Όταν το ΚΚΕ κατέκρινε σαν οπορτουνιστικό μόρφωμα εδώ και 20
χρόνια τον ΣΥΡΙΖΑ, από τότε που ονομαζόταν ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ πριν κάνει
τον ΣΥ. ΡΙΖ.Α
( ΣΥΝΑΣΠΣΙΜΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ) και μετά τον ενιαίο κόμμα ΣΥΡΙΖΑ.
Τον έκρινε σαν κόμμα που κινείται στα όρια του συστήματος, που δρα μέσα
στην εργατική τάξη, το λαό, στο κίνημα, σαν φορέας διοχέτευσης της αστικής
πολιτικής και αστικής ιδεολογίας, με στόχο την λαϊκή υποταγή και συμβιβασμό
στις αξιώσεις των κεφαλαιοκρατών.
Ήταν κήρυκας αστικών ιδεολογημάτων, των κοινωνικών διαλόγων
απάτης, του κοινωνικοεταιρισμού, για να υιοθετήσουν οι εργαζόμενοι την γραμμή
της ανταγωνιστικότητας, γραμμή ξένη και εχθρική για τα ταξικά τους συμφέροντα,
που έστελναν και στέλνουν στον Καιάδα, δικαιώματα και κατακτήσεις των
εργαζομένων.
Αρκετοί σήμερα, που ξεβρακώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ στην τελική
του μετάλλαξη σαν αστικό κόμμα, κόμμα του κεφαλαίου, νεοσοσιαλδημοκρατικής κοπής
και τον στηρίξατε, εξεγείρεστε εναντίον
του και καλά κάνατε, είχατε υιοθετήσει άθελα σας, μια κατευθυνόμενη και
ραφιναρισμένη φρασεολογία που δεν
ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα για το ΚΚΕ. Και αυτό μόνο τυχαία δεν
γινόταν, αφού έπρεπε να αναχαιτηθεί κάθε
τάση ριζοσπαστικοποίησης του λαού από τα
αριστερά αναχώματα του συστήματος και πιο συγκεκριμένα να
αποδυναμωθεί η πολιτική επιρροή του ΚΚΕ
μέσα στο λαό, παρουσιάζοντας του σαν χαμένη υπόθεση που ο λαός δεν έπρεπε να το
εμπιστευτεί.
Λέει η ύπουλη προπαγάνδα, ότι το ΚΚΕ είναι κόμμα φοβικό, κόμμα μόνο
της διαμαρτυρίας, δεν θέλει εξουσία, θέλει μόνο να ηγεμονεύσει στον χώρο της αριστεράς,
θέλει να δρα περιχαρακωμένο, απομονωμένο, να αμύνεται για την καθαρότητα της πολιτικής και ιδεολογίας του, δεν τον ενδιαφέρει
το σήμερα, τα παραπέμπει όλα στον σοσιαλισμό.
Και άλλα τέτοια φαιδρά επιχειρήματα, που επεξεργαζόταν πρώτα ο ταξικός
και πολιτικός αντίπαλος, ενισχύοντας την φαρέτρα της αστικής προπαγάνδας και ιδεολογίας
και μετά τα διοχέτευε στην κοινωνία, δίνοντας κίβδηλα << επιχειρήματα
>> στις αριστερές πατερίτσες του συστήματος όπως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ τότε.
Το ΚΚΕ με ανοιχτά χαρτιά,
καθαρό πρόσωπο και κουβέντες, δικαίως κατέκρινε
τον ΣΥΡΙΖΑ, από τότε που ήταν οπορτουνιστικό μόρφωμα και η κριτική γινόταν από
την ταξική σκοπιά και μεθοδολογία ανάλυσης των πολιτικοκοινωνικών φαινομένων - γεγονότων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα ήταν στην υπηρεσία
του συστήματος, για να εγκλωβίζει εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, να της αποτρέψει
από την ταξική πάλη, από τον αγώνα για την κοινωνική και πολιτική ανατροπή, τον
μόνο αγώνα που φοβάται το σύστημα.
Τα προσχήματα και οι μάσκες έπεσαν εντελώς με το πλήρες
ξεβράκωμα του Τσίπρα στις ΗΠΑ.
Δεν είναι καιρός για να <<ευλογεί κανείς τα γένια>>
του .Αυτό που χρειάζεται είναι, να δυναμώσει
ο αγώνας για την ταξική σύγκρουση, την ρήξη για την ανατροπή.
Ήρθε καιρός πολλοί που αισθάνονται αριστεροί, αγωνιστές, ριζοσπάστες
να αφήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και της υπόλοιπες πιρουέτες του συστήματος.
Να παλέψουμε τώρα, σήμερα, να σταματήσει ο κατήφορος που υποβαθμίζει
και συμπιέζει το βιοτικό επίπεδο του λαού που αποτελεί προϋπόθεση για να αναπτυχθούν τα κέρδη
των λίγων και θα ονομάσουν << ανάπτυξη >>.
Να παλέψουμε για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την
ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας, με την παράλληλη ισχυροποίηση του ΚΚΕ.
Για να ανοίξει ο δρόμος
της ριζικής αλλαγής σε επίπεδο οικονομίας - εξουσίας, γιατί εκεί βρίσκεται αντικειμενικά
και ρεαλιστικά η πρόοδος και η ευημερία του λαού και όχι στο σάπιο και ξεπερασμένο
καπιταλισμό που το γκρίζο του πολέμου πάει να καλύψει όλη την υφήλιο για άλλη
μια φορά και το αίμα των λαών να θέλει να τον ξεπλύνει.
Επαγρύπνηση, αγώνας, αντίσταση
για την αντεπίθεση και την ανατροπή, για την Εργατική Εξουσία, ο μόνος δρόμος
των λαών για την ευημερία, την κοινωνική πρόοδο, την Ειρήνη.
Μόνο σε αυτό τον δρόμο αξίζουν οι λαϊκές θυσίες για το τώρα, για
το αύριο, για ζωή και την λαϊκή αξιοπρέπεια.
Σαββίδης Παναγιώτης
