Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Ο ρεαλισμός αλά ολλανδικά και ο σουρεαλισμός αλά Τσίπρα

20/05/2015
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μιλώντας στο Συνέδριο του Εκόνομιστ, ο κ. Τσίπρας είχε τη φαεινή ιδέα να καλέσει τους εταίρους και τους δανειστές να… προσχωρήσουν στον ρεαλισμό!
Ο επικεφαλής της πλέον σουρεαλιστικής κυβέρνησης στην ΕΕ (γιατί αν πάμε σε άλλες ηπείρους θα βρούμε πολλούς…), αυτός που παρακολουθεί τον εταίρο του να μοιράζεται τα πετρέλαια της χώρας, προτείνοντας… συνεκμετάλλευση σε χώρες με τις οποίες δεν έχουμε σύνορα, αυτός που ακούει τον ίδιο εταίρο να ανοίγει βάσεις στο Αιγαίο χωρίς να ρωτήσει κανέναν (ούτε καν το… ΝΑΤΟ), αυτός που προεκλογικά έλεγε πως «ο μόνος ρεαλισμός είναι ο ρεαλισμός της ρήξης και της ανατροπής», καλεί τώρα τους συνομιλητές του να… του μοιάσουν σε ρεαλισμό! 
Ανάμεσα σε αυτούς που ο κ. Τσίπρας ανακαλεί στην τάξη του ρεαλισμού, είναι προφανώς και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, επικεφαλής του Eurogroup και υπουργός των Οικονομικών της Ολλανδίας.
Επειδή σίγουρα εκεί στην κυβέρνηση έχουν πολλή δουλειά για να ρίχνουν και καμιά ματιά στις διεθνείς και ευρωπαϊκές εξελίξεις, τους ενημερώνουμε ότι στην
Ολλανδία ξεκινά κύκλος απεργιών και διαδηλώσεων που αναμένεται να διαρκέσει έναν μήνα!
Η μεγαλύτερη ολλανδική συνομοσπονδία εργατικών ενώσεων, FNV, που εκπροσωπεί 700.000 εργαζόμενους - από αστυνομικούς και πληρώματα ασθενοφόρων μέχρι εργαζομένους στον τομέα του μετάλλου και δημοσίους υπαλλήλους — ανακοίνωσε ότι μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων με την ολλανδική κυβέρνηση (δηλαδή με τον ίδιο τον Ντάισελμπλουμ) για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. 
Η ολλανδική κυβέρνηση αρνήθηκε να δεχθεί τα αιτήματα για αυξήσεις, η
προθεσμία που είχε οριστεί για την ολοκλήρωση των συνομιλιών παρήλθε, ο Τον Χερτς, επικεφαλής της FNV, δήλωσε πως «φθάσαμε στο όριο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», καθώς «οι εργοδότες συνεχίζουν να προσέρχονται στο τραπέζι με όλο και χειρότερους όρους για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενώ ο κόσμος χάνει μέρος του μισθού του εδώ και χρόνια».
Βάσει του νομικού πλαισίου που διέπει τις εργασιακές σχέσεις στην Ολλανδία οι μεγάλοι εργοδότες, τόσο δημόσιες επιχειρήσεις όσο και εταιρείες του ιδιωτικού τομέα, διαπραγματεύονται μακροχρόνιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τα συνδικάτα. 
Οι διαπραγματεύσεις έχουν πλέον διακοπεί και αν μέσα στις επόμενες εβδομάδες δεν υπάρξει συμφωνία, θα αρχίσουν απεργίες που αναμένεται να διαρκέσουν πάνω από έναν μήνα. 
Χθες, είχαμε έναρξη των κινητοποιήσεων με μια διαδήλωση των τραυματιοφορέων, ενώ αυτές θα κλιμακωθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες σε διάφορους τομείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. 
Η ολλανδική κυβέρνηση δεν θέλει να διακινδυνεύσει την ανάκαμψη της ολλανδικής οικονομίας, που επανήλθε μετά από χρόνια στασιμότητας, στη διάρκεια των οποίων οι Ολλανδοί είδαν τους μισθούς τους να παγώνουν λόγω των μέτρων λιτότητας που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.
Και ερωτά τώρα οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος:
Με δεδομένο ότι και στην Ολλανδία υπάρχουν κρίση, λιτότητα και πάγωμα μισθών, ήταν ποτέ δυνατόν να γίνει αποδεκτό ότι στην καταχρεωμένη Ελλάδα θα σταματούσε άμεσα η λιτότητα (όπως υποσχόταν ο κ. Τσίπρας) και θα αυξάνονταν οι μισθοί; 
Θα ήταν ποτέ δυνατόν ο Ντάισελμπλουμ να έλεγε στους Ολλανδούς εργαζόμενους που ζητούν αυξήσεις και διαδηλώνουν πως «δεν θα δώσω σε σας, αλλά θα κάνω τα στραβά μάτια στην Ελλάδα;» 
Περί ποίου ρεαλισμού μιλά επιτέλους ο κ. Τσίπρας.