“Ο πόλεμος δεν κηρύσσεται πλέον, συνεχίζεται” η ρήση αυτή της Αυστριακής ποιήτριας Ingeborg Bachmann αποδεικνύει περίτρανα την αλήθεια της στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Η περιοχή
βρίσκεται κάτω από την «αυστηρή εποπτεία» των Ηνωμένων Πολιτειών και οι πολεμικές συρράξεις έχουν πάρει χαρακτηριστικά αλυσίδας στην οποία προστίθενται χρόνο με το χρόνο νέοι κρίκοι, οι οποίοι συνοδεύονται από καταστροφές κρατών και κοινωνιών. Το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές είναι ιδιαίτερα σκληρό..
Η χώρα μας γνωρίζει εκ του σύνεγγυς τώρα και ένα άλλο στοιχείο των σύγχρονων πολέμων, αυτό των εκτεταμένων οικολογικών καταστροφών. Η καταστροφή των χημικών της Συρίας στα ανοικτά της θαλάσσιας περιοχής της Κρήτης, είναι η «παράπλευρη απώλεια» ενός πολέμου που δεν κηρύχτηκε ποτέ, αλλά έχει τρομακτικό κόστος σε ανθρώπινες ζωές και καταστροφικές συνέπειες μακροπρόθεσμα για το περιβάλλον. Ο κίνδυνος της καταστροφής των προϋποθέσεων ζωής επεκτείνεται από την ολιγαρχία του πλούτου τώρα και στις θαλάσσιες περιοχές.
Η Ανατολική Μεσόγειος και κατά συνέπεια και οι θάλασσες της ελληνικής επικράτειας κινδυνεύουν άμεσα. Καταγγέλλουμε την ελληνική κυβέρνηση η οποία με μια νοοτροπία υποτέλειας στους «φίλους και συμμάχους» επιτρέπει να μετατραπεί η ζωογόνος θαλάσσια περιοχή της Μεσογείου εγγύς της Κρήτης σε χαβούζα τοξικών αποβλήτων.
Καμία εναπόθεση χημικών στις ελληνικές θάλασσες, καμία εναπόθεση χημικών του πολέμου σε όλη την Μεσόγειο. Αρνούμαστε να συμμετέχουμε στο προγραμματισμένο οικολογικό έγκλημα.
