"Από πολύ μικρός ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Δυστυχώς όμως τα όνειρά μου κατεδαφίζονται μέρα με τη μέρα αφού η πολιτεία δείχνει να μη με σέβεται να μη
αναγνωρίζει ή να με ξέρει" γράφει ο 30χρονος λιμενικος πατέρας ενός ανήλικου παιδιού.
Το συγκλονιστικό γράμμα του λιμενικού προς τους 300 της Βουλής δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Νέα Πλεύση".
Διαβάστε το:
"Είμαι Έλληνας Ένστολος.
Υπηρετώ στο Λιμενικό Σώμα εδώ και 3 χρόνια. Ξεκίνησα την σταδιοδρομία μου σε ηλικία 27 ετών.
Σήμερα είμαι 30 χρονών, παντρεμένος με ένα παιδί. Υπηρετώ στην παραμεθόριο σε πλωτό περιπολικό σκάφος.
Εργάζομαι μηνιαίως περισσότερο από 280 ώρες, νύχτες, αργίες, Σαββατοκύριακα.
Λόγω των ωραρίων αυτών και της μετάθεσής μου, η σύζυγος μου δεν μπορεί να εργασθεί με αποτέλεσμα το μόνο εισόδημα της οικογένειας να είναι ο μισθός μου.
Οι μηνιαίες αποδοχές μου ανέρχονται στο ποσό των 683 € και επιπρόσθετα λαμβάνω νυχτερινή αποζημίωση 92 € και για την πέραν του πενθημέρου εργασία 140 €. Σύνολο αποδοχών 915 €.
Από αυτά τα 400 € πηγαίνουν στο ενοίκιο, 150 € για ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό, πετρέλαιο, 150 € για δάνειο που πήρα να καλύψω τα έξοδα μετακίνησής μου και που η υπηρεσία δεν μου έχει μέχρι σήμερα αποδώσει. Επίσης επιβαρύνομαι με τις δαπάνες μετακινήσεως της συζύγου μου με το παιδί για ιατρική παρακολούθηση, ενώ η υπηρεσία δεν μου καλύπτει ως οφείλει τις υγειονομικές μου δαπάνες, φάρμακα, εμβόλια και ιατρικές αμοιβές, με άλλα λόγια έχει κηρύξει στάση πληρωμών στις δαπάνες ιατροφαρμακευτικές περίθαλψης.
Ακόμη δεν λαμβάνει καμία μέριμνα κάλυψης των προσωπικών αναγκών μου για την ασφάλεια της ζωής και της υγείας μου (στολές, οπλισμό, αλεξίσφαιρα, μάσκες, χειρουργικά γάντια κλπ). Αναγκάζοντάς με να τα πληρώνω μόνος μου για να νιώθω ασφαλής όταν αντιμετωπίζω περιστατικά οργανωμένου εγκλήματος (ναρκωτικά, λαθρεμπόριο κτλ.) αλλά και όταν έρχομαι αντιμέτωπος χωρίς καμία υγειονομική προφύλαξη (μάσκες και χειρουργικά γάντια τουλάχιστον), με λαθρομετανάστες που τις περισσότερες φορές είναι εκτεθειμένοι σε ασθένειες και νοσήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όπως καταλαβαίνετε κάπου εκεί ο μισθός μου τελειώνει και οι υποχρεώσεις ξεκινάνε.
Φόροι, χαράτσια, φαγητό, ασφάλειες κ.λ.π. οικογενειακές ανάγκες καλύπτονται από νέα δάνεια και η ζωή συνεχίζεται.
Επιπρόσθετα, τρέμω την ώρα που αρχές καλοκαιριού ο ιδιοκτήτης θα ζητήσει να φύγω από το σπίτι γιατί θα ήθελε να το νοικιάσει σε τουρίστες με μεγαλύτερο μίσθωμα.
Πρόβλημα υπαρκτό σε πολλά νησιά της χώρας.
Όλα τα παραπάνω δεν μου επιτρέπουν και πολλά περιθώρια να ασκήσω με τον τρόπο που επιθυμώ τα καθήκοντά μου, να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό στην υπηρεσία, πράγμα που επιθυμώ πολύ και που αποτελεί για μένα όνειρο ζωής.
Από πολύ μικρός ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου.
Ήθελα να υπερασπίζομαι τον νόμο, την πατρίδα μου και να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στην ελληνική κοινωνία και στους Έλληνες πολίτες.
Δυστυχώς όμως τα όνειρά μου κατεδαφίζονται μέρα με τη μέρα αφού η πολιτεία δείχνει να μη με σέβεται να μη αναγνωρίζει ή να με ξέρει.
Η ισοπέδωση και ο εξευτελισμός που υφίσταμαι σαν άνθρωπος, σαν σύζυγος, σαν πατέρας, σαν εργαζόμενος είναι τέτοιος που μου στερεί κάθε διάθεση για προσφορά και αυτό πρέπει να σας ανησυχεί.
Διατηρώ την ανωνυμία μου για να υπερασπιστώ την αξιοπρέπειά μου, αναγκάζομαι όμως να στείλω αυτή την επιστολή θέλοντας να σας γνωστοποιήσω την τραγική κατάσταση την οποία βρίσκομαι εγώ και η οικογένειά μου καθώς και το τι πρόκειται περαιτέρω να συμβεί, εάν ψηφιστούν τα νέα μέτρα.
Ελπίζω ότι εάν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το γράμμα μου, ίσως σκεφτείτε ξανά την ψήφο σας.
Ένας από τους 7.000 Λιμενικούς".
Άραγε θα συγκινηθεί από αυτό το γράμμα έστω και ένας από τους 300 βουλευτές;
newsit.gr/
