ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΣΥΜΜΑΘΗΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ-
ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ
ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1960-72
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ Α’ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ
Aγαπητοί
μας συμμαθητές-συμμαθήτριες
Στις
20-6-1966 αποχωρισθήκαμε το αγαπημένο μας σχολείο (Α΄ Δημοτικό Κολινδρού) και ο
καθένας πήρε τον δικό του δρόμο στη ζωή του.Οι περισσότεροι έκαναν πλέον
οικογένειες,έγιναν γονείς και μερικοί
παππούδες ή γιαγιάδες και
αποκαταστάθηκαν επαγγελματικά.
Ας ξαναγίνουμε για λίγο παιδιά και ας ξαναθυμηθούμε όσο μπορούμε τα χρόνια
μας στο Δημοτικό Σχολείο.Ας γυρίσουμε 52 χρόνια πίσω(1960) όταν οι γονείς μας
παίρνοντάς μας απ’το χέρι μας παρέδιδαν στους δασκάλους του σχολείου. Οι
αναμνήσεις που έχουμε είναι καλές και κακές. Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις τρεις
πρώτες τάξεις του Δημοτικού, την καλή μας δασκάλα την κ.Σταυρούλα που μας
συμβούλευε πάντα σωστά και μας έμαθε τα πρώτα μας γράμματα;
Στη Δ’ τάξη είχαμε τον κ.Βασίλη Σοφικίτη επίσης
καλό δάσκαλο,αυστηρό με αυτούς που έρχονταν αδιάβαστοι και οι οποίοι δοκίμαζαν
την γεύση της βέργας ή της ορθοστασίας στο ένα πόδι μέχρι να θυμηθούν το μάθημα
ή την σωστή απάντηση. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ όμως ότι κατά την παράδοση του
μαθήματος της Ιστορίας όταν μας περιέγραφε τους Πελοπονησιακούς Πολέμους είχαμε
στην τάξη χωρισθεί σε δυό στρατόπεδα,τους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες και περιμέναμε πότε θα νικήσουν αυτοί που υπερασπιζόμασταν για να επεφημίσουμε την επιτυχία μας.
Στην Ε΄τάξη
δάσκαλός μας ήταν ο Δημήτριος ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ,υπομονετικός, με συνεχή προσπάθεια να
κατανοήσουμε τις δύσκολες έννοιες της Φυσικής Πειραματικής και της Αριθμητικής,
που είχε εκείνη η σχολική χρονιά.
Τέλος στην
ΣΤ’ τάξη την δίδασκε ο κ.Παρμενίων ΣΚΟΥΦΑΣ ένας αρχοντάνθρωπος , ο οποίος ήταν
και ο Διεθυντής του Σχολείου.
Δεν θα ξεχάσω
τις σχολικές γιορτές που διοργανώναμε και προετοιμαζόμασταν μέρες πριν.Ακόμη
τις γυμναστικές επιδείξεις που κάναμε κάθε χρόνο και τις είχε αναλάβει η κ.
Γεωργία σχεδόν σ’όλες τις τάξεις.Από τις
07.00 το πρωΐ σηκωνόμασταν για να κάνουμε πρόβα στο σχολείο.
Θυμάμαι που
με μεγάλη ευχαρίστηση περιποιούμασταν τον κήπο που είναι στην είσοδο για τα
γραφεία του σχολείου και ειδικά τ’άγόρια είχαν φέρει μαζί τους και τ’ανάλογα
εργαλεία απ’το σπίτι για να δουλέψουν.
Επίσης τις
ατέλειωτες συζητήσεις που κάναμε με τις συμμαθήτριες στα διαλείματα και θυμάμαι
επίσης τις σαρανταποδαρούσες που συναντούσαμε στις τουαλέτες που ήταν χτισμένες
στην άκρη της αυλής του σχολείου, ακριβώς πάνω απ’τον γκρεμό του Βούθνικα.
Ακόμη τα
σχολικά συσίτια με το γάλα σκόνη και το
κασέρι που τρώγαμε τα πρωινά και μερικούς δεν μας άρεσαν καθόλου.
Επίσης τα
ξύλα που μαζεύαμε στην αποθήκη δίνοντάς τα ο ένας στον άλλο χέρι-χέρι και τα
ξύλα που κουβαλούσαμε από το σπίτι μας όταν τελείωναν του σχολείου.
Το μυαλό μου
πάει και σε μερικές αυστηρές συμπεριφορές δασκάλων μας, αλλά να μην ξεχνάμε ότι
είχαν πολλά παιδιά στην τάξη, είχαν πρωΐ και απόγευμα και μέρα Σαββάτου
μαθήματα,την δε Κυριακή εκκλησιασμό. Τώρα ως εκπαιδευτικός καταλαβαίνω πολλά
πράγματα οπότε και η αυστηρότητά τους ήταν δικαιολογημένη για ότι και αν
έκαναν.
Αυτά είχα να
σας πω.Εύχομαι να είμαστε πάντα καλά και να ξανασυναντηθούμε σύντομα.
ΚΟΛΙΝΔΡΟΣ
10-6-2012
ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ
ΚΑΤΣΙΑΝΟΥ
