κείμενο υποψηφίων ευρωβουλευτών του Σχεδίου Β
Έχοντας ήδη αρχίσει η καλοκαιρινή περίοδος, τόσο η συζήτηση για τον τουρισμό και τα οφέλη του στην οικονομία θα είναι και πιο επίκαιρη και όχι άδικα , αφού ο τζίρος από τον
τουρισμό αντιστοιχούσε περίπου στο 16,3% του Α.Ε.Π, με στοιχεία του 2013, με περίπου 12,5 δισ. άμεσα και 32 δισ. έμμεσα έσοδα .
Η κυβέρνηση θριαμβολογεί από την αναμενόμενη αύξηση του τουριστικού ρεύματος και όλο αυτό το εντάσσει στην προπαγάνδα της ότι η χώρα αλλάζει σελίδα, βγαίνει από το τούνελ της ύφεσης και έρχεται η ανάπτυξη. Έτσι στο όνομα αυτής της τουριστικής ανάπτυξης με φωτογραφικές διατάξεις επιτρέπει σε ξενοδόχους να μη σέβονται το περιβάλλον ,να καταπατούν τον αιγιαλό και να μην επιτρέπουν την πρόσβαση στους κατοίκους. Ακόμη είναι γνωστό ότι μέσω του ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλάει σε διάφορες περιοχές παραλιακές ζώνες οι οποίες τις περισσότερες φορές προστατεύονται, γιατί είναι χαρακτηρισμένες ως natura.
Γυρνάμε, λοιπόν, σελίδα με αιχμή τον τουρισμό; Είναι τα πράγματα έτσι, όπως τα παρουσιάζει η κυβέρνηση και η κα Κεφαλογιάννη, η υπουργός τουρισμού ; Τελικά, ποιοι θα ωφεληθούν στην πραγματικότητα;
Ας το εξετάσουμε:
'Ισως πιο άμεσα από όλους τους άλλους κλάδους στον τομέα του τουρισμού είναι ξεκάθαρο ότι το ευρώ, ένα νόμισμα ιδιαίτερα σκληρό, εμποδίζει την πραγματική ανάπτυξη και την αύξηση του τουριστικού ρεύματος και στέκεται εμπόδιο στο να γίνει η χώρα μας περισσότερο θελκτική ως τουριστικός προορισμός από όλες τις χώρες του κόσμου εκτός των 18 μόνο που ανήκουν στη ζώνη του ευρώ. Με τη λιτότητα που επιβάλλουν Βρυξέλλες και Βερολίνο στις χώρες της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αρχίσει να κάμπτεται το τουριστικό ρεύμα απ’ αυτές προς την Ελλάδα, ενώ τα τουριστικά ρεύματα από τον εκτός ΕΕ κόσμο μοιραία θα υποχωρούν λόγω της ανατίμησης του ευρώ.
Ένα από τα βασικότερα προβλήματα του τουρισμού είναι η πολιτική του all inclusive (όλα πληρωμένα), δηλαδή ο μαζικός τουρισμός ,είτε πρόκειται για γκρουπ, είτε για κρουαζιέρα, η οποία εξουθενώνει τον μικροξενοδόχο και καταστρέφει τη γύρω αγορά, αφού οι τουρίστες αυτής της μορφής ελάχιστα αφήνουν στις περιορισμένες εξόδους τους. Αυτή η πολιτική, όπως και η επιβολή τουριστικών πρακτόρων , όπως για παράδειγμα tuTUI, THOMSON, ευνοεί αποκλειστικά τα μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα.
Επιπλέον μια πολύ σοβαρή παράμετρος έχει να κάνει με τις συνθήκες εργασίας όσων απασχολούνται στον τουρισμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι μειώσεις των μισθών ξεπέρασαν το 40%, με το μισθό ενός εργαζόμενου πληρώνονται σήμερα από 2-4 εργαζόμενοι, ενώ το 60% είναι απλήρωτοι και ανασφάλιστοι. Πρόκειται στην κυριολεξία για ένα εργασιακό μεσαίωνα, αρκεί να σκεφτούμε ότι μια καμαριέρα, για παράδειγμα, έχει στην ευθύνη της από 15 έως 25 δωμάτια. Ένας δήθεν εκπαιδευόμενος εργαζόμενος, συνήθως από σχολές τουριστικών επαγγελμάτων, αμείβεται με 300 ευρώ το μήνα για καθημερινή εργασία 10-12 ωρών, από τα οποία τα μισά είναι επιδοτούμενα (τα καταβάλλει η σχολή) και τα μισά ο ξενοδόχος. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Που πλήττει όχι μόνο τους εργαζόμενους, αλλά το σύνολο της οικονομίας με την ύφεση που προκαλεί.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ