Προϊστορικό δάσος αποκαλύπτεται μετά από καταιγίδες στον κόλπο του Cardigan στην Ουαλία του Ηνωμένου Βασιλείου
Μετάφραση & Επιμέλεια:
Ελένη Ραντζούδη,
Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος
Ένα προϊστορικό δάσος, σε ένα απόκοσμο τοπίο, περιλαμβάνει κορμούς από εκατοντάδες βελανιδιές που νεκρώθηκαν πριν από 4.500 χρόνια. Το δάσος αποκαλύφθηκε μετά από άγριες καταιγίδες που απογύμνωσαν τις παραλίες στον κόλπο του Cardigan, από χιλιάδες τόνους άμμου. Το δάσος της Borth εκτεινόταν για μίλια στις ελώδεις εκτάσεις μεταξύ Borth και Ynyslas, πριν από την αλλαγή του κλίματος. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας έθαψε το δάσος κάτω από στρώματα τύρφης, άμμου και αλμυρού νερού.
Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει πεύκα, σκλήθρα, δρύες και σημύδες μεταξύ των πρέμνων που έχουν κατά καιρούς εκτεθεί σε πολύ θυελλώδεις χειμώνες, όπως το έτος 2010, όταν τμήμα των λειψάνων ενός δέντρου αποκαλύφθηκε σε μια βολική προς παρατήρηση θέση απέναντι από το κέντρο επισκεπτών. Τα σκελετικά δέντρα λέγεται ότι έχουν ενισχύσει τον τοπικό μύθο του χαμένου βασιλείου Cantre’r Gwaelod, που πνίγηκε κάτω από τα κύματα. Τα δέντρα σταμάτησαν να αναπτύσσονται πριν από 4.500 με 6.000 χρόνια, όταν η στάθμη του νερού ανέβηκε και ένα παχύ στρώμα τύρφης που σχηματίστηκε.
Φέτος μια μεγάλη λωρίδα του χαμένου δάσους αποκαλύφθηκε. Τους τελευταίους μήνες αρχαιολόγοι διαπίστωσαν, επίσης, μια ξύλινη διάβαση πεζών σε κοντινή απόσταση, που αποκαλύφθηκε από τις καταιγίδες. Η ανακάλυψη έγινε από τους Ross Cook και Deanna Groom, που ανήκουν στη Βασιλική Επιτροπή για την αρχαία και ιστορικά μνημεία της Ουαλίας. Οι αρχαιολόγοι επισκέφθηκαν την παραλία περπατώντας, στον απόηχο των καταιγίδων, για να ελέγξουν για τυχόν νέα ευρήματα. Η διάβαση ήταν φτιαγμένο από μικρού μήκους σανίδες που συγκρατούνται στη θέση τους με όρθια στηρίγματα.
Η κατασκευή χρονολογήθηκε μεταξύ 3.100 – 4.000 ετών, που χτίστηκε από τους ντόπιους κατοίκους που αναζητούσαν τρόπους να αντιμετωπίσουν την διαβίωση σε ένα περιβάλλον κατακλυόμενο όλο και πιο συχνά από το νερό.
Πριν από δύο χρόνια είχαν βρεθεί ίχνη από ανθρώπους και ζώα που διατηρήθηκαν στην σκληρή ανώτερη επιφάνεια ενός στρώματος τύρφης, μαζί με διασπαρμένες καμένες πέτρες από αρχαίες εστίες.
Ένα παράκτιο σύστημα άμυνας για την προστασία του σύγχρονου χωριού ξεκίνησε το 2012, αλλά όπως η πρόσφατη έκθεση του εντυπωσιακού προϊστορικού τοπίου αποδεικνύει, η ακτή εξακολουθεί να πλήττεται από καταιγίδες και πλημμύρες που συνεχίσουν να την απογυμνώνουν.
Φωτογραφίες: Keith Morris/LNP
