.jpg)
Αυτή είναι η ευρωπαϊκή πραγματικότητα σήμερα. Την ώρα που στα λόγια αναγνωρίζουν ότι η ύφεση και η ανεργία αποτελούν νάρκη στα θεμέλια τις
ηπείρου μας και εξοντώνουν τη νέα γενιά, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μένουν σε διακηρύξεις και «ασπιρίνες».
Την ίδια στιγμή περνά απαρατήρητο στη χώρα μας ότι η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), όπως εγκρίθηκε προχθές για την προσεχή επταετία, μειώνει σημαντικά τις δαπάνες στον πρωτογενή τομέα, που θα έπρεπε να είναι μοχλός ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Επιπλέον, πέρα από τις μειώσεις στην άμεση στήριξη των προϊόντων, μια αναθεώρηση ιδιαίτερα σύνθετη, περίπλοκη και υψηλού διοικητικού κόστους, σε μια χώρα –όπως η Ελλάδα- με χαμηλές επιχειρησιακές επιδόσεις της διοίκησής της, προδικάζει γκρίζο ορίζοντα για τη γεωργία μας. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι κανείς από αυτούς που θα έπρεπε, δε φαίνεται να κατανοεί, να νοιάζεται και να ανησυχεί στην Αθήνα.
