Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

ΚΥΠΡΟΣ-ΠΡΑΞΗΚΟΠΗΜΑ 15ης ΙΟΥΛΙΟΥ 1974: ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Από τον ΠΙΕΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, Πέμπτη, 14 Ιουλίου 2011 στις 12:06 μ.μ.

14 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974, ΣΕ ΕΞΙ (6) ΜΕΡΕΣ (ΣΤΙΣ 20 ΤΟΥ ΙΟΥΛΗ 1974) ΑΠΟΛΥΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ.
ΥΠΗΡΕΤΩ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΟΧΟ ΤΟΥ 256 ΤΠ, ΣΤΑ ΦYΛΑΚΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΕΛΛΑΣ, ΣΤΟ ΞΕΡΟ ΜΟΡΦΟΥ, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΜΙΓΩΣ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ
ΛΕΥΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΙΚΟΥ.
 ΕΧΩ ΖΗΤΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΑ, 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ, ΣΤΟ ΠΡΑΣΤΕΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ.
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ (14/7) ΜΕ ΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ (ΠΟΥ ΖΕΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΧΩΡΙΟ, ΤΗ ΠΕΝΤΑΓΙΑ) ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΠΡΑΣΤΕΙΟ.
ΕΝΗΜΕΡΩΝΩ ΤΟΝ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ ΜΟΥ.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙ-ΠΡΩΙ ΞΕΚΙΝΩ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ.
ΣΤΟ ΚΟΥΡΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΚΚΑΛΛΗ, ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ, ΑΚΟΥΜΕ ΤΑ ΕΜΒΑΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ¨Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ¨.


Π Ρ Α Ξ I Κ Ο Π Η Μ Α


ΜΑΣ ΚΟΠΗΚΑΝ ΤΑ ΠΟΔΙΑ.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ;
Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΗΚΩΣΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ (ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ) ΚΑΙ ΚΤΥΠΟΥΣΕ ΤΗ ΚΥΠΡΟ.
ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΣΚΑΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΜΟΥ.
ΤΗ ΓΛΙΤΩΣΑ ΣΚΕΦΤΗΚΑ.
ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟ ΚΑΙ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΣΟΛΗ ΤΟΥ ΜΟΥΖΟΥΡΟΥ, ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ, ΤΑΧΑΤΕΣ, ΣΤΟ ΒΑΡΩΣΙ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ.
ΦΤΑΝΟΥΜΕ...
ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΣΥΝΑΝΤΟΥΜΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΑΛΙΩΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΩΝ.
ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΗΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, ΟΠΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΖΑΝ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.
ΜΑΣ ΔΙΩXNOYN.
ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠAΡΧOYΝ ΑΛΛΑ ΟΠΛΑ.
ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ.
ΕΚΕΙ, ΑΝ ΧΡΕΑΣΤΕΙ ΘΑ ΜΑΣ ΕΞΟΠΛΙΣΟΥΝ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ.
ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ.
ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΥΣΗΧΙΑ.
ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΗ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΛΑΚΕΙ ΣΕ ΜΑΧΕΣ.
ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.
ΟΙ ΩΡΕΣ ΠΕΡΝΟΥΝ, ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΠΟΛΥΝΕΚΡΕΣ, Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ ΣΤΟ ΖΕΝΙΘ.
ΣΤΟ ΟΙΚΗΜΑ-ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΠΕΚ (Ή "ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ¨ ΟΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΟΝΟΜΑΖΑΝ ΟΙ ΔΕΞΙΟΙ ΤΑ ΔΕΞΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥΣ), ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ  ΕΝΟΠΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΟΚΑΒΗΤΑΤΖΗΔΩΝ.
ΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ... (ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΩΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΧΩΜΑ).
Ο ΦΟΒΟΣ ΕΓΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΚΑΙ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟ ΝΗΣΙ.
ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΣΤΟ ΝΕΟ ΔΡΟΜΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ-
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, ΣΕ ΜΠΛΟΚΟ ΕΟΚΑΒΗΤΑΤΖΗΔΩΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝΕ ΔΥΟ ΤΟΥ ΕΦΕΔΡΙΚΟΥ.
ΟΛΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ Η ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ.
ΜΥΑΛΩΜΕΝΟΙ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΙ, ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΣ, ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ.
Η ΝΥΚΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ.
ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΜΑΔΕΣ  ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΩΝ.
ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΕ ΚΛΟΙΟ.
ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ.
ΤΟ ΓΕΕΦ ΕΚΔΙΔΕΙ ΔΙΑΤΑΓΗ, ΟΙ ΑΔΕΙΟΥΧΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ.
ΦΟΡΑΩ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΜΟΥ, ΠΑΙΡΝΩ ΤΟ ΜΠΕΡΕ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΜΑΙ ΣΤΗ ΑΝΩΤΕΡΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΔΕΙΟΥΧΟΣ;
Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΕ ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΟ ΤΟΝΟ.
ΜΟΥ ΧΟΡΗΓΟΥΝ ΦΥΛΛΟ ΠΟΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΜΟΥ, ΣΤΟ ΞΕΡΟ.
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΩ. ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ...
ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑΤΑΣ ΜΟΥ, Ο ΜΙΧΑΛΗΣ Ο ΜΙΤΣΙΓΚΑΣ, ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΣΕ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ.
ΜΕ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΡΕΥΝΟΥΝ ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΑ.
ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΜΕΝΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΑΥΤΟΜΑΤΟΥ ΟΠΛΟΥ, ΔΙΠΛΑ.
ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΝΗΤΟΥ.
ΜΕ ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΠΛΑΤΗ ΓΥΡΙΣΜΕΝΟΗ Σ΄ΑΥΤΟΥΣ, ΜΕ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΣΕ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ.
ΤΟΥΣ ΛΕΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΕΙΜΑΙ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΘΝΟΣΗΜΟ ΕΧΩ ΣΤΟ ΜΠΕΡΕ.
ΝΑΙ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΜΕ ΘΥΜΟ, ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΔΕΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΚΑΘΙΣΤΑ ΥΠΟΠΤΟ.
ΦΟΒΗΘΗΚΑΜΕ.
ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ.
ΦΤΑΝΩ ΣΤΟ ΞΕΡΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΜΑΙ ΣΤΟ ΛΟΧΑΓΟ ΜΟΥ ΛΟΥΚΑ ΚΑΡΑΛΗ.
ΘΑ ΞΗΓΗΘΟΥΜΕ ΜΕΤΑ, ΜΕ ΑΠΕΙΛΕΙ.
ΠΑΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ... ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΟΥ.
ΤΙΠΟΤΑ... ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ.
ΜΕ ΖΩΝΟΥΝ ΤΑ ΦΙΔΙΑ.
ΓΥΡΝΩ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΕΙ.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ, ΜΕ ΕΞΕΡΕΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΥΗΜΕΝΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ. ΒΛΕΠΕΤΕ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΑΝ, ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ, ΟΙ ¨ΠΟΡΙΨΙΜΙΟΙ¨ - ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ. ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ.
ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΠΛΟ.
ΠΑΙΡΝΩ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΦΥΛΑΞΩ ΣΚΟΠΙΑ ΣΤΗ ΠΑΡΑΛΙΑ.
ΑΟΠΛΟΣ; ΡΩΤΩ.
ΝΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ.
Η ΩΡΑ ΠΑΙΡΝΑ.
ΕΝΑΣ ¨ΑΝΘ/ΓΟΣ¨ ΕΟΚΑΒΗΤΑΤΖΗΣ, ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ, ΛΕΕΙ, ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΛΟ.
ΑΦΟΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΡΕΙΣ (3) ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ, ΟΛΟΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΕΣ, ΦΩΝΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ.
¨ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΛΕΩ¨.
Ε΄ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ, ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑ.
ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ ΧΩΡΙΣ ΟΠΛΟ; ΠΑΓΩΣΑ.
ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΟΚΑΒΗΤΑΖΗΔΕΣ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΔΥΟ ΜΑΡΤΙΝΙΑ!!!
ΤΟ ΕΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΡΙΝ ΦΥΓΩ ΑΔΕΙΑ.
ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑ.
ΤΟΥ ΖΗΤΩ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΔΩΣΕΙ.
ΑΦΟΥ ΡΩΤΗΣΕ ΤΟΝ ¨ΑΝΘ/ΓΟ¨ ΒΓΑΖΕΙ ΤΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΜΑΡΙΝΙ ΜΟΥ.
ΘΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΣΑΝ ΡΟΠΑΛΟ; ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΑ ΦΩΝΑΧΤΑ.
ΕΠΙΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΛΑΝΤΡΟΒΕΡ. ΟΔΗΓΟΣ Ο ΔΕΚΑΝΕΑΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ.
ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΠΙΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΛΟΧΙΑΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΛΤΑ ΛΕΕΙ. ΑΝΑΘΑΡΕΥΩ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΜΑΖΙ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΑ.
ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΣΑΤΖΗΣ.
ΖΗΤΩ ΣΦΑΙΡΕΣ. ΕΧΩ, ΛΕΕΙ Ο ΕΣΑΤΖΗΣ, ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ¨ΣΤΕΝ¨, ΕΝΑ ΓΕΜΗΣΤΗΡΑΚΙ ΜΕ ΠΕΝΤΕ (5) ΣΦΑΙΡΕΣ ΓΙΑ ΜΑΡΤΙΝΙ.
ΜΟΥ ΤΟ ΔΙΝΕΙ. ΟΠΛΙΖΩ ΚΑΘΩΣ ΤΟ ΛΑΝΤΡΟΒΕΡ ΚΙΝΗΤΑΙ.
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕ ΦΑΝΕ, ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΕΣΩ ΚΑΙ ΠΑΡΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΓΥΡΙΖΩ ΤΟ ΟΠΛΟ, ΜΕ ΑΘΩΑ ΚΙΝΗΣΗ, ΠΡΟΣ ΤΟΝ ¨ΑΝΘ/ΓΟ¨.
ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΥΟ (2) ΧΩΡΙΑ. Σ
ΚΟΤΑΔΙ. ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΣΥΣΚΟΤΙΣΗ.
ΑΡΚΕΤΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΑΜΑΤΟΥΜΕ.
ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΔΥΟ-ΤΡΕΙΣ.
ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΥΠΕΡΑΝΤΑΣΗ. ΠΕΡΙΜΕΝΩ... ΣΤΟ ΛΑΝΤΡΟΒΕΡ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ. ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΠΙΣΩ, ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ... ΞΕΚΙΝΟΥΜΕ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ.
ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΛΟΧΟ, ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ. ΞΕΦΥΣΑΩ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΞΕΦΟΥΣΚΩΝΕΙ ΤΟ ΛΑΣΤΙΧΟ ΤΟΥ ΛΑΝΤΡΟΒΕΡ.
ΓΛΙΤΩΣΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ. ΖΩ!! ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ...
ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, 20 ΙΟΥΛΗ 1974. ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ, ΑΟΠΛΟ ΠΑΛΙ, ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΙΟ,ΥΠΟ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΕΝΤΕ (5) ΠΡΑΞΗΚΟΠΗΜΑΤΙΕΣ.