καθώς με αυτά καταλύεται ο θεμελιώδης καταστατικός χάρτης τού Κράτους, ψηφίζονται με οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπό καθεστώς εκβιασμού , τόσο από τους αρχηγούς κομμάτων και εταίρων τής Κυβέρνησης Συνεργασίας , πού απειλούν ευθέως με διαγραφή όσους αποτολμήσουν να διαφωνήσουν με καρατόμηση και διαγραφή από την Κ.Ο.. αλλά και από τούς άπληστους δανειστές μας, πού απαιτούν απροσχημάτιστα παρεμβαίνοντας στα εσωτερικά της χώρας μας, ακόμη σκληρότερη μεταχείριση των πολιτών που παραβαίνουν ποινικές διατάξεις.
Για φορολογικά αδικήματα προτείνονται από τις εισαγγελικές έδρες αυστηρότατες , εξοντωτικές ποινές χωρίς μάλιστα αναγνώριση ελαφρυντικών περιστάσεων πού τείνουν να καταργηθούν, όπως και θεμελιώδη κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματα μας, εκμεταλλευόμενοι την βαθιά ύπνωση και αμηχανία αλλά και έλλειψη συντονισμού πού κυριαρχεί στην δικηγορική τάξη, για φορολογούμενους που συλλαμβάνονται και δικάζονται με την εξευτελιστική, διαπομπευτική αυτόφωρη διαδικασία για αδικήματα πού τέλεσαν κατ’ εξακολούθηση τα τελευταία χρόνια, έτσι προσάγονται έντιμοι αλλά αδυνατούντες να αποπληρώσουν ληξιπρόθεσμες οφειλές τους στο ελληνικό Δημόσιο που τους επιβαρύνει υπέρμετρα, στην δικαιοσύνη με την αυτόφωρη διαδικασία και απειλούνται με βαριές ποινές. Ουσιαστικά η ανίκανη να εισπράξει φόρους πολιτεία χρησιμοποιεί μηχανισμούς καταστολής , τα ποινικά δικαστήρια με πλασματικά αυτόφωρα αδικήματα, προκειμένου να τρομοκρατηθούν οι υπόλοιποι και διερωτάται αν αυτό είναι κράτος δικαίου. Οι δικαστές όμως πρέπει να κρίνουν ανεπηρέαστοι από αυτά τα κελεύσματα και τις αεροπαγειτικές ντιρεκτίβες, δείχνοντας ότι είναι ανεξάρτητοι και υπόδουλοι κανενός οικονομικού κατακτητή. Β.ΝΟΥΛΕΖΑΣ Δικηγόρος
