Σκέψεις σχετικά με τη λειτουργία του Οργανισμού Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Πρόνοιας του Δήμου Κατερίνης

Να  ξεκαθαρίσω εξαρχής πως με κάνει ιδιαίτερα περήφανο το γεγονός ότι στην πόλη μου, τα τελευταία χρόνια επικρατεί  ένας οργασμός  πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων ο

οποίος κατά κύριο λόγο  προέρχεται είτε από συλλόγους είτε από εθελοντικές ομάδες είτε από την εκκλησία.   Σε όσες μπορώ από αυτές συμμετέχω κι εγώ με μεγάλη μάλιστα χαρά.

Ο Δήμος Κατερίνης πολλές φορές καλείται να βοηθήσει συνδιοργανώνοντας πολλές από αυτές τις εκδηλώσεις. Η (αντί)πρόταση μου έχει να κάνει  με την εκδήλωση «Τρέχω για την Κατερίνη 2014». Ή μάλλον με αφορμή τον αγώνα αυτόν θα σας  μεταφέρω τις σκέψεις μου.

Διαπίστωσα λοιπόν πως την 15^η Σεπτεμβρίου του 2014, εγκρίθηκε ομόφωνα από το απερχόμενο(;) Δ.Σ. του Οργανισμού Παιδείας Πολιτισμού Αθλητισμού και Πρόνοιας Δήμου Κατερίνης, η οργάνωση του αγώνα Δρόμου «Τρέχω για την Κατερίνη 2014». Ένας  αγώνας - θεσμός πλέον - ο οποίος καλώς  αγκαλιάστηκε στο παρελθόν και κάθε χρόνο  αγκαλιάζεται ολοένα και περισσότερο από ανθρώπους κάθε ηλικίας. 

Ο Οργανισμός Παιδείας Πολιτισμού Αθλητισμού και Πρόνοιας του Δήμου Κατερίνης, θα

συμβάλει στις δαπάνες που αφορούν την εργασία για ήχο και φωτισμό και ψηφίζει δαπάνη

συνολικού ύψους 615 ευρώ με το ΦΠΑ, την προμήθεια αναμνηστικών – κυπέλων και αριθμών για τους συμμετέχοντες στον αγώνα και ψηφίζει δαπάνη 1303 ευρώ με το ΦΠΑ, την προμήθεια μεταλλίων με κορδέλα και ψηφίζει δαπάνη 1799 ευρώ με το ΦΠΑ, την ανάθεση της εργασίας της τηλεοπτικής προβολής του SPOT για τη διαφήμιση της εκδήλωσης και ψηφίζει δαπάνη 1230 ευρώ με το ΦΠΑ,  για τη μίσθωση τριών λεωφορείων για δέκα δρομολόγια του Αστικού ΚΤΕΛ Κατερίνης για τη μετακίνηση των συμμετεχόντων στον 3^ο αγώνα δρόμου και ψηφίζει πίστωση 900 ευρώ με το ΦΠΑ, για προμήθεια έντυπου υλικού ( αφίσες – μπάνερ) και ψηφίζει δαπάνη 390 ευρώ με το ΦΠΑ. Συνολικό ποσό : 6237 ευρώ. 

Το συζήτησα με πολλούς. Οι απόψεις ποικίλουν. Πολλοί μου είπαν, πολύ απλά, πως είναι χρήματα τα οποία δίνονται από το Δήμο σε επιχειρηματίες του νομού και θα επιστρέψουν στην αγορά της πόλης. Ένα επιχείρημα το οποίο πραγματικά το δέχομαι. Πως όμως τα 1799 ευρώ τα οποία θα πληρώσει ο Δήμος Κατερίνης για την προμήθεια μεταλλίων με κορδέλα σε βιοτεχνία στη Θεσσαλονίκη, είναι χρήματα τα οποία θα επιστρέψουν στην αγορά της πόλης μας;

Γιατί δεν μπορεί να προβληθεί ή να διαφημιστεί  ανιδιοτελώς μια τέτοια εκδήλωση ή γιατί δεν μπορεί να γίνει εθελοντικά ο σχεδιασμός ενός μπανερ; Προσέξτε. Δεν θα άλλαζα σε τίποτα τη δομή της εκδήλωσης. Την αφήνουμε ως έχει. Επιμένω όμως πως θα μπορούσε ή να κοστίσει πολύ λιγότερο ή να μη χρεωθεί και καθόλου ο δήμος.

Το  «Τρέχω για την Κατερίνη», είναι ένα τεράστιο αθλητικό και πολιτιστικό γεγονός της πόλης μας.  Ευκαιρία λοιπόν, έστω και σε δύσκολους καιρούς, για να διαφημιστεί κάποιος επιχειρηματίας, ή κάποια μεγάλη εταιρία.  Ποιος δε θα έδινε διαφήμιση, προκειμένου να τρέξουν 1000 συνδημότες μας, με το λογότυπο της επιχείρησής του στο στήθος; Ποιος δε θα ήθελε για καθαρά διαφημιστικούς σκοπούς να γίνει μέγας χορηγός; Το ποσό των 6200 ευρώ , δεν είναι ένα δύσκολο ποσό, το οποίο δεν μπορεί να καλυφθεί από χορηγούς. Διαπιστώνω πως το «τρέξιμο» και η αγωνία για να στηθεί ένας τέτοιος αγώνας περισσεύουν. Κάλλιστα λοιπόν, με ένα απλό κάλεσμα σε ιδιώτες επιχειρηματίες και μεγάλες εταιρίες, ένα τόσο μικρό ποσό θα καλύπτονταν άμεσα.

Θα μου πει κανείς, και γιατί ρε συ Τριανταφυλλίδη να μην πληρώσει ο Δήμος; Τι τον έχουμε; Σωστό κι αυτό. Έχουμε συνηθίσει εξάλλου το Δήμο να τον έχουμε για να πληρώνει.

Απόψή μου είναι πως πρέπει ο δήμος να δει ξανά τις ανάγκες του και τις προτεραιότητές του.  Μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς πως  με τα ποσά που δίνονται σε Συλλόγους πολιτιστικούς, εξωραϊστικούς κτλ για γραφική ύλη κατά τη διάρκεια ενός οικονομικού έτους, θα μπορούσε να αναβαθμιστεί σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό  η Δημοτική Βιβλιοθήκη, η οποία  (δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς) έχει μείνει πολύ πίσω σε σχέση με βιβλιοθήκες γειτονικών δήμων, βλ. Βέροια, Λιτόχωρο. Φυσικά και για τη βιβλιοθήκη «τρέχουν»  εδώ και μερικά χρόνια πολλά προγράμματα για τα οποία όμως ουδείς εκ της διοικήσεως φρόντισε να ενημερωθεί και να ενημερώσει.  Προγράμματα όπως το γνωστό σε όλους μας Future Library, το  Access IT Plus, το Impac, το Μobile, ή ακόμα και προγράμματα επιχορηγήσεων μέσω του φορέα  Πολιτιστικής Χορηγίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Η βιβλιοθήκη όμως είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο. Ας μην το αναλύσουμε τώρα ,  οφείλουμε όμως να το συζητήσουμε σύντομα.

Πολύ εύκολα λοιπόν, οι σύλλογοι ζητάνε από το δήμο χορηγίες,  γραφική  ύλη, κάλυψη ηχοτεχνική κτλ. κι ο δήμος  με τη σειρά του πολύ εύκολα λέει ναι, ή μάλλον σχεδόν ποτέ δε λέει όχι. Τουλάχιστον σε ότι αφορά την παρούσα δομή του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Πρόνοιας του Δήμου Κατερίνης.

Πως όμως να τα βάλει κάποιος με τους Πολιτιστικούς Συλλόγους και με τους φορείς οι οποίοι στην ουσία απαιτούν από το δήμο, να βάλει το χέρι στην τσέπη; Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο. Αν θεωρήσουμε πως ο Οργανισμός Παιδείας, αθλητισμού, Πολιτισμού κ Πρόνοιας έχει ακριβώς την ίδια λογική με τους συλλόγους (δηλαδή την διάδοση των τεχνών και των γραμμάτων  και τη διατήρηση των ηθών και των εθίμων)  τότε όλα θα ήταν πιο εύκολα.

Αν άραγε για οποιοδήποτε λόγο, ο Δήμος σταματούσε να συνδιοργανώνει και να πληρώνει  τέτοιου είδους εκδηλώσεις τι θα άλλαζε; Θα σταματούσαμε να χορεύουμε επειδή δε θα είχαμε γραφική ύλη; Θα σταματούσαμε να ζωγραφίζουμε επειδή δε θα μας χορηγούσε ο δήμος τις αφίσες; Θα τελείωνε ο μαζικός αθλητισμός, αναρωτιέμαι, αν δεν φορούσαμε στο λαιμό μας μετάλλια;  Σίγουρα όχι.

Στο πλαίσιο εξάλλου  της εκπλήρωσης των σκοπών του Οργανισμού, είναι να προάγει τα κοινωνικά και οικονομικά συμφέροντα των κατοίκων τα οποία ανταποκρίνονται στα πολιτιστικά και πνευματικά ενδιαφέροντα τους. 

Λίγο νοικοκύρεμα λοιπόν  ποτέ δε βλάπτει.  Ας σεβαστούμε το δημόσιο χρήμα επιτέλους. Ας σκεφτούμε το γιατί τόσο εύκολα ζητάμε από το Δήμο. Ας αναλογιστούμε τι προσφέρουμε εμείς στο δήμο αυτό. Ας βρούμε τρόπους να μειώσουμε τις ανάγκες μας, ως φορείς και ως σύλλογοι, ας μειώσουμε επίσης τις απαιτήσεις μας.

Με θλίβει απίστευτα  το γεγονός πως σπάνια παρουσιάζεται μια αντιπρόταση από κάποιο μέλος ενός οποιουδήποτε οργανισμού στην πόλη μας  και πραγματικά δε βρίσκω λόγο να εξαντλείς τα αριθμητικά  όρια που σου δίνει ο νόμος σε ότι αφορά των ορισμό μελών Διοικητικών συμβουλίων, εφόσον επί 4 χρόνια δεν έχει κατατεθεί ούτε μία αντιπρόταση. Είτε έχεις 15 μέλη, είτε 3,  το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Υποτίθεται πως ο πλουραλισμός και η πολυμορφία  ευνοεί τις νέες ιδέες, εδώ όμως δυστυχώς  διαπιστώνεται  ή έλλειψη φαντασίας, ή έλλειψη όρεξης και διάθεσης προσφοράς. 

Ασφαλώς και σεβόμαστε τους θεσμούς, ασφαλώς και σεβόμαστε τους φορείς και τους συλλόγους. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι πάνω από όλα να σεβαστούμε τους πολίτες (ένας εκ των οποίων είμαι κι εγώ), να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι μαζί τους, να αναλύσουμε διεξοδικά όποιες νέες προτάσεις ενδεχομένως παρουσιαστούν και να αποδείξουμε εμπράκτως πλέον πως σεβόμαστε τα χρήματα του Δήμου (των δημοτών δηλαδή) και τις ανάγκες του τόπου και των ανθρώπων του. Αυτά είχα να μοιραστώ.  Και σταματάω. 

Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης