Η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης ζήλεψε το άπλετο, τεχνητό και κρύο όμως, φως του «The Christmas Factory», της μαρκετίστικης
φιέστας της Coca Cola Τρία Έψιλον στο Δήμο Αθηνών. Λησμονώντας τον πολύμηνο αγώνα των εργαζομένων της εν λόγω εταιρίας, ως σύγχρονος, θαμπωμένος «ιθαγενής», δέχθηκε την προσφορά δύο χριστουγεννιάτικων δέντρων κατασκευασμένων από λαμπιόνια (η επιτομή του κιτς), τα οποία τοποθετήθηκαν στο Λευκό Πύργο και στο Δημαρχείο της πόλης.
Συγχαρητήρια!... Διότι βεβαίως ο Δήμος γλύτωσε από το δυσβάσταχτο κόστος του να στολίσει τα δικά του δέντρα. Άσε που θα δυσκολευόταν να βρει δημιουργούς της πόλης να συνδράμουν εθελοντικά. Και που να τρέχεις να συντονίσεις ένα τσούρμο ντόπιων μπατιροκουλτουριάρηδων.
Εύγε!... Καλή η συμφωνία, καθώς ανοίξαμε λογαριασμό με έναν χρήσιμο χορηγό. Που ξέρεις, μπορεί να προσκαλέσει και τα παιδιά από τα Παιδικά Χωριά SOS, όπως ακριβώς και στην Πρωτεύουσα. Εκεί να δεις επιτυχία…
Αιδώς Αργείοι. Αυτά δεν είναι Χριστούγεννα. Αυτά είναι Κερδούγεννα. Είναι η ευκαιρία της αγοράς, ένας αξιοποιήσιμος ντόρος. Στο βωμό του κέρδους θυσιάζονται αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι, τοπικοί παραγωγοί, η παιδική αθωότητα και η δυστυχία των αδυνάτων, η ίδια η ψυχή μας.
Μετά όμως από την ντροπή και την ύβρη έρχεται η Νέμεσις. Η ομηρική, καθαρτική δικαιοσύνη. Η κάθαρση από όλους αυτούς που εμπορευματοποιούν και το συναίσθημά μας, που κάνανε το φιλότιμό μας παρά.
Όχι, δεν πωλούνται και δεν αγοράζονται όλα.
Στηρίζουμε τους απεργούς της Coca Cola.
Γυρίζουμε την πλάτη μας στους εκποιητές των γιορτών μας.
Κοιτάμε μπροστά σε ένα μέλλον κοινωνικά δίκαιο και περιβαλλοντικά ισόρροπο και αφήνουμε πίσω, μόνους και ξεπερασμένους από την ιστορία τους «εραστές του νεοφιλελευθερισμού».
