out; Όπως έχει ανακοινωθεί, τα φορτία που θα βγουν εκτός συστήματος από φθηνές λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες της ΔΕΗ, θα υποκατασταθούν από ακριβές εισαγωγές ρεύματος και από τις επίσης ακριβές ιδιωτικές μονάδες φυσικού αερίου, ανεβάζοντας κατακόρυφα το κόστος της κιλοβατώρας για τις μέρες της απεργίας. Συγκεκριμένα, η Οριακή Τιμή Συστήματος στην οποία αγοράζει η ΔΕΗ το ρεύμα για να προμηθεύσει τους πελάτες της διαμορφώθηκε σύμφωνα με τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ για εχθές, πρώτη ημέρα της απεργίας, στα 64,6€ η MWh από 55€ την προηγούμενη ημέρα.
Σε μια χώρα όπου:
-η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας πλήττεται λόγω του υψηλού ενεργειακού κόστους και η ελληνική βιομηχανία δίνει μια δύσκολη μάχη ανταγωνιζόμενη με άνισους όρους την αντίστοιχη ευρωπαϊκή στις διεθνείς αγορές
-το ζητούμενο σήμερα είναι η ασφάλεια εφοδιασμού σε ανταγωνιστικό κόστος, προϋπόθεση για νέες παραγωγικές επενδύσεις, για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για ανάπτυξη, για την έξοδο της χώρας από την κρίση
- η αύξηση της συνολικής εξωστρέφειας της χώρας (εξαγωγές, τουρισμός, επενδύσεις) αποτελεί μείζονα εθνικό στόχο
δεν θα πρέπει να ξεχνάμε επιτέλους ότι θα πρέπει έστω για μία φορά να πρυτανεύσει τοΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ και να αφεθούν στην άκρη τα προσωπικά και συντεχνιακά συμφέροντα που επανειλημμένα καθιστούν όμηρο την ελληνική επιχειρηματικότητα.
