Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Είναι γνωστό ότι έχει πια πάρει ό,τι χρειαζόταν για να επταπλασιάσει σχεδόν το εκλογικό ποσοστό του: Τα συνθήματα, τους συνδικαλιστές, τους ψηφοφόρους «πελάτες», ακόμη και την… «Αθηναΐδα», χώρο που μετά τον Γ. Παπανδρέου επέλεξε και αυτός προεκλογικά για να εκτοξεύσει τις δικές του υποσχέσεις.
Αλλά ο κ. Τσίπρας εξελίσσεται σε πολιτικό «Γαργαντούα» - χωρίς να λαμβάνει υπόψη του το ενδεχόμενο της βαρυστομαχιάς.
Έτσι, προχθές είχαμε δύο εκδηλώσεις για την επέτειο: Μία του ΠΑΣΟΚ, με ομιλία του κ. Βενιζέλου στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη και άλλη μία στο Κερατσίνι, όπου ο κ. Τσίπρας μίλησε ενώπιον των πασοκογενών «Νέων Αγωνιστών», που, όπως μάθαμε, αποτελούν πλέον άλλη μία συνιστώσα του κόμματός του!
Και ο μεν κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε – παρουσιάζοντας τις νέες «επτά ακτίνες» του ήλιου του ΠΑΣΟΚ - στα παλιά συνθήματα (εθνική κυριαρχία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη), προσθέτοντας και μερικά ευρωπαϊκού και αναπτυξιακού προσανατολισμού, ο δε κ. Τσίπρας προτίμησε να αγκιστρωθεί μόνο στα παλιά: Εθνική κυριαρχία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση.
Και ενώ ο κ. Βενιζέλος προχώρησε σε κάποιου είδους αυτοκριτική, λέγοντας πως το ΠΑΣΟΚ, ως παράταξη, δεν είναι άμοιρο ευθυνών «για τα γονίδια του λαϊκισμού και της δημαγωγίας που υπάρχουν μέσα στην ελληνική κοινωνία και το ελληνικό πολιτικό σύστημα», ο κ. Τσίπρας, όμως, μίλησε ξανά για «μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη της αριστεράς που θα κυβερνήσει τον τόπο» - προφανώς επαναλαμβάνοντας τα σφάλματα του παρελθόντος, αν κρίνουμε από τον σημερινό τρόπο που πολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Είμαστε η εμπροσθοφυλακή του νέου, όχι η οπισθοφυλακή και τα απομεινάρια του παλιού», είπε ο κ. Βενιζέλος στην ομιλία του, αναφερόμενος σαφώς σε όσους εγκατέλειψαν το κόμμα για να προσχωρήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας ότι εκεί θα διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, την ώρα που όλη η Ελλάδα θα ψυχομαχάει.
Από την πλευρά του, ο κ. Τσίπρας περίπου είπε πως η Αριστερά, που είχε συληθεί από το ΠΑΣΟΚ, παίρνει τώρα την εκδίκησή της.
Όπως είπε, σκοπός του δεν είναι να οικειοποιηθεί μια διακήρυξη αρχών «που δεν ήταν αφήγηση της δικής μας αριστεράς», παρόλο που «η Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη αντλούσε από το ιδεολογικό, προγραμματικό και αγωνιστικό απόθεμα της ιστορικής αριστεράς».
Με λίγα λόγια, μία σου και μία μου!
Ας αφήσουμε που, όπως είπε, το ΠΑΣΟΚ δεν δικαιούται πλέον να έχει ως επέτειό του την 3η του Σεπτέμβρη, αλλά την 23η Απριλίου 2010, ημέρα αναγγελίας από το Καστελόριζο της προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ.
Και αφού δεν δικαιούται το ΠΑΣΟΚ, δικαιούται ο ΣΥΡΙΖΑ!
Κάπως έτσι κλέβει ο ένας τα συνθήματα και τις… ημερομηνίες του άλλου.
Και όχι μόνο αυτό! Ο κ. Τσίπρας είπε πως την αποτίμηση της συνεισφοράς του ΠΑΣΟΚ και της 3ης του Σεπτέμβρη, θα την κάνει… η Αριστερά!
Και όλα αυτά, στην πτωχευμένη Ελλάδα των ηρωικών ημερομηνιών.
Το επόμενο που περιμένουμε από τον κ. Τσίπρα είναι να υπεξαιρέσει και τον… ήλιο του ΠΑΣΟΚ.
Δεν γνωρίζω αν του αρέσουν οι επτά ακτίνες που του έβαλε προχθές ο κ. Βενιζέλος, αλλά μπορεί να προσθαφαιρέσει ανάλογα με τις ανάγκες της νέας συνιστώσας του…
