Αθήνα, Σάββατο 1η Νοέμβρη, 12 το μεσημέρι, στο Σύνταγμα
Του Δημήτρη Τσιμούρα
Λέμε ότι ο λαός δεν ξεσηκώνεται. Όμως, πώς θα γίνει αυτό, όταν τον λαό δεν τον
ξεσηκώνει ένας πολιτικός φορέας ή μια συνδικαλιστική οργάνωση; Είναι δεδομένο, ό,τι και να υποσχεθούν όσοι προσβλέπουν στην εξουσία, με το λαό στη γωνία θα μείνει κενό γράμμα. Φυσικά αυτό θέλουν κι αυτοί, γιατί διαφορετικά θα φρόντιζαν να είχε ξεσηκωθεί.
Δεν μπορείς να είσαι στη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, χέρι-χέρι με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό -ο ρόλος του οποίου έχει πλέον αποκαλυφθεί σε όλη του την έκταση- και να μιλάς για ανατροπή!
Και βέβαια θα ισχυριστεί κάποιος ότι δεν συμμετέχει ο κόσμος. Πώς να συμμετέχει ο κόσμος, όταν υπονομεύεται εν τη γενέσει από τους ίδιους, τους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές οποιαδήποτε απόφαση για "κινητοποιήσεις";
Και βέβαια θα ισχυριστεί κάποιος ότι δεν συμμετέχει ο κόσμος. Πώς να συμμετέχει ο κόσμος, όταν υπονομεύεται εν τη γενέσει από τους ίδιους, τους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές οποιαδήποτε απόφαση για "κινητοποιήσεις";
Ας είναι γνωστό σ' όλους ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν εδώ. Σήμερα ως... ευρωπαίοι(!) φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και με τη δική μας ανοχή. Αύριο θα επιχειρήσουν να μας πάρουν και ό,τι μας απέμεινε. Θα επιχειρήσουν να μας κάνουν πιο... ευρωπαίους, θα επιχειρήσουν να μας πάρουν σπίτια και περιουσίες.
Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι αυτήν τη στιγμή το "χρέος" των πολιτών προς το Δημόσιο, λόγω της υψηλής φορολογίας και των χαρατσιών που μας έχουν επιβάλει –ας αφήσουμε προς στιγμήν το "χρέος" προς τις τράπεζες- ανεβαίνει σχεδόν κατά ένα δις ευρώ το μήνα! Κι αυτό το "χρέος" θα ζητήσουν γρήγορα να ξεπληρωθεί! Φυσικά με σπίτια και περιουσίες, αφού δεν υπάρχει άλλος τρόπος κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι κυβερνώντες!
Αυτή τη στιγμή, στο κρίσιμο, ίσως στο κρισιμότερο σταυροδρόμι που βρισκόμαστε, από το ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ δίνεται για όλους μας μία μεγάλη ευκαιρία, με το πανελλαδικό συλλαλητήριο, που οργανώνει το Σάββατο, την 1η Νοέμβρη στο Σύνταγμα.
Δίνεται σ' όλους μας η ευκαιρία να εκφράσουμε την έντονη διαφωνία μας, την αγανάκτησή μας στην πολιτική φτωχοποίησης και εξαθλίωσής που μας οδήγησαν, που μας οδηγούν. Να φωνάξουμε ενάντια σ' όλους αυτούς που λυμαίνονται τον πλούτο μας, να φωνάξουμε ενάντια στο πολιτικό τους προσωπικό.
Θέση στο συλλαλητήριο έχουμε όλοι όσοι πληρώνουμε ακριβά το τίμημα αυτής της πολιτικής, όλοι όσοι οδηγούμαστε στη φτώχεια, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία.
Θέση έχουν και αυτοί που εκφράζουν επιφυλάξεις, που διαφωνούν σε επιμέρους σημεία, που ακόμη χρεώνουν στο ΠΑΜΕ αδυναμίες ή και παραλείψεις, που ξέρουν όμως ότι ποτέ δεν υπέστειλε τη σημαία του αγώνα και ότι ποτέ δεν συμβιβάστηκε μ' αυτήν την πολιτική.
Και αν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, καμώνονται, ότι... διαφωνούν με όσα σήμερα ζούμε, ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ!
Και βέβαια, σήμερα, όσο ποτέ, κανείς απ' αυτούς που πλήττονται δεν μπορεί να μένει ουδέτερος, δεν μπορεί να κρατάει "πισινή", δεν μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες. Οφείλει καθαρά και ανοιχτά να πάρει θέση για όλα!
Και βέβαια, σήμερα, όσο ποτέ, κανείς απ' αυτούς που πλήττονται δεν μπορεί να μένει ουδέτερος, δεν μπορεί να κρατάει "πισινή", δεν μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες. Οφείλει καθαρά και ανοιχτά να πάρει θέση για όλα!
Όλοι εμείς, η συντριπτική πλειοψηφία, μπορούμε -το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε- να βροντοφωνάξουμε: ΩΣ ΕΔΩ!
Και όχι μόνο να το φωνάξουμε με όλη τη δύναμη που διαθέτουμε αλλά και να τους το επιβάλουμε! Εάν αυτό το πετύχουμε, τότε θα είμαστε σε θέση με μεγαλύτερη αισιοδοξία και δυναμική να διεκδικήσουμε το δίκιο μας, να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει. Τίποτα περισσότερο.
http://faretra.info/
