Τoυ δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση
«Κλείστε τα κινητά, εκτός αν έχετε Ψαραντώνη ή Ξυλούρη»
«Μόνο όταν υπάρχει εύλογο συμφέρον για όλους, η δουλειά γίνεται σωστά»
«Με το αποτέλεσμα μετριέται η πράξη»
Μια κωμωδία Western... με φόντο την Κρήτη, γεμάτη γέλιο, πάθος για τη ζωή, τον έρωτα, την αγάπη και την Ελλάδα. Μια δυναμική μάνα με τα δίδυμα παιδιά της, ένας ανεκπλήρωτος καουμπόικος έρωτας, ένα τρελό κυνήγι θησαυρού, ένα κρυμμένο διαμάντι που βγάζει στη φόρα κρυμμένα μυστικά, ανατροπές, ίντριγκες, γέλιο και πολλή πολλή τρυφερότητα.
To έργο, που διαθέτει τη σφραγίδα του συγγραφέα Θοδωρή Αθερίδη, ακροβατεί, τελικά, ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα, με περιπετειώδη πλοκή και ανατροπές, χωρίς να βαραίνει, συνιστώντας, ταυτόχρονα, ένα έμμεσο σχόλιο στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα της κοινωνίας και των μελών της, εκφράζοντας όλες τις φανερές και κρυφές αδυναμίες της «Ανατολής» της «Δύσης», των νέων ανθρώπων και της καθημερινότητάς τους.
«Έτσι γίνεται πάντα, διαλέγουμε μια εκδοχή του μύθου, αυτή που μας βολεύει»
«Ποτέ δε δίνεις αυτό που τάζεις»
Highlights: τα τρία κουδούνια για την έναρξη της παράστασης με ήχους πιστολιάς, η ερμηνεία του «διαχρονικού» άσματος «Άντεξα» από τον… Σάκη Ρουβά (ηθοποιό Τάσο Κονταράτο), η ποδοσφαιρική ομάδα Γκέντεμποργκ της Σουηδίας, η ατάκα της Μπέσυ Μάλφα: «Άι χάσου καουμπόι», η στιγμή της «αυστηρής» επίπληξης σε άντρα θεατή της πρώτης σειράς, που είχε αφαιρεθεί από τη συνέχεια του έργου, γεγονός που προκάλεσε «σεισμό» γέλιου στο υπόλοιπο θέατρο, η έλευση του μυστηριώδους καουμπόι (Γεράσιμου Σκιαδαρέση), εκ Σουηδίας ορμώμενου, στην πρώτη σκηνή, το western soundtrack της έναρξης (oldies, but goldies), οι αξιόλογες ερμηνείες των ηθοποιών, οι μετρημένοι κρητικοί χοροί (και πεντοζάλη) των πρωταγωνιστών, με αποκορύφωμα την «εθελοντική» συμμετοχή του «αμαρτήσαντα» θεατή (ναι, ναι, καλά καταλάβατε, αυτού που δεν «παρακολουθούσε» επιμελώς!), το θεατρόφιλο κοινό της πόλης της Κατερίνης, που σχεδόν γέμισε το θέατρο, οι καραμπίνες και το λαούτο, ο χαρακτήρας… Κρητικού Western, με ορμητήριο τα Σφακιά και τα Λιβανιανά (μάρτυς μας ο Θεός, μόλις γυρίσαμε σπίτι, ανοίξαμε το χάρτη της Ελλάδας για να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη των περιβόητων Λιβανιανών… στην Κρήτη -ναι, ναι, μπορούσαμε να το «googleάρουμε την ώρα της παράστασης, αλλά δε θέλαμε να πάθουμε ότι ο «δύσμοιρος» θεατής, για λίγα δευτερόλεπτα αποπροσανατολισμού!), η μπαρουτοκαπνισμένη και τρυπημένη πινακίδα των Σφακίων, με το… «ΠΑΟΚ ΡΕ!! 4» χαρακτηριστικό αποτύπωμα επάνω, ο σουρεαλισμός του πηγαδιού και τα παρεπόμενά του, η λιγοστή βωμολοχία, ο Χανιώτης ηχολήπτης, τα πολλά μικρά παιδιά στην παράσταση
«Τζάμπα πήγε η γυναίκα -Έτσι λες; 6000 μου πήγε η κηδεία»
«Αν είσαι φτωχός, σε πάνε στους γιατρούς του κόσμου, αν είσαι πλούσιος, έρχονται όλοι οι γιατροί του κόσμου»
Σκηνοθεσία: Μπέσυ Μάλφα
• η Μπέσυ Μάλφα, εκτός από πρωταγωνίστρια, σκηνοθετεί παράλληλα την παράσταση, επιδεικνύοντας μια ενδιαφέρουσα ευελιξία στη σύζευξη προσώπων και σκηνικού, αν και εμμένουμε στην αρχική προτίμησή μας να ερμηνεύει περισσότερο και λιγότερο να σκηνοθετεί
«Σε ποιο υποβρύχιο ήσουνα; -Σ’ ένα μαύρο. -Όλα μαύρα είναι, άσπρο υποβρύχιο είναι μόνο η βανίλια»
«Ήμουν μικρός απ’ τα Σφακιά και πήγα Σουηδία, τι το’ θελα και γύρισα, έκανα μαλ@@@α»
«Μέσα σε μία μέρα έγινα πάλι Έλληνας»
«Η μαμά έχει σχέδιο. Για να ταΐσει τα παιδιά της, έκανε το μαγαζί μπουρδ@@@»
«Μωρέ, φακό έχουμε, Κέντρο Υγείας δεν έχουμε»
Ηθοποιοί: Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Μπέσυ Μάλφα, Πηνελόπη Πλάκα & Τάσος Κονταράτος
• ο νεαρός γιος, «Κρητικός» ηθοποιός, Τάσος Κονταράτος, είναι αναμφισβήτητα ο «win win» της παράστασης, διόλου τυχαίο και συμπτωματικό πάντως, αν αναλογιστεί κανείς το πειστικό ερμηνευτικό αποτύπωμα, που άφησε την περασμένη θεατρική χρονιά, στην Αθηναϊκή σκηνή, με υποσχέσεις εξαιρετικής μελλοντικής συνέχειας, εντός και εκτός «Κρήτης»
• το έμπειρο πρωταγωνιστικό δίδυμο, Μάλφα-Σκιαδαρέση, με χρόνια ποιοτικής παρουσίας στο χώρο, ερμήνευσαν ικανοποιητικά και με επάρκεια τους ρόλους τους, με την απαιτούμενη ενέργεια και ευρεία αξιοποίηση εκφραστικών μέσων
• η Πηνελόπη Πλάκα, στον απαιτητικό διττό ρόλο της προκλητικά αδίστακτης αλλά και γλυκιάς και ευαίσθητης Κρητικοπούλας, είχε τις καλές στιγμές της, χωρίς πάντως ν’ αποφύγει την πεπατημένη των τσιρίδων και των μορφασμών και τις δόσεις άμετρου ναρκισσισμού, που δε δικαιολογεί η, ούτως ή άλλως, «μεσογειακής ομορφιάς» εμφάνισή της
«Είναι τραγικό, γελάω πάντα με τα τραγικά»
«Οι γενναίοι γελάνε στα δύσκολα, οι γενναίοι και οι ηλίθιοι»
(υπερήφανοι, για μία ακόμη φορά στο Fairtytales, για τη μουσική πρόταση/επιλογή, -ελληνικό copyright στη συγγραφή θεατρικών κριτικών πανελλαδικά-, κατοχυρώνουμε από τώρα τα… δικαιώματα χρήση της για τη συγκεκριμένη παράσταση, σε περίπτωση που επιλεγεί ν' αξιοποιηθεί, που ταιριάζει γάντι με το σενάριο και το summer western mood της!!!)
«Μια μέρα εκεί στο ράντζο μου | που έπαιζα το μπάντζο μου, | το όμορφο ρομάντζο μου, αρχίζει, το γλυκό, | συνάντησα το γόη μου, | το φίνο καουμπόι μου, | ψηλότερο απ' το μπόι μου και συμπαθητικό. | Ω, ω, ω, ω, ω, ω, ω, ω, ω, ω, ω, ω, ω | μ' αρέσει αυτό το σύστημα το καουμπόικο.
«Το καουμπόικο» - Τρίο Κιτάρα, Fox, 1953
Μουσική: Γ. Μουζάκης & Γ. Ασημακόπουλος | Στίχοι: Β. Σπυρόπουλος & Π. Παπαδούκας
«Ποιος είσαι, ρε φίλε; -Ο μαλ@@@ς, ο πατέρας σου»
«Σ’ έναν αλήτη μόνο αλήτικα μπορείς να φερθείς»
Moυσική, Κοστούμια, Σκηνικά, Φώτα:
• τα σκηνικά είναι πραγματικά εντυπωσιακά, εξωπραγματικά -είναι η αλήθεια- για τα δεδομένα ελληνικών παραστάσεων, που περιοδεύουν στην περιφέρεια την εποχή της κρίσης και αυτό έχει τη συμβολική και ουσιαστική αξία του
• η συνολική skull rock κατασκευή, με πολλές λεπτομέρειες, παρίστανε -με τρόπo καλύτερο και απ’ το αντίστοιχo του Playmobil, που έχω κρατήσει από μικρός-, την πρόσοψη και τον αύλειο χώρο μιας πανσιόν, με saloon αισθητική και πηγάδι, σε μια σύνθεση για την οποία αξίζουν τα εύσημα στηνΛία Ασβεστά και με το παραπάνω παρακαλώ…
• οι μουσικές επιλογές (western και κρητικής προέλευσης) ήταν σχετικά προβλέψιμες αλλά συμβατές με το… δότη του σεναρίου, ενώ τα φώτα κράτησαν ψηλά τον πήχη της παράστασης, γεγονός που αποτυπώνεται και στα αποκλειστικά συνοδευτικά φωτογραφικά ντοκουμέντα του Fairytales
• τα κοστούμια είχαν χαρακτήρα και αισθητική «Δυτικής» Κρήτης
«Όποιος νοιάζεται πραγματικά τους άλλους, γεννάει καχυποψία»
«Ήρθα να κλέψω ένα ξένο διαμάντι και βρήκα δύο δικά μου»
«Μπορεί να μην είμαι κανείς, αλλά μπορώ να γίνω αυτό που θέλεις»
• η Μπέσυ Μάλφα, τραγούδησε το ανεπανάληπτο και χιλιοτραγουδισμένο «Ήταν μια φορά», του Σταύρου Ξαρχάκου (πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης), με σεβασμό και αξιοπρέπεια, όμως ποιος μπορεί να ξεχάσει την πιο πρόσφατη τραγουδιστική φιλική συμμετοχή της, στο track «Μη φοβηθείς ξανά» -ενός από τα καλύτερα ελληνικά ροκ συγκροτήματα (9ΜΜ)-, με σκοπό την προβολή του προγράμματος Best Buddies Greece, παράρτημα των Best Buddies International;
Σκοπός του παγκόσμιου οργανισμού είναι να δημιουργήσει ένα κίνημα εθελοντών δίνοντας ευκαιρίες για φιλία, ανάπτυξη ηγετικών προτύπων και υποστηριζόμενης εργασίας σε άτομα με νοητική υστέρηση και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές. Δείτε το video clip ακούγοντας το υπέροχο τραγούδι, δημοσιεύστε, κοινοποιήστε παντού και υποστηρίξτε την Ελλάδα και την προσπάθεια που κάνει ν’ αναπτύξει, με τη σειρά της, το δικό της κίνημα εθελοντών! Ενισχύστε, παράλληλα, το παράρτημα στην Ελλάδα, ώστε ν’ αγκαλιάσει περισσότερα άτομα με νοητική υστέρηση και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές, καταρρίπτοντας τα στερεότυπα στην κοινωνία!
More things to do:
• η κρητική διάλεκτος, χωρίς να γίνεται κατάχρησή της, είναι στιγμές που δεν είναι εύκολο να υποστηρίζεται σε συνεχή λόγο με διάρκεια από τους ηθοποιούς και αυτό τείνει να την αποδομεί
• τα κωμικά σημεία του έργου, ορισμένες στιγμές, υποκύπτουν στη μανιέρα της εύκολης χιλιοπαιγμένης τηλεοπτικής αισθητικής, με στερεοτυπικό background
«Πήγαινε μέσα ν’ αλλάξεις, χέστη -Δε χέστηκα, κατούρησα μόνο»
(Αυτή η γυναίκα) «Στην Κρήτη ήταν μια Σουηδέζα, στην Ελλάδα ήταν μια ακόμη Σουηδέζα»
«Εξυπνάδα λένε είναι να προσαρμόζεσαι στις συνθήκες για να επιβιώσεις»
Βonus tips:
• Η κωμωδία «Άγρια Δύση» είναι μία παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών και της Create4art και θα περιοδεύει το καλοκαίρι σ’ όλη την ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα.
Credits:
• στους ανθρώπους που είχαν την ευθύνη της επιλογής της παράστασης, που αναβαθμίζει, σε κάθε περίπτωση, το πολιτιστικό αποτύπωμα της πόλης και της περιφέρειας της Πιερίας
- στον Εβρίτη, Παύλο Λουτζίδη (Create4art), για την επικοινωνία και την άμεση ανταπόκριση
