Το πλήρες κείμενο της ομιλίας
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ένας εκλογικός νόμος πρέπει να έχει δύο βασικές αποστολές: να εξασφαλίζει, πρώτον, την κυβερνησιμότητα της χώρας και δεύτερον την αναλογικότητα της εκπροσώπησης των πολιτών της. Δυστυχώς το παρόν σχέδιο νόμου, το οποίο έχετε φέρει προς ψήφιση, με ξεκάθαρα οπορτουνιστικά, τακτικτικιστικά κριτήρια, με κριτήρια πολιτικής επιβίωσης και μόνο, δεν διασφαλίζει καμία από τις δύο αυτές αποστολές. Και εξηγούμαι.
1) Κυβερνησιμότητα
Νομοθετώντας την απλή αναλογική, νομοθετείτε την ακυβερνησία της χώρας. Αν ο εκλογικός νόμος που προτείνετε σήμερα προς ψήφιση ίσχυε στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, ο ΣΥΡ θα είχε μόλις 114 από τις 300 έδρες του Κοινοβουλίου, και θα έπρεπε να συμμαχήσει με 3 ή 4 άλλα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης για να σχηματίσει πλειοψηφία. Ας είμαστε ειλικρινείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα υπήρχε περίπτωση να σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡ με άλλα 3 ή 4 κόμματα της αντιπολίτευσης; Στη βάση ποιών κοινών ιδεολογικών και πολιτικών αναφορών; Και δεν αρκεί ο σχηματισμός κυβέρνησης για να κυβερνηθεί ο τόπος. Πρέπει η Κυβέρνηση και να αντέξει, να αντέξει σε στιγμές κρίσης με πολύ δύσκολα μέτρα προς ψήφιση. Εδώ το ίδιο σας το κόμμα, δεν μιλώ καν για συμμαχία κομμάτων, μόνος ο ΣΥΡ έχασε 40 βουλευτές σε 6 μήνες διακυβέρνησης. Ποιος συνασπισμός 4 ή 5 κομμάτων θα άντεχε σε τέτοιες συνθήκες δύσκολων μέτρων προς ψήφιση;
Ας μιλήσουμε όμως με συγκεκριμένα ιστορικά στοιχεία. Η απλή αναλογική έχει εφαρμοστεί στο παρελθόν στη χώρα μας πολλάκις. Από το 1926 έως το 1990 σχηματίστηκαν 21 Κυβερνήσεις στη βάση της απλής αναλογικής. Ξέρετε πόσο κράτησε κατά μέσο όρο η καθεμία από αυτές; 5 μήνες. Αυτή είναι η ακυβερνησία, κυρίες και κύριοι, που ελλοχεύει με το παρόν σχέδιο νόμου. Και δεν το λέει μόνο η αντιπολίτευση. Το λέει ο ίδιος ο αρμόδιος Υπουργός, ο κ. Κουρουμπλής. Αναφέρω ενδεικτικά τις δηλώσεις του πριν μόλις δύο μήνες, στις 16 Μαϊου για την ακρίβεια, στην εκπομπή Πρώτη Γραμμή του ΣΚΑΙ, όπου ανακοίνωσε τότε ο κ. Υπουργός ότι το μπόνους θα είναι 30 εδρών και όταν ερωτήθηκε από τον δημοσιογράφο, γιατί δεν πάτε στην απλή αναλογική χωρίς μπόνους, ο κ. Υπουργός που εισηγείται σήμερα το παρόν νομοσχέδιο, είχε πει «γιατί δεν θα κυβερνηθεί η χώρα ποτέ». Ο ίδιος λοιπόν ο Υπουργός που εισηγείται σήμερα την απλή αναλογική ομολογεί ότι, κατ’αυτόν τον τρόπο, νομοθετούμε την ακυβερνησία. Εν μέσω της δραματικής οικονομικής κατάστασης, των δημοσιονομικών κενών, των αυξανόμενων λουκέτων στις επιχειρήσεις, της προσφυγικής κρίσης, της κρίσης στην Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα μας είναι να μείνει ακυβέρνητη.
Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για το αν το μπόνους των 50 εδρών είναι κατάλληλο, για το αν θα πρέπει να τροποποιηθεί κατά κάποιο τρόπο. Αλλά δίχως κάποιου είδους ενίσχυση για το πρώτο κόμμα το οποίο κερδίζει τις εκλογές, ο τόπος δεν θα μπορέσει να κυβερνηθεί. Και η ευθύνη όσων βουλευτών συναινέσουν στην ακυβερνησία αυτή της χώρας θα είναι τεράστια.
2) Αναλογικότητα
Μετά την κυβερνησιμότητα, έρχομαι τώρα στην δεύτερη αποστολή που έχει ένας εκλογικός νόμος, που είναι η αναλογικότητα. Με πρόσχημα την αναλογικότητα, είναι που φέρνετε το παρόν σχέδιο νόμου. Και λέτε μάλιστα στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το σχέδιο νόμου: «επιλέγεται η καθιέρωση του αναλογικού εκλογικού συστήματος…ώστε η Βουλή να αποτελεί πραγματικά αντιπροσωπευτικό της ελληνικής κοινωνίας θεσμό και να εκφράζονται εντός της με δημοκρατικά δίκαιο τρόπο όλες οι απόψεις και οι πολιτικές αποχρώσεις».
Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης, αν είχατε πραγματικό ενδιαφέρον για την αναλογική εκπροσώπηση της κοινωνίας στο Kοινοβούλιο, θα συναινούσατε στις δύο προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίες κινούνται ακριβώς στην κατεύθυνση της πιο αναλογικής εκπροσώπησης:
Πρώτον, θα συναινούσατε στην πρότασή μας για κατάτμηση της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας, της Β’ Αθηνών, η οποία αριθμεί πάνω από 1,4 εκατομμύρια εκλογείς, δηλ. περίπου 14% του συνολικού εκλογικού σώματος. Ο σκοπός της κατάτμησης - που προτείνουμε και που όμως δεν δέχεστε – είναι να ενισχυθεί η αντιπροσωπευτικότητα των ψηφοφόρων, να εξασφαλιστεί η εγγύτερη σχέση των υποψηφίων με τους εκλογείς και να περιοριστούν – ιδανικά και να εξαλειφθούν – φαινόμενα πολιτικής επιρροής.
Δεύτερον, αν είχατε πραγματικό ενδιαφέρον για την αναλογική εκπροσώπηση, τότε θα συναινούσατε στην πρόταση που έχουμε καταθέσει από τον Απρίλιο για δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες που είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και διαμένουν στο εξωτερικό. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και περίπου 450000 νέοι που έφυγαν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της κρίσης. Με άλλα λόγια, αρνείστε ψήφο σε εκλογείς που αντιστοιχούν στο 8% του εκλογικού σώματος που ψήφισε στις τελευταίες εκλογές. Και παρόλ’αυτά λέτε υποκριτικά στην αιτιολογική σας έκθεση ότι «επιλέγεται να δοθεί ουσιαστικότερος ρόλος και λόγος στους νεότερους πολίτες, καθώς αποτελούν τη γενιά εκείνη που κινδυνεύει να υποστεί τις συνέπειες της κρίσης».
Δεν νομοθετείτε την αναλογικότητα, λοιπόν, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης. Και επιπλέον, αντιμάχεστε οποιαδήποτε διάθεση συναίνεσης από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ποιες είναι τελικά οι αληθινές προθέσεις και τα κίνητρα της Κυβέρνησης πίσω από την προωθούμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου; Γιατί τώρα;
Τώρα, γιατί τώρα οι δημοσκοπήσεις σας δείχνουν να υπολείπεστε σημαντικά της ΝΔ. Αν σας ένοιαζε τόσο πολύ η απλή αναλογική, γιατί δεν την θεσμοθετήσατε πέρυσι, πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου που οι ίδιοι προκαλέσατε; Και για ποιον άλλο λόγο κινείτε τώρα τη διαδικασία αλλαγής του εκλογικού νόμου; Γιατί τώρα τα μέτρα που επιλέξατε και ψηφίσατε παίρνουν σάρκα και οστά, και τα βιώνουν βίαια όλοι οι Έλληνες. Αρχίζοντας από τις μειωμένες συντάξεις τον περασμένο μήνα, τώρα στα εκκαθαριστικά της εφορίας και ακολουθεί ο ΕΝΦΙΑ. Με τη συζήτηση αυτή για τον εκλογικό νόμο, θέλετε να αποπροσανατολίσετε την κοινή γνώμη από τα επώδυνα αυτά μέτρα. Τώρα, λοιπόν γιατί πρέπει να σώσετε το πολιτικό σας μέλλον. Το προσωπικό σας πολιτικό μέλλον.
Αυτές είναι οι αληθινές προθέσεις της Κυβέρνησης πίσω από το παρόν σχέδιο νόμου. Ένας εκλογικός νόμος που οδηγεί στην ακυβερνησία, ένα νομοθέτημα με χαρακτηριστικά τους θεσμικούς τακτικισμούς και τις ευκαιριακές επιλογές, αδιαφορώντας για το συμφέρον του τόπου. Με μοναδική στόχευση, την εξυπηρέτηση του ίδιου συμφέροντος, με λίγα λόγια τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τη λαίλαπα των μέτρων και, κυρίως, την με κάθε τρόπο παραμονή στην εξουσία.
Σας ευχαριστώ
 |
