(Απάντηση στον κ. Ν. Κουκουτάτσιο π. Δήμαρχο Λιτοχώρου)
Το ολοκαύτωμα του Λιτοχώρου την 30-31 Μαρτίου του έτους 1946
με εκτελεστές τους κομμουνιστοσυμμορίτες του ΚΚΕ και θύματα, εν υπηρεσία τελούντες, άνδρες του ελληνικού στρατού και της χωροφυλακής, σύμφωνα με αντικειμενικούς αναλυτές και παρατηρητές της εποχής εκείνης κατέχει εξέχουσα θέση και σημασία στη νεότερη ιστορία του έθνους μας.
με εκτελεστές τους κομμουνιστοσυμμορίτες του ΚΚΕ και θύματα, εν υπηρεσία τελούντες, άνδρες του ελληνικού στρατού και της χωροφυλακής, σύμφωνα με αντικειμενικούς αναλυτές και παρατηρητές της εποχής εκείνης κατέχει εξέχουσα θέση και σημασία στη νεότερη ιστορία του έθνους μας.
Ως ιστορικό γεγονός κατεγράφη και καταχωρίσθηκε στο ίδιο ύψος με τα ολοκαυτώματα του Αρκαδίου, του Σουλίου, του Ζαλόγγου κτλ. Η διαφορά είναι μία εξόχως θλιβερή και απαίσιας μνήμης για τους Έλληνες. Σε εκείνα τα ολοκαυτώματα η πατρίδα μας απέναντί της είχε άλλους λαούς βάρβαρους, ενώ εδώ στο Λιτόχωρο τα αθώα ελληνόπουλα που έχυσαν το αίμα τους, στα πρώτα βήματά τους στις τάξεις του ελληνικού στρατού και της ελληνικής χωροφυλακής, δυστυχώς είχαν απέναντί τους αιμοσταγείς και τυφλούς από κομματικό πάθος και μίσος Έλληνες πολίτες, οι οποίοι από εκεί έδωσαν το σύνθημα για να ξεκινήσει ο λεγόμενος τρίτος ένοπλος γύρος του ΚΚΕ και ο αδελφοκτόνος σπαραγμός που αιματοκύλησε τους Έλληνες με χιλιάδες ανθρώπινα θύματα όλων των πλευρών και ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές.
Εμείς εδώ σήμερα αλλά και ο οποιοσδήποτε πάντα «πρόθυμος» Ν. Κουκουτάτσιος που έχει, όπως φαίνεται από το δημόσιο απροκάλυπτο και κατάπτυστο υβρεολόγιό του σε βάρος των νεκρών του Λιτοχώρου, το απύθμενο θράσος, να αναξέει εκείνες τις αδελφοκτόνες εθνικές πληγές και να προκαλεί ασύστολα τα πάντα και τους πάντες, πολύ δε περισσότερο τον καθημαγμένο μοναδικό επιζήσαντα της απάνθρωπης σφαγής, δεν έχουμε το δικαίωμα και το ηθικό ανάστημα και δεν μπορούμε να πούμε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο γι’ αυτό το αποτρόπαιο εθνικό έγκλημα που συγκλόνισε τους Πανέλληνες και όχι μόνο αυτούς.
Η ιστορία, κ. Κουκουτάτσιο, γράφτηκε με αίμα των παιδιών της Ελλάδας που χύθηκε εκεί την 30-31/03/1946 και δεν αλλάζει με τη δική σας ή οποιουδήποτε άλλου πένα με όποιο υβρεολόγιο κι αν τη «στολίσετε». Πρέπει να το αντιληφθείτε κάποτε, ότι αυτός ο κόπος δεν ταιριάζει σε κανέναν γιατί δεν ευλογείται ούτε από το Θεό ούτε και από τον Διάβολο. Τι θα πει, αλήθεια, –κ Κουκουτάτσιο- το μελάνι και η πένα για το αίμα;! Ασφαλώς τίποτα… Το μόνο που μένει σε μας σήμερα είναι η ιερή υποχρέωση να τελούμε ανελλιπώς τα θρησκευτικά μας καθήκοντα για την ανάπαυση των ψυχών των αγρίως δολοφονηθέντων παιδιών, εκεί στο Λιτόχωρο που θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Σε αυτό συμφωνούμε θαρρούμε όλοι, γιατί είναι πανανθρώπινο δικαίωμα αλλά και μία υποχρέωση, σαφώς πέρα και έξω από τις όποιες μαρξιστικές και άλλες θεωρίες και ακόμη, αν θέλετε, πιο πέρα και πιο επάνω από τις όποιες κομματικές μας εμπάθειες και τα πανάθλια κομματικά μίση.
Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι, σήμερα τουλάχιστον, οι εξαιρέσεις από τις παραπάνω αλήθειες είναι ελαχιστότατες και, βεβαίως, οι θύτες δεν μπορούν και δεν έχουν, σε καμία περίπτωση το δικαίωμα να επιζητούν να πάρουν τη «θέση» των θυμάτων ούτε να υποκαταστήσουν το αίμα που αυτά έχυσαν. Να, σε αυτό το σημείο εδράζεται και η απορία μας γιατί είδε το φως της δημοσιότητας το σχετικό με αυτή την ανθρώπινη σφαγή λιβελογράφημα του πάντα λαλίστατου κ. Ν. Κουκουτάτσιου, που δυστυχώς έφτασε στο ακρότατο σημείο του παραλογισμού να μας γράψει στο κείμενό του ότι ο επιζήσας-ζωντανός, νεκρός κατά τα άλλα – «ξάπλωσε νεκρούς» με το αυτόματό του τους συναδέλφους του κατά την αιματοβαμμένη εκείνη νύχτα της 30-31/03/1946. Ήταν να το ακούσουμε και να το δούμε και αυτό από τον κ. Ν. Κουκουτάτσιο… Κατά την άποψή μας μία «δικαιολογία» υπάρχει για τον «δυστυχή» κ. Κουκουτάτσιο, ότι εδώ ίσως ισχύει η γνωστή θεωρία της εγκληματολογικής επιστήμης, κατά την οποία ο εγκληματίας αεί περιφέρεται πέριξ του εγκλήματός του, γιατί δεν τον αφήνουν οι ερινύες να απομακρυνθεί από αυτό…! Μήπως αλήθεια εδώ υπάρχει κάποιο πρόβλημα; Ας το κρίνουν άλλοι…!
Τρίκαλα 18-4-2015
Ν. Παπακωνσταντίνου
Απόστρατος Ανθ/στης Χωροφυλακής
επιτ. Πρόεδρος Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Τρικάλων
και επίτ. μελος Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας
και επίτ. μελος Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας