21.07.2012ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μην δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο για την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες, τουλάχιστον μέχρι να
συντάξει η τρόικα την έκθεσή της για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, ήρθε αιφνιδιαστικά, όχι όμως και απρόσμενα.
Εδώ και αρκετό καιρό έχει διαπιστωθεί ένα mind game από την πλευρά των δανειστών της Ελλάδας, με αφορμή την πρόθεση της κυβέρνησης Σαμαρά να ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευση επιμέρους όρων του Μνημονίου, καθώς οι Βρυξέλλες προβάλλουν ως αντίβαρο την προϋπόθεση να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της Αθήνας για σημαντικές δημοσιονομικές περικοπές.
Τα «γκρίζα» νέα από τη Φρανκφούρτη, εκεί όπου βρίσκεται η έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, εντάσσονται ουσιαστικά στη στρατηγική της πολιτικής ηγεσίας των εταίρων της χώρας μας, για ένα τελευταίο… στρίμωγμα, πριν συμφωνήσουν με το αυτονόητο. Προτού δηλαδή κάνουν δεκτό το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, ώστε να απαλυνθεί ένα μέρος από τις διαβρωτικές συνέπειες που έχει για την ελληνική κοινωνία το Μνημόνιο.
Επιβεβαιώνει ωστόσο και κάτι ακόμη: Πόσο κομβικός είναι ο ρόλος της ΕΚΤ στη διαχείριση, επομένως και στην προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης χρέους της ευρωζώνης. Αν η κοινή λογική… επικρατήσει της Γερμανίας, και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα γίνει περισσότερο ευέλικτη και παρεμβατική, στα πρότυπα της αμερικανικής Fed, η ευρωζώνη θα έχει μια ευκαιρία στην ελπίδα. Διαφορετικά…
