Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Πολλά ακούστηκαν σ’ αυτήν την μακρόσυρτη προεκλογική εκστρατεία για την εκλογή Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.
Κάθε φορά, το διακύβευμα εμφανιζόταν διαφορετικό, προσαρμοσμένο τις περισσότερες φορές στο πολιτικό (ή απολιτικό) προφίλ του κάθε υποψηφίου.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ακούσαμε επιχειρήματα υπέρ της μιας ή της άλλης υποψηφιότητας, τα οποία παρέπεμπαν στις προσωπικές απόψεις ή φιλοδοξίες του καθενός.
Λογικό, βέβαια, αφού ο καθένας ήθελε να προβάλει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία όφειλε (κατά τη γνώμη του) να τα ταυτίσει με τα χαρακτηριστικά που έπρεπε να έχει το κόμμα της κεντροδεξιάς.
Όλα αυτά, όμως, εξυπηρετούσαν τελικά προσωπικές ανάγκες και όχι τις ανάγκες της πατρίδας.
Οι περισσότεροι δηλαδή δεν κατάλαβαν πως το πρόβλημα δεν είναι πώς θέλουμε το κόμμα, αλλά πώς πρέπει να είναι το κόμμα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ώστε με την παρουσία του να εξυπηρετήσει καλύτερα τις ανάγκες της πατρίδας.
Με λίγα λόγια, το πρόβλημα δεν ήταν τι χρειάζεται το κόμμα, αλλά τι χρειάζεται η πατρίδα.
Η Νέα Δημοκρατία δεν είχε ούτε έχει την πολυτέλεια και τον χρόνο να αλλάξει εκ βάθρων, να μετασχηματιστεί σε κάτι άλλο, να προχωρήσει σε διαδικασίες ριζικών μεταρρυθμίσεων που από μόνες του είναι χρονοβόρες.
Ήδη χάθηκε πολύς χρόνος εξαιτίας προσωπικών φιλοδοξιών.
Η Νέα Δημοκρατία οφείλει αυτή την ώρα που η χώρα παραμένει επί ξηρού ακμής να παραμείνει δυνατή, να δυναμώσει ακόμη περισσότερο, να κρατήσει την ενότητά της και να την διευρύνει, για να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη.
Έτοιμη να αναλάβει ξανά την ευθύνη της χώρας, όταν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ θα έχουν ολοκληρώσει την καταστροφή και θα καταρρέουν κάτω από το βάρος της αρχομανίας, της ανευθυνότητας και των πρωτοφανών ψεμάτων και διχαστικών τους συμπεριφορών.
Κάποιοι έκαναν και πάλι το λάθος να πιστέψουν πως μετά τις δεύτερες εκλογές αυτή η ανεκδιήγητη κυβέρνηση θα έβρισκε επιτέλους τον βηματισμό της, δίνοντας στη Νέα Δημοκρατία τον χρόνο να ανασυνταχθεί, να μετασχηματιστεί, να μεταρρυθμιστεί και όλα αυτά τα ωραία (που, όμως, ανήκουν σε άλλες εποχές).
Αλλά τέτοιος χρόνος δεν υπάρχει.
Και αυτό, ευτυχώς, το κατάλαβε η βάση του κόμματος, που φαίνεται ότι έχει σχηματίσει ασφαλέστερη γνώμη για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα…
Και αποφάσισαν με κριτήριο το καλό της πατρίδας…
