Εδώ και μέρες, και με αφορμή ένα γεγονός που έγινε, ήθελα να αναφερθώ στην έννοια του οπαδού μια λέξη που τα τελευταία χρόνια την παίρνουν σχεδόν όλοι οι νέοι και βαπτίζουν τον εαυτό τους έτσι. Μάλιστα είναι πολύ συχνό φαινόμενο και στο χωριό μας πράγμα λογικό αφού εδώ και χρόνια υπάρχουν δύο ενεργοί σύνδεσμοι και πόσοι άλλοι “οπαδοί” από τις περισσότερες ομάδες στην Ελλάδα.
Για τον καθένα η λέξη οπαδός είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί νομίζω είναι και το πρόβλημα. Πολλοί κρύβονται πίσω από αυτή τη λέξη για να κάνουνε κι άλλα πράγματα για να νοιώσουν πιο ελεύθεροι για να μπορούν να κρυφτούν πίσω από την μάζα μετά από κάθε τους πράξη. Όταν θα διαχωρίσουμε τους οπαδούς από τους άλλους τότε ίσως να βρούμε μια άκρη.
Για μένα οπαδός είναι αυτός που υποστηρίζει με κάθε τρόπο (παρουσία & φωνή στο γήπεδο) την ομάδα του βοηθώντας τη στο να πετύχει τους αγωνιστικούς σκοπούς της και που θα κάνει κριτική όταν βλέπει τα στραβά προσπαθώντας να τα διορθώσει.
Αν στην έννοια οπαδός συμπεριλαμβάνονται το να κρεμάμε πανιά που δείχνουν τις πολιτικές μας πεποιθήσεις, το να σπάμε τα αυτοκίνητα του κάθε ταλαίπωρου, το να μαλώνουμε με τον καθένα για την μπλούζα που φοράει, το να την πέφτουμε έξω από σπίτια για να πάρουμε αλλόθρησκα πανιά, το να καίμε κλειστούς ή ανοιχτούς συνδέσμους, το να κάψουμε και να σκοτώσουμε τον αντίπαλο οπαδό και τα πεσίματα γενικώς, τότε συγνώμη αλλά δεν είμαι οπαδός. Δεν με νοιάζει τι ομάδα υποστηρίζεις, τι μπλούζα φοράς και μέχρι που φτάνεις για την ομάδα σου. Εγώ είμαι Παναθηναϊκός για μένα και υποστηρίζω την ομάδα μου χωρίς να ενοχλώ κανένα!
Υ.Γ. “ Ίσως το άρθρο να μην ενδιαφέρει πολλούς εδώ μέσα αλλά όσοι νέοι του Κολινδρού το διαβάσουν θα καταλάβουν”
