Όταν όλες οι «κοινωνίες», «κοινότητες» «κοινωνικά σύνολα» (με την ευρεία έννοια) αλλάζουν, εμπλουτίζονται, εξελίσσονται, αναπτύσσονται, αναδιανέμονται, συντίθενται και αποσυντίθενται, διασπόνται και ανασυγκροτούνται…. Έτσι και στο εσωτερικό του Κοινοβουλίου.
Κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση επήλθε η «τομή», το κομβικό σημείο που άλλαξε τη Βουλή για πάντα. Άλλαξε την σύνθεση της Βουλής, νέα είδη εμφανίστηκαν, κάποια παλιότερα ανανεώθηκαν, κάποια άλλα νομίζουν ότι ανανεώθηκαν, κάποια επαναπατρίστηκαν, άλλα αποχώρησαν και κάποια άλλα στάλθηκαν στον Καιάδα για να πληρώσουν το τίμημα της αλλαγής αυτής.
Άλλοι πάλι μετανάστευσαν και αυτοεξορίστηκαν σε άλλες κοινότητες. Είναι μια λογική αντανάκλαση της ελληνικής κοινωνίας που αλλάζει … αλίμονο αν οι συνθήκες και τα πρόσωπα έμεναν τα ίδια.
Άλλοι πάλι μετανάστευσαν και αυτοεξορίστηκαν σε άλλες κοινότητες. Είναι μια λογική αντανάκλαση της ελληνικής κοινωνίας που αλλάζει … αλίμονο αν οι συνθήκες και τα πρόσωπα έμεναν τα ίδια.
Επομένως ας σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τις ενδυματολογικές επιλογές των βουλευτών μας που στην ουσία είναι μια αντανάκλαση της κοινωνίας των πολιτών όπου το νέο συναντά το παλιό. Αν υπήρχε και ο περιορισμός στον τρόπο που μπορούν να ντυθούν δε θα ήταν η Ελληνική Βουλή αλλά ένα στρατόπεδο με πειθαρχία και ομοιομορφία. Είναι θέμα της προσωπικής επιλογής αλλά και αισθητικής του καθένα και της κάθε μιας να εμφανίζεται όπως θεωρεί ο ίδιος/α ως ευπρεπές ντύσιμο που να αρμόζει στο χώρο αυτό. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα αυτά είναι αποδεκτά αλλά έχουμε μια Δημοκρατία σε κρίση … είναι λοιπόν δυνατό να ασχολούμαστε με κάτι τόσο ανούσιο τη στιγμή που οι τέσσερις κάλπες και το αποτέλεσμα τους είναι περισσότερο ουσιώδες; Ας συγκεντρωθούμε λοιπόν και ας επικεντρωθούμε στην πραγματικότητα και στα γεγονότα …. Ή απλά θα ασχολούμαστε με τον «νέο» που είναι ωραίος και τον «παλιό» που είναι αλλιώς ;
