Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταλάβουν ότι η κατασκευή εξωτερικών εχθρών ως προπαγανδιστικό όπλο αποδίδει μόνο στα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Επειδή, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ – αν και θα το επιθυμούσε – ΔΕΝ μπορεί να επιβάλει τέτοιο καθεστώς, καθώς για κάτι τέτοιο δεν αρκούν οι λεονταρισμοί, έχουν δύο δρόμους: Είτε να βάλουν το κεφάλι κάτω και να δουλέψουν, είτε να παραιτηθούν!
Χάλασαν τον κόσμο με το ΔΝΤ – «δεν ζητήσαμε τη συμμετοχή του», είναι σκληρό, είναι νεοφιλελεύθερο, έχει ακραίες απόψεις, κακώς βρίσκεται στην Ευρώπη.
Και την άλλη μέρα, έβαλαν την ουρά στα σκέλια, με την κυβερνητική εκπρόσωπο να λέει το ακριβώς αντίθετο: «Δεν ζητήσαμε να φύγει το ΔΝΤ, διατυπώσαμε την άποψή μας»!
Τι προκύπτει δηλαδή από αυτά που είπαν (και μας ζάλισαν με τις κωλοτούμπες τους); Μα πως ούτε του ζήτησαν να μείνει, ούτε του ζήτησαν να φύγει!
Τι να κάνει τελικά το ΔΝΤ; Άγνωστο!
Τι ήθελαν να πουν οι ποιητές; Μας το εξήγησε κι’ αυτό η κυβερνητική εκπρόσωπος: Τη γνώμη μας είπαμε! Μια άποψη διατυπώσαμε!
Δηλαδή οι άνθρωποι την… ελευθερία της γνώμης υπερασπίζονται!
Πέραν του ότι μια κυβέρνηση δεν είναι σχολιαστής, ο τρόπος αυτός της οπισθοχώρησης αποτελεί προσβολή και για την ίδια την ελευθερία της γνώμης.
Αλλά βέβαια, όταν η κυβέρνηση μιλά για ελευθερία της γνώμης την οποία υπερασπίζεται, εννοεί τη… δική της!
Όλοι οι υπόλοιποι, όταν μιλούν, είναι συνωμότες, σκυλιά που γαυγίζουν, καταστροφολόγοι, Κασσάνδρες.
Τα ΜΜΕ υπερβάλλουν και μεγαλοποιούν, στήνουν καθημερινά παραμύθια και αναστατώνουν την κοινή γνώμη (αυτά λέει η κυβερνητική εκπρόσωπος), επειδή είναι όργανα της διαπλοκής.
Οι ξένοι παρεμβαίνουν και αυτοί θα τους βάζουν στη θέση τους.
Η αντιπολίτευση ουρλιάζει, αλλά το καραβάνι προχωρεί.
Οι κρατικοί υπάλληλοι έχουν στήσει μηχανισμό και βάζουν τρικλοποδιές στην κυβέρνηση (το είπε κι’ αυτό η κυβερνητική εκπρόσωπος).
Και γενικά όλοι μαζί βάλθηκαν να γκρεμίσουν τους «ικανότερους και εξυπνότερους»!
Γι’ αυτό και αυτοί ασκούν προληπτική λογοκρισία (βλέπε επιχείρηση στην Ειδομένη), ετοιμάζονται να νομοθετήσουν κατά παράβαση του Συντάγματος, κάνουν γενικά τα λιοντάρια.
Και όταν καταλαβαίνουν πως οι βρυχηθμοί τους δεν πιάνουν, οπισθοχωρούν και γίνονται πάλι τα θύματα και… ξανά από την αρχή.
Περί διακυβέρνησης ούτε λόγος!
