Δεν συγκινεί.
Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.
Υπάρχει χάρη στον κομματικό πατριωτισμό των παλαιοτέρων που δεν πάει το χέρι τους να ψηφίσουν άλλο κόμμα. Τους κρατάει η δύναμη της συνήθειας και τα επιτεύγματα περασμένων δεκαετιών.
Εδώ και αρκετά χρόνια:
- εκπροσωπείται από τα ίδια πρόσωπα τα οποία αντί να πείθουν, εκνευρίζουν.
- έχει αποκοπεί από την κοινωνία.
- αντί να είναι φορέας αλλαγών και νέων ιδεών, έχει μετατραπεί σ’ ένα μηχανισμό που περιμένει να διαχειριστεί την εξουσία και ασκείται σε μερεμέτια.
- κουστωδίες αυλικών και σφουγγοκωλαρίων διαγκωνίζονται για το μοίρασμα κομματικών και κρατικών οφφικίων.
- Εξαντλείται στο να ψάχνει σωτήρες σε κάτι νεοφιλελέδες που - αφού τους έχει απορρίψει η κοινωνία - βρίσκουν μια θέση στο επικρατείας, επειδή είχαν μπάρμπα στην Κορώνη και πετάνε ατάκες μέσω facebook.
- την ιστορία της παράταξης τη γράφουν παρέες και οικογένειες, αντί να ανοίξουν πόρτες και παράθυρα να μπεί φρέσκος αέρας και νέοι άνθρωποι.
Η ΝΔ είναι το πιο φοβισμένο κόμμα στην Ευρώπη. Ντρέπεται να πει τι είναι. Κατάντια....
Είναι δυνατόν, μετά από όσα συνέβησαν τον τελευταίο χρόνο να την ψηφίζουν συνεχώς και λιγότεροι;
Και κάποιοι μιλάνε για επιτυχία, μάλλον στη ζωή τους δεν ξέρουν τι είναι η αποτυχία για αυτό και παρά τα συνεχόμενα στραπάτσα των επιλογών τους στις εκλογικές αναμετρήσεις, θυμούνται την παράταξη μόνο στις εκλογές ανάδειξης νέου προέδρου.
Κι αν τελικά αυτοί που μας κυβερνούν δεν ήταν χαβαλέδες, θα υπήρχε λόγος ύπαρξης αυτής της ιστορικής παράταξης;
Αυτή τη Νέα Δημοκρατία που ζει σαν τον κισσό πάνω στο άρρωστο δέντρο, την βαρέθηκε ο κόσμος.
Κανένας από αυτούς που ασχολούνται με τα της ΝΔ δεν θέλει να κοιτάξει κατάματα την αλήθεια, να σοβαρευτεί και αντιμετωπίσει τον κατήφορο της παράταξης.
Θα μου πεις: «Μα αυτήν η παράταξη δικαιώθηκε στις επιλογές της.» Σαφώς και δικαιώθηκε. Οι επιλογές έγιναν όμως πριν από 40 και πλέον χρόνια από τον Εθνάρχη. Από εκεί και μετά; Τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Καταντήσαμε στις συγκεντρώσεις μας να κάνουμε μνημόσυνα στον παππού Καραμανλή και από εκεί και πέρα ουδέν.
Αλήθεια, τι το νέο κομίζουν τα προβεβλημένα στελέχη της παράταξης; Ποια διαφορετική πρόταση παρουσιάζουν;
Η ΝΔ αναμηρυκάζει, τετριμμένα που δεν αφορούν κανέναν. Και υποσχέσεις να μοιράσει, πάλι θα χάσει! Γιατί πολύ απλά χάσαμε την επαφή με την κοινωνία και σε έναν χώρο, τον λεγόμενο πατριωτικό, δεν παίζουμε πλέον μόνοι μας . Δεν μπορούμε να κερδίσουμε την κοινωνία σήμερα εάν δεν αλλάξουμε εντελώς, εάν δεν τα αλλάξουμε όλα. Δεν αναστρέφεται η τάση του εκλογικού σώματος από τη μια μέρα στην άλλη.
Στη ΝΔ έχουμε ένα…κουσούρι να φαντασιωνόμαστε ταχεία επάνοδο στην εξουσία. Και αναζητούμε σωτήρες! Ο γιος του ενός, η κόρη του άλλου, ο ανιψιός του τρίτου, ο ....αντι Ανδρέας κάποτε, ο ....αντιΤσίπρας τώρα!
Πάθαμε αλλά δεν μάθαμε.
Τα κόμματα μετά από στρατηγικές ήττες θέλουν καιρό για να συνέλθουν.
Για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη της κοινωνίας πρέπει να αναλύσουμε σε βάθος τι έφταιξε. Γιατί μας γύρισε την πλάτη η κοινωνία. Αυτό δεν είναι μόνον θέμα αρχηγού..
Μετά από τρεις συντριπτικές ήττες σε εφτά μήνες, δεν γίνεται να προσποιείσαι τον αδιάφορο και να ψάχνεις το ...βασιλόπουλο.
Η ΝΔ πρέπει να αλλάξει. Όχι προσωπείο, αλλά πρόσωπο.
Να βρει νέα και άφθαρτα στελέχη. Ανθρώπους που να μην ντρέπονται να πούνε ότι είναι Νέα Δημοκρατία.
Να προτείνει νέες λύσεις.
Να ξαναμιλήσει με την κοινωνία.
Όμως, αυτή είναι μια αργή και επίπονη διαδικασία.
Είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε; Θα φανεί από την κυριακάτικη επιλογή μας.
Μπορούμε να δώσουμε την εντολή σε έναν άνθρωπο να τα αλλάξει όλα; Νομίζω ότι μπορούμε.
Η πολύπαθη βάση και η κοινωνία που αναμένει από εμάς το νέο μας πρόεδρο, στις δύσκολες στιγμές τολμούν. Όπως τολμήσαμε το 1985 που δεν ακολουθήσαμε την επετηρίδα, όπως τολμήσαμε το 1997, όπως τολμήσαμε το 2009….
Θα μου πεις τι έκαναν όλοι αυτοί; Πολλά δεν έκαναν, έγιναν Πρωθυπουργοί όμως και έδωσαν μεγάλες νίκες. Θα μπορούσαν να κάνουν πολλά ακόμα, θα μου πεις. Αυτό είναι σίγουρο. Αν οι Πρωθυπουργοί μας κυβερνούσαν περισσότερο σωστά (ή λιγότερο λάθος) η παράταξη δεν θα ήταν σε αυτό το χάλι.
Μοναδική επιλογή εάν θέλουμε όντως να αλλάξουμε – για να μην ξαναχάσουμε – είναι η εκλογή του Απόστολου Τζιτζικώστα. Όσο προκατειλημμένοι και αν είναι κάποιοι επειδή τους χαλάει την επετηρίδα, επειδή δεν είναι "νεοφιλελές", επειδή είναι ένας άνθρωπος μέσα από την κοινωνία την ίδια. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Με τις ατέλειες που έχει, με τα ελαττώματα. Ποιος δεν έχει άλλωστε ελαττώματα;
Ο Απόστολος 70 μέρες όργωσε την Ελλάδα. Σε πολλά σημεία πόρτα-πόρτα έκανε τον αγώνα του. Άκουσε πολλά, φυσιολογικό είναι. Ας είναι. Το κύκνειο άσμα του συστήματος που λυμαίνεται εδώ και χρόνια την παράταξη εκπροσωπείται σε αυτές τις εκλογές από δύο υποψηφίους που ήδη ο ένας έχει δήλωση στήριξη προς τον άλλον.
Θέλετε τα ίδια; Ψηφίστε αυτούς. Θέλετε να αλλάξουμε; Μόνον με τον Απόστολο θα τα καταφέρουμε!
Στο χέρι μας είναι! Πάμε μαζικά στις κάλπες.
Καλό βόλι!
