Λόγος 1ος: Αν κάποιος κοιτάξει τις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων 30 ετών θα βρει την
αναλογία δεξιών - αριστερών ψηφοφόρων ως εξής: 51% ψηφίζουν αριστερά, 46% δεξιά και ...
ένα 3% ουδέτερα κόμματα. Αυτό ακριβώς έδειξαν και οι κάλπες της 6ης Μαΐου.Οι μετακινήσεις ψηφοφόρων γίνονται σε συντριπτικό ποσοστό εντός των τειχών της δεξιάς ή αριστερής ιδεολογίας, πλην των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων τα οποία απορροφούσαν ποσοστά δυσαρεστημένων του άλλου εναλλάξ. Ακόμα και τότε όμως τα νούμερα δεν άλλαζαν δραματικά και έδιναν ένα 3-4% στην πράσινη ή μπλε κυβέρνηση.
Αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως να ευνοεί τον Αλέξη, όμως οι εκλογές της 17ης Ιούνη έχουν την εξής ιδιαιτερότητα: Το 15% που φαίνεται να παίρνει το ΠΑΣΟΚ θα καταλήξει στην δεξιά! Το ΠΑΣΟΚ είναι πανέτοιμο να κυβερνήσει ως μειοψηφικό κόμμα με δεξιό συνασπισμό, πράγμα που ανεβάζει τα ποσοστά της δεξιάς στο 59-65%! Το νούμερο αυτό επιτρέπει στην υπόλοιπη αριστερά να διεκδικήσει το 35-41% του εκλογικού σώματος. Αν υπολογίσουμε ΚΚΕ-ΔΗΜΑΡ-Λοιποί κατ’ ελάχιστο στο 12%, στον αγαπητό Αλέξη μένει το πολύ 29%. Αυτό είναι και το ταβάνι του ΣΥΡΙΖΑ εκτός αν προκύψουν μαζικές διαρροές από παντού υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που δεν φαίνεται πιθανό αυτή τη στιγμή.
Λόγος 2ος. Ας υποθέσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να πιάνει το ταβάνι του και λίγο παραπάνω, το 30%. Σε αυτή την περίπτωση βγάζει περίπου 130 βουλευτές και ψάχνει ακόμα 25 για να κυβερνήσει. Δεν θα τους βρει!! Ναι, δεν θα τους βρει για τον απλό λόγο ότι κανείς δεν τον εμπιστεύεται. Κανείς δεν θα πάρει την ευθύνη μιας ενδεχόμενης εκδίωξης από την ευρωζώνη που θα τον καταστρέψει πολιτικά. Και αυτό λόγω των άπειρων απόψεων και συνιστωσών που ήδη δημιουργούν πρόβλημα διγλωσσίας στον ΣΥΡΙΖΑ και λόγω του ασαφούς προγράμματος, που παρεμπιπτόντως φτιάχνεται τώρα! Ο μοναδικός υποψήφιος συνεργάτης, ο Κουβέλης, έχει απορρίψει από τώρα το ενδεχόμενο μελλοντικής συνεργασίας για να ξέρει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο κόσμος τι να περιμένει. Ενδεχόμενο αυτοδυναμίας δεν τίθεται οπότε επικρατεί το αδιέξοδο. Επομένως εκλογές ξανά!
Λόγος 3ος: Ο τρίτος λόγος είναι και ο σοβαρότερος. Ο ίδιος ο Αλέξης δεν θέλει να κυβερνήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε ως ένα κόμμα διαμαρτυρίας και έτσι θα συνεχίσει. Δεν έχει κυβερνητικό πρόγραμμα και δεν σκοπεύει να φτιάξει. Δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση, ότι στην μάζωξη των αρχηγών υπό τον πρόεδρο για εξεύρεση κυβέρνησης, μόνο ο Αλέξης μιλούσε για ισχυρή αντιπολίτευση; Τι να την κάνεις την αντιπολίτευση όταν δεν έχεις κυβέρνηση; Και όμως ο Αλέξης πήγε στην συνάντηση και πρότεινε κυβέρνηση των τριών (έχετε 169 βουλευτές προχωρήστε! τους είπε) με τον εαυτό του αντιπολίτευση. Αυτό θα κάνει και όλες τις επόμενες φορές, όσες εκλογές και να γίνουν.
Επίλογος: Ο Αλέξης εκμεταλλεύτηκε πλήρως την συγκυριακή πολιτική ανυπαρξία του ΠΑΣΟΚ. Αν στη θέση του ΠΑΣΟΚ ήταν η Ν.Δ τότε, αντίθετα από σήμερα, θα μιλούσαμε για το φαινόμενο Καμμένου που θα χτυπούσε τριαντάρια και ο Αλέξης θα ήταν κολλημένος στο 10% με τάσεις πτωτικές. Έτσι όμως τα έφερε η ζωή και έτσι θα παίξουμε. Ο Αλέξης θα κάνει το κομμάτι του, θα πουλήσει την τρελίτσα του με τα ‘’madam Merkel’’ και θα αφήσει την βρώμικη δουλειά για τον δικομματισμό. Έτσι ο κάθε κατεργάρης θα γυρίσει στον πάγκο του....
