Έξοδος στις αγορές. Η… κορωνίδα του “success story”;
Του Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή, Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ
Παρά τις επιφυλάξεις του οίκου αξιολόγησης Moody’s, δρομολογείται σήμερα Τετάρτη, η
έκδοση πενταετούς ομολόγου με αναδόχους τις Duetsche Bank, JP Morgan, Bank of America, Goldman Sachs και βασικούς dealers 21 ελληνικών και ξένων τραπεζών. To Γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ότι η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές είναι ένα βήμα επιτυχίας!.
Πολλοί θεωρούν ότι το μεγάλο στοίχημα της έκδοσης αυτής, δεν είναι τόσο το επιτόκιο της(!!!) αλλά η έκταση της υπερκάλυψής της από το επενδυτικό ενδιαφέρον. Με επιτόκιο όμως της τάξης του 5-6% (4,8% με τις πιο ευοίωνες εκτιμήσεις σήμερα πρωί, Τετάρτης) είναι δυνατόν να μην υπήρχε επενδυτικό ενδιαφέρον, αφού οι αγορές κεφαλαίου αναζητούν να βρουν τις κάθε μορφής επενδυτικές ευκαιρίες εντός Ευρωζώνης;
Οι εκδόσεις των ελληνικών ομολόγων θεωρούνται πράγματι ως οι τελευταίες ευκαιρίες για αγορές υψηλής απόδοσης στην Ευρωζώνη. Οπότε, όποιος προφθάσει, θα τις εκμεταλλευτεί. Από την άλλη όμως, θα επιβαρυνθεί η Ελλάδα με νέους δυσβάστακτους τόκους. Σε όλο αυτό το παίγνιο, συμμετέχει και μέρος του πολιτικού κόσμου της ΕΕ. Έτσι, αναμένεται την Παρασκευή η κα Μέρκελ στην Αθήνα, όπου πιθανότατα, πλην της στήριξης προς την κυβέρνηση, θα συζητηθεί και η επικείμενη αναδιάρθρωση του δημόσιου Ελληνικού χρέους.
Με τα 2-3 δισ. ευρώ που θα αντληθούν από την έκδοση ομολόγων των επόμενων ημερών, θα κλείσει το αναγκαίο ποσό που απαιτείται για το εναπομείναν χρηματοδοτικό κενό του 2014.
Αν και, όπως τονίζεται από όλους, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων θα είναι στο χαμηλότερο επίπεδο της τετραετίας, το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι το εξής: Αντέχει η Ελληνική οικονομία με τον περιορισμένο δυναμισμό της, επιτόκια δανεισμού της τάξης του 5-6%, που θεωρούνται λοιπόν τα χαμηλότερα της πρόσφατης περιόδου;
Η Τουρκική οικονομία δανείζεται με επιτόκια 7-8%, αλλά έχει να προτάξει ένα ισχυρό βιομηχανικό ιστό και έντονα δυναμικές υπηρεσίες (βλ τουρισμός, ναυτιλία, κατασκευές), εξελίξεις λοιπόν, που συνδυάζονται με ένα ρυθμό ανάπτυξης άνω του 5% τα τελευταία χρόνια.
Η Ελληνική οικονομία με μηδενικό ουσιαστικά ρυθμό ανάπτυξης φέτος, με προοπτικές για πενιχρό τα επόμενα δυο έτη και με τόκους αποπληρωμής προηγούμενων χρεών ιδιαίτερα υψηλούς, μπορεί να αντέξει τέτοια υψηλά, για τις δικές της δυνατότητες, επιτόκια δανεισμού; Μάλλον όχι, οπότε ο φαύλος κύκλος της υπερχρέωσης συνεχίζεται ακάθεκτος.
Επίσης, με δημόσιο χρέος που μειώνεται με ρυθμούς χελώνας (360 δις ευρώ δημόσιο χρέος το 2014 έναντι των 361 δις ευρώ του 2013 πάρα την πώληση των «φιλέτων» της Ελληνικής οικονομίας), πλανάται πλάνη οικτρά όποιος πιστεύει ότι η εποπτεία της χώρας από τους δανειστές θα πάψει να υφίσταται με τη λήξη του Μνημονίου.
Οπότε, από τη μια πλευρά η τρόικα δεν πρόκειται να φύγει –αυτό ερμηνεύεται πρόσθετα και από τα νομοθετήματα της ΕΕ που αναφέρονται στις «υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες» των κρατών-μελών– ενώ από την άλλη θα δανειζόμαστε ακριβό χρήμα για να καλύψουμε τις τρύπες του κρατικού προϋπολογισμού!
Ως προς τις παθογένειες της Ελληνικής οικονομίας, αυτές καλά κρατούν. Πράγματι, ουδείς νοιάζεται για να απλουστεύσει τη γραφειοκρατία που επηρεάζει το φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον, ουδείς βάζει το μαχαίρι στο κόκαλο της διαφθοράς, ουδείς αγγίζει το λαθρεμπόριο καυσίμων, ουδείς ενδιαφέρεται για τις ακριβές προμήθειες υγείας και για τόσα άλλα. Έτσι, παρά τα όσα έχουμε υποστεί, οι αντιστάσεις σε κάποιους χώρους δεν κάμπτονται με τη συγκατάθεση φυσικά της πολιτικής ηγεσίας.
Και όλο αυτό καλείται success story!
