Απτόητος, ο υποψήφιος…
Η προεκλογική του ρουκέτα,
διέσχισε τον «φουρτουνιασμένο ουρανό».
Φωνή βροντώδης. Κατηγορηματική:
«Έχουμε πλούτο.
Η χώρα μας είναι πλούσια»!
Η χρεοκοπία ανασηκώθηκε.
Λοξοκοίταξε, τέντωσε αυτί. Τον άκουσε, και τραντάχτηκε στα γέλια…
«Έχουμε, το καλύτερο λάδι», συνέχισε ο υποψήφιος…
Η χρεοκοπία δεν χαμογέλασε. Συμφώνησε!..
Δεν παίζονται οι Έλληνες είπε ψιθυριστά…
Και ποιος δεν συμφωνεί;
Ευλογημένο, ΘΕΪΚΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ,
το ελληνικό λάδι. Κορυφαίο!
Χιλιονόστιμο, διεισδυτικό, θαυματουργό.
Αδιόρθωτα πανούργο…
Καμία ιεραρχία, κανένα αξίωμα,
κανένας εξουσιαστής δεν μπορεί να το σταματήσει.
Γλιστράει σαν χέλι. Αθόρυβο, αόρατο, άπιαστο.
Στα πρώτα του βήματα, το λίγο λαδάκι (βισματόσημο) φτιάχνει διαδικασίες άψε-σβήσε, απίστευτης ταχύτητας στις (εξοντωτικά) αργοσυρόμενες υπηρεσίες. Όποιες και αν είναι.
Τα ρεκόρ χρόνου πέφτουν, το έναν μετά το άλλο.
Η δύσβατη, ψυχοφθόρα πολεοδομία μπροστά του χτυπάει τακούνια προσοχής με το εντάξει χαρτί στο χέρι…
Τα πολυκέφαλο τελωνείο κλαρίνο.
Ξεχνάει, τις τριάντα υπογραφές. Φτάνει μία και φεύγεις…
Η σαδιστική εφορία, απίστευτα αγνώριστη.
Παθαίνει, ολική αμνησία.
Όλα τα χαρτιά έτοιμα. Γρήγορα και απλά.
Ούτε που θυμάται το χρονοβόρο χαρτομάνι της που «εκτελεί» επιτόπου όποιον την πλησιάζει…
Αποκορύφωμα. Η περιβόητη υπηρεσία αδειών οδήγησης…
Δια νεύματος, βγάζει σωρηδόν διπλωματούχους «τυφλούς» οδηγούς στους δρόμους. Και όποιον πάρει ο χάρος…
Η «μεγαλοπρεπής προαγωγή»
γίνεται όταν το λαδάκι γίνεται λάδωμα.
Εξωθεσμικό καθεστώς. Βαρύ μαύρο χρήμα.
Υπερεξουσία πασών των εξουσιών, η διαφθορά. Η αυτού μεγαλειότητα…
Εκεί, καταγράφονται και περιγράφονται οι ληστείες των κρατικών ταμείων.
Εκεί, τα πολύκροτα σκάνδαλα.
Τα μεγαλοσυμβόλαια νύχτας.
Οι ιλιγγιώδεις μίζες.
Εκεί όλοι, οι νεόπλουτοι, οι «εντιμότατοι», οι εξπέρ των off shore εταιρειών.
Οι ακόμα ασύλληπτοι.
Και το ερώτημα:
Η τιμωρία της μίζας εξαντλήθηκε σε μία και μόνη «επώνυμη» προφυλάκιση;
Οι άλλοι βαθύπλουτοι που οι υπεύθυνοι τους ξέρουν θα μείνουν υπό ασυλία;
Στο απυρόβλητο;
Δεν υπάρχει για αυτούς εισαγγελέας, ανακριτής, φυλακή;
Έχουμε, όντως, το καλύτερο λάδι!
Όποιος, όπου γης, το δοκιμάζει, δεν το ξεχνάει.
Το ψάχνει. Παραμένει περιζήτητο!
Το άλλο, το «λάδι εξουσία», η ελληνικής κοπής πατέντα δεν εξάγεται.
Προορίζεται ΚΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ μόνο για ελληνική χρήση.
Για τους λίγους. Τη χλιδή τους…
Ποιος νοιάζεται, από αυτούς, αν η χρεοκοπία ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ αφανίζει Πατρίδα και πολίτες;
Ποιος; Κανένας!
