πρωθυπουργός κατέληξαν στο ιδιότυπο Compromesso Storico των 130 δις ευρώ για ανάπτυξη (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Ισπανίας).
Η γαλλική εφημερίδα λοιπόν δημοσίευσε την ίδια ημέρα που οι τέσσερεις ηγέτες βρίσκονταν στην πρωτεύουσα της Ιταλίας, την μικρή αλλά πολύ πικρή ιστορία της Μαρίας. Η συγκεκριμένη γυναίκα θα μπορούσε να βρίσκεται στην Ανδαλουσία, την Νάπολη ή την Πάτρα, αδιάφορο. Υπό τις παρούσες συνθήκες ,η κάθε Μαρία μπορεί να υπομένει τις επιπτώσεις της κρίσης σε κάθε γωνιά της ευρωπαϊκής Μεσογείου.
Η Μαρία έλαβε τις προάλλες ένα σημείωμα από την τράπεζα «Bankia», την τέταρτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ισπανίας η οποία για να αποφύγει την κατάρρευση χρηματοδοτήθηκε με 19 δις ευρώ προ ημερών. Η τράπεζα ζητούσε από την Μαρία να εγκαταλείψει το σπιτικό της λόγω… έξωσης.
Στην Ισπανία ,την τέταρτη οικονομία της ευρωζώνης, που δεν θέλει κατά τον πρωθυπουργό της να είναι «Ουγκάντα», όπως ο Μαριάνο Ραχόι έχει πει χαρακτηριστικά, μετρά 450.000 ιδιοκτήτες που βρίσκονται τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, στο στάδιο έξωσης λόγω αδυναμίας πληρωμής των δόσεων των στεγαστικών τους δανείων. Στην «ισχυρή» οικονομία της Ισπανίας, σε 1,7 εκατομμύρια οικογένειες όλα τα ενήλικα μέλη είναι άνεργοι.
Την ιστορία της Μαρίας δημοσιοποίησε με ένα video στο you tube ένας δημοσιογράφος ο Αλμπέρτο Αλμάνσα. Η Μαρία ζει όπως και όλη η οικογένεια από την σύνταξη της μητέρας της, 400 ευρώ όλα κι όλα και από τη βοήθεια της γνωστής καθολικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Charitas.
Η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» ασχολήθηκε με την υπόθεση κι έτσι, η ιστορία έγινε γνωστή πανευρωπαϊκά. Η τράπεζα «Bankia» κατόπιν τούτου, κάλεσε τη Μαρία στο συνοικιακό υποκατάστημα της και συζήτησε το θέμα με το… «θύμα» της. Ο θύτης πρόσφερε ένα μήνα ως χρονικό περιθώριο στη Μαρία για να βρει μία λύση.
Αυτή είναι η ιστορία της Μαρίας:
Στην Ισπανία η επίσημη ανεργία έφθασε το 24,4% . Είναι προφανές πώς η Μαρία ούτε κατάφερε, ούτε θα καταφέρει να προσληφθεί σε μία εργασία που θα της προσφέρει τα απαραίτητα για να πληρώνει τις δόσεις του στεγαστικού της δανείου.
Στην περιοχή της Αστούριας, οι ανθρακωρύχοι συγκρούονται με την Αστυνομία στην ύπαιθρο κάνοντας χρήση ακόμη και αυτοσχέδιων ρουκετών. Ξεκίνησαν μάλιστα, από εκεί την «Μαύρη Πόρεια» τους προς τη Μαδρίτη ,φτάνοντας τελικά στο υπουργείο Βιομηχανίας.
Στη Βαρκελώνη οι «αγανακτισμένοι» πλημμυρίζουν τους δρόμους με ένα κοινό σύνθημα. « Ούτε μία δεκάρα από τους φόρους μου στους τοκογλύφους τραπεζίτες». Χτες, παρέδωσαν ένα μανιφέστο στο Γερμανικό προξενείο.
Στη Μαδρίτη, η μεσαία τάξη, ο Γκαρσία και ο Χοσέ δηλαδή, οικογενειάρχες, νυν άνεργοι και αύριο άστεγοι, περιμένουν στην ουρά για την βοήθεια από τον Ερυθρό Σταυρό, ένα μπουκάλι γάλα διαρκείας, λίγα λαχανικά, δύο πακέτα μακαρόνια και κυρίως ρύζι έτσι ώστε να τραφούν οι οικογένειες τους με τα απαραίτητα. Για τους «άπιστους Θωμάδες» το αμερικανικό δίκτυο CNN ήταν παρόν και μαγνητοσκοπούσε τις ουρές με τους νεόπτωχους ισπανούς της μεσαίας τάξης.
Η Ισπανία τη Δευτέρα καταφεύγει και επίσημα στον Μηχανισμό Στήριξης . Θα λάβει 100 δις ευρώ για να διασώσει, αν το διασώσει, το τραπεζικό της σύστημα. Η φούσκα του real estate έχει σκάσει για τα καλά και οι τιμές των ακινήτων καταρρέουν. Μαζί τους καταρρέουν και οι τράπεζες που τροφοδότησαν την φούσκα. Πρόκειται για ένα αέναο κύκλο , για μία κυκλική τροχιά η οποία δεν σταματά ποτέ και πουθενά. Ολόκληρη η Ισπανία είναι μία Lehman Brothers αλά Ιβηρικά.
Η ιστορία της Μαρίας είναι άλλη μία από τις καθημερινές ιστορίες που μπορεί κανείς να ανακαλύψει κατηφορίζοντας τις «Ράμπλας» στην Βαρκελώνη, είτε περιδιαβαίνοντας το κέντρο της παλιάς πόλης της Σαραγόσα. Μόνον που αυτές οι ιστορίες κάθε ημέρα που περνά πολλαπλασιάζονται και οι… Μαρίες, ξεπροβάλλουν στην ισπανική κοινωνία σαν μανιτάρια.
Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της στον πόνο της. Οι Ισπανοί Indignados την θυμήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στην Βαρκελώνη κραυγάζοντας «Είμαστε όλοι Έλληνες». Αύριο, το ίδιο σύνθημα θα το ακούσουμε στο Παλέρμο, αργότερα στα περίχωρα της Ρώμης και τέλος, στο Μιλάνο. Λίγο αργότερα, στη Μασσαλία και την Λυών.
Στις 28 και 29 του μηνός συγκαλείται η Σύνοδος Κορυφής. Το δημοσίευμα της «Le Monde» και το video του Αλμπέρτο Αλμάνσα προφανώς θα έχουν ξεχαστεί μαζί με τη μικρή ιστορία της Μαρίας.
http://www.zougla.gr/
