1)ΔΤ Ομιλία για ένταξη Ολύμπου Πιερίας στους προορισμούς κρουαζιέρας 22-12-2011
2)ΔΤ Ομιλία για Πόρισμα Επιτροπής Περιφερειών 22-12-2011
3)Ευχές για Χριστούγεννα
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
1)Ένταξη του Ολύμπου και της Πιερίας στις περιοχές πρόσβασης της ελληνικής κρουαζιέρας
Ερώτηση του Βουλευτή Πιερίας Θ. Παπαγεωργίου προς τους υπουργούς Ανάπτυξης Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Μ. Χρυσοχοϊδη και Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Π. Γερουλάνο για την ένταξη του Ολύμπου και της Πιερίας στις περιοχές πρόσβασης της ελληνικής κρουαζιέρας
Όπως επισημαίνει στην ερώτησή του ο κ. Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τα κρουαζιερόπλοια εδώ και αρκετά χρόνια. Αναμφίβολα η μακραίωνη ιστορία της χώρας, οι κλιματολογικές συνθήκες, το φυσικό κάλλος των ακτών, η γεωγραφική τοποθεσία και οι μικρές αποστάσεις μεταξύ ελληνικών νησιών την καθιστούν έναν ελκυστικό προορισμό.
Κι αν τα ελληνικά νησιά όπως υποστηρίζεται είναι στην τέταρτη θέση των δημοφιλέστερων προορισμών για πραγματοποίηση κρουαζιέρας μετά τη Χαβάη, την Καραϊβική και την Αλάσκα ως χώρα έχουμε ένα μοναδικό πνευματικό και φυσικό μνημείο το οποίο δεν έχουμε ακόμη αξιοποιήσει ούτε κατ’ όνομα. Είναι ο Όλυμπος.
Ο Όλυμπος και η φυσική του μορφολογία είναι ο τόπος του Ελληνικού Μύθου του Δωδεκάθεου και της Κοσμογονίας και έχει δημιουργήσει «ενδημικές» πνευματικές και πολιτιστικές αξίες που ταυτίζονται και αναγνωρίζονται παράλληλα με την αναγνώρισή του μυθικού βουνού ως παγκόσμιο απόθεμα της βιόσφαιρας της γης.
Η Πιερία είναι η φυσική πύλη εισόδου και άμεσης πρόσβασης στον Όλυμπο. Συνδυάζει πολλές άλλες φυσικές ομορφιές, όπως είναι το βουνό των Μουσών τα Πιέρια, οι σημαντικοί υγροβιότοποι Αιγινίου, Αλυκών Κίτρους και Ν. Πόρων, καθώς και σημαντικούς αρχαιολογικούς τόπους όπως η ιερή πόλη των Μακεδόνων το Δίον, τα Λείβηθρα, το κάστρο του Πλαταμώνα κ.α. Ως αναγνωρισμένος και δημοφιλής τουριστικός προορισμός η Πιερία έχει σύγχρονες υποδομές για την υποδοχή και εξυπηρέτηση επισκεπτών.
Στο πλαίσιο της προώθησης και ανάπτυξης της κρουαζιέρας στην Ελλάδα θεωρώ ότι η Πιερία μπορεί να αποτελέσει έναν ξεχωριστό ελκυστικό προορισμό με βασικό προορισμό τον Όλυμπο που είναι αναγνωρισμένος ως παγκόσμιο μνημείο φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Για να μπορέσει όμως να ενταχθεί στους προορισμούς ή τους τόπους υποδοχής και επίσκεψης των τουριστών κρουαζιέρας, εκτός από την άνετη πρόσβαση από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μπορούν και πρέπει να βελτιωθούν οι λιμενικές υποδομές του Πλαταμώνα κι άλλων μικρότερων λιμανιών όπως της Γρίτσα, της Παραλία Κατερίνης και του Κίτρους για την υποδοχή των κρουαζιερόπλοιων.
Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1. Ποιος ο σχεδιασμός για την ένταξη στους προορισμούς της ελληνικής κρουαζιέρας του Ολύμπου που είναι παγκόσμια γνωστός και αναγνωρισμένος ως μοναδικό μνημείο της παγκόσμιας φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς;
2. Υπάρχει μελέτη και προγραμματισμός χρηματοδότησης έργων αναβάθμισης των λιμανιών της Πιερίας και ιδιαίτερα του Πλαταμώνα για να αποτελέσει πύλη εισόδου των τουριστών κρουαζιέρας στον Όλυμπο;
2) Απέτυχε το μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης της χώρας
Στην αποτυχία του μεταπολεμικού μοντέλου ανάπτυξης της ελληνικής περιφέρειας αναφέρθηκε ο Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Πιερίας κ. Θ. Παπαγεωργίου, στην ομιλία του στην ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση επί της Εκθέσεως της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών, η οποία συνοδεύεται από την Έκθεση της Υποεπιτροπής Νησιωτικών και Ορεινών Περιοχών, την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011.
Ο κ. Παπαγεωργίου μιλώντας για την έκθεση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών Επιτροπή, στην οποία προήδρευσε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, τόνισε πως έγινε πολύ καλή δουλειά, ένας πλούσιος προβληματισμός και ένα υλικό το οποίο μπορεί να είναι χρηστικό στην Κυβέρνηση, στους κυβερνώντες και στα Υπουργεία.
Για το μέγεθος του προβλήματος που λέγεται καθυστέρηση της περιφέρειας σε σχέση με όλον τον εθνικό σχηματισμό τόνισε πως η ανάλυση και μόνο των στοιχείων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής είναι ενδεικτικά και είπε:
«Αν κανένας σήμερα προσπαθεί να αναγνώσει την πραγματικότητα των ανισομερειών και των ανισοτήτων στη χώρα μας, θα διαπιστώσει ότι, όποιο μέγεθος και αν πάρει, θα δει ότι είναι τρομακτικές οι ανισότητες και οι ανισομέρειες στη χώρα μας, ότι υπάρχει μια περιφερειακή καθίζηση, ότι υπάρχει μια ενίσχυση των μεγάλων αστικών κέντρων και φυσικά αυτό είναι πρόβλημα για την εθνική ζωή, τον εθνικό κορμό. Δηλαδή, αν κανένας διαβάσει τη συμμετοχή των περιφερειών στο ΑΕΠ, αν διαβάσει κανένας την κατά κεφαλήν κατανάλωση, αν διαβάσει κανένας τους ρυθμούς ανάπτυξης των περιφερειών σε σχέση με το κέντρο, αν διαβάσει κανένας την ανεργία που έχει η καθεμία των περιφερειών, θα δει ότι το πρόβλημα της περιφέρειας είναι τρομακτικό. Θα δει ότι δυστυχώς το μεταπολεμικό μοντέλο στη χώρα μας οδηγήθηκε σε υπερτροφικά κέντρα και σε μια αποδυναμωμένη, σε μια αδύναμη περιφέρεια, σε μια ισχνή περιφέρεια. Ένα μοντέλο το οποίο στην ουσία παράγει ή καταναλώνει στα δυο μεγάλα αστικά κέντρα, στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, το 60% - 70% του ΑΕΠ και όλες οι άλλες περίπου πενήντα περιφέρειες συμμετέχουν με 1%, 1,5%, 2% ή και 3% οι μεγάλες περιφέρειες.
Σε μια χώρα, που είναι η πιο αραιοκατοικημένη στην Ευρώπη και ταυτόχρονα έχει τρομακτικές δυνατότητες ανάπτυξης και αξιοποίησης της περιφέρειας. Αυτό το μοντέλο ταιριάζει πιο πολύ σε τριτοκοσμικές καταστάσεις, γιατί μπορεί το Κάιρο και η Τουρκία να έχουν δεκαπέντε - είκοσι εκατομμύρια πληθυσμό και αντίστοιχα μεγάλους πληθυσμούς σαράντα – πενήντα - εξήντα εκατομμυρίων, αλλά και εμείς δεν πάμε πίσω ως τριτοκοσμική δομή διάρθρωσης της ελληνικής πραγματικότητας, όπου το αστικό κέντρο που λέγεται Αθήνα ή και Θεσσαλονίκη μαζί μαζεύει περίπου το 70% του πληθυσμού. Αυτή είναι η πραγματικότητα στη χώρα μας. Αυτή είναι η φοβερή πραγματικότητα. Ένα μοντέλο το οποίο ασφυκτιά, ένα μοντέλο το οποίο οδηγεί σε υπερσυγκέντρωση παραγωγικών δυνάμεων, ανθρώπινου δυναμικού στα αστικά κέντρα και σε μια θανάτωση, σε μια κατάσταση φθίνουσα στην περιφέρεια.
Τα συμπεράσματα είναι ότι όλες οι προσπάθειες που έγιναν, γιατί έγιναν προσπάθειες και βελτιώθηκαν και τα πράγματα στην περιφέρεια, εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, απεδείχθησαν όμως ατελέσφορες.
Δεν έγιναν αυτά που προσέβλεπαν τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, οι κυβερνώντες, οι πολιτικοί, τα πλαίσια συνοχής. Οι προσπάθειες δεν έφεραν αποτελέσματα ή δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Να θυμίσω Πρωθυπουργούς που έλεγαν: «Είναι η ώρα της επαρχίας, η ώρα της περιφέρειας, της υπαίθρου».
Όλα αυτά τα μεγαλόστομα που ακούστηκαν δυστυχώς δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα και υπό αυτή την έννοια δεν απέδωσε η περιφερειακή πολιτική ανάπτυξης της χώρας μας και η περιφέρεια ασφυκτιά και φθίνει.
Τα αίτια είναι πολλά. Πιθανά να είναι το ισχνό σύστημα διοίκησης της περιφέρειας, η αποδυνάμωση του πρωτοπόρου ανθρώπινου δυναμικού και η φυγή του προς τα αστικά κέντρα, η έλλειψη ευκαιριών για προσέλκυση. Είναι αιτίες που θα πρέπει να τις αναζητήσουμε. Ωστόσο, νομίζω ότι τώρα πια δεν έχουμε πολλά περιθώρια.
Πρέπει σ’ αυτή τη χώρα επιτέλους να συγκροτήσουμε μια συνεκτική πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης. Θα πρέπει να δούμε πού και πώς κατευθύνονται οι πόροι, πώς το νέο μοντέλο διοίκησης -όπως αυτό κατεγράφη ιστορικά το τελευταίο χρονικό διάστημα και μετά τις παρεμβάσεις του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ- θα γίνει πιο αποτελεσματικό.
Η συζήτηση στην Επιτροπή, όπως είπαν και οι συνάδελφοι εισηγητές, κατέδειξε τους τρόπους. Νομίζω ότι έχουμε προτείνει και μια αδρή στρατηγική. Διότι αν πει κανείς ποιο είναι το χαρτοφυλάκιο της περιφέρειας -για να μπορεί να το διαχειριστεί μια εθνική Κυβέρνηση- νομίζω ότι είναι το φυσικό απαράμιλλο περιβάλλον, η μεγάλη έκταση που βιώνουν λίγοι πληθυσμοί –γιατί αν δει κανείς τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης, θα δει ότι είναι πυκνοκατοικημένες, όπως η Ολλανδία που είναι ίση με την έκταση της Πελοποννήσου και έχει αναπτυχθεί- τα μνημεία μας, η διατροφή, οι ιδιαιτερότητες που έχουμε, όλα αυτά που αποτελούν τα δυνατά σημεία για να αναπτυχθεί η περιφέρεια.
Αδιαφορία της Κυβέρνησης για τον Επαρχιακό Τύπο
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με δυο παρατηρήσεις. Κοντά σε όλα αυτά που «πεθαίνουν» στην ύπαιθρο ή φθίνουν ή είναι καθηλωμένα, είναι και ο Τύπος για τον οποίο κάναμε δυο συνεδριάσεις εξαιρετικού ενδιαφέροντος. Διερωτάται κανείς –το θέτω και στην προηγουμένη και στην τωρινή Κυβέρνηση- αν είναι δυνατόν να αφήνουμε τον επαρχιακό Τύπο -που έχει ένα ιδιαίτερο κοινό, γιατί οι άνθρωποι της περιφέρειας ενδιαφέρονται για τις τοπικές κοινωνίες- και να μην ασχολείται η Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο με ζητήματα που είχαν τεθεί στον προηγούμενο νόμο του κ. Ρουσόπουλου, όπως το ότι υποχρεωτικά πρέπει να υπάρχουν εφτακόσια πενήντα φύλλα ή είκοσι σελίδες για να διατηρείται εν ζωή ένα έντυπο. Ας γίνουμε πιο ελαστικοί. Ας δώσουμε μια ευκαιρία στον επαρχιακό Τύπο σε μια περίοδο που η κρίση στα Μέσα Ενημέρωσης είναι μεγάλη και το διακύβευμα για την περιφέρεια είναι τρομακτικό.
3) Ευχές για Χριστούγεννα
Ε Υ Χ Ε Σ
Το φως και η ζεστασιά των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ας είναι η αφετηρία που θα φέρει νέες ελπίδες, νέο όραμα για ένα καλύτερο αύριο σ΄ όλους μας, στην Πιερία μας, στη χώρα μας.
Εύχομαι στον καθένα και στην κάθε μια ξεχωριστά, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και το 2012 να είναι μια καλύτερη χρονιά με υγεία, εκπλήρωση προσδοκιών και ελπίδων.
Θ. Παπαγεωργίου
Βουλευτής Πιερίας
