Άρθρον πρώτον: Εφαρμόζουμε τους νόμους
του Αντώνη Νταγλιούδη
- Είδατε τι έγινε στο γήπεδο του ΠΑΟΚ στον ημιτελικό κυπέλλου με τον
Ολυμπιακό φέτος; Μια ομορφιά. Το μόνο που έλειψε ήταν οι
χειροβομβίδες. Αυτές ίσως θα εμφανιστούν
στον επόμενο ημιτελικό. Υπάρχουν
διατάξεις, προβλέπονται ποινές, αλλά φυσικά δεν εφαρμόστηκαν και η αστεία
απάντηση των δημοσιογράφων και των προσκείμενων στον ΠΑΟΚ είναι: «Καλά τα άλλα
γήπεδα που έγιναν τα ίδια δεν τα είδατε;».
Σε λίγο καιρό θα γίνουν στο ίδιο στάδιο Ευρωπαϊκά παιχνίδια θα είναι όλοι
«Παναγίτσες». Κάποιο ψιλοϋβριστικό
σύνθημα ίσως στα μουλωχτά και όλα ήσυχα.
Η ΟΥΕΦΑ δεν αστειεύεται.
- Έστω ότι η Ελληνική Αστυνομία ανακοινώνει ότι αποσύρεται από τον έλεγχο
Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Τι
φαντάζεστε; Οι «μάγκες» δεν θα οδηγούν
άνετα μεθυσμένοι, δεν θα γκαζώνουν στα διακόσια, δεν θα περνάν με κόκκινο, δεν
θα παρκάρουν όπου να’ ναι; Θα μου πείτε και τώρα το κάνουν, αλλά αν δεν υπάρχει
περίπτωση ελέγχου τι λέτε θα είναι το ίδιο;
- Η Χρυσή Αυγή (Χ.Α.) με τον πλέον επίσημο τρόπο υπερασπίζεται τις
δικτατορίες και τον Ναζισμό, προτείνοντας δηλαδή την κατάργηση της δημοκρατίας,
εφαρμόζει επισήμως την πρακτική της βίας, οργανώνεται και εξοπλίζεται και έχει
γενικώς εμφανέστατα όλα τα χαρακτηριστικά μιας παράνομης εγκληματικής
φασιστικής οργάνωσης. Η δράση και η
λειτουργία της είναι εξ αρχής παράνομη και αντισυνταγματική αλλά έπρεπε να
υπάρξει δολοφονία Έλληνα (του Παύλου Φύσα) για να κινηθεί η δικαστική
διαδικασία. Και όταν επιτέλους έγινε
έρευνα, προέκυψε το αυτονόητο: Ότι πρόκειται για επικίνδυνες παραβατικές πολιτικές
και η ηγεσία δεν μπορεί παρά να οδηγηθεί στην φυλακή. Γιατί δεν διαλύθηκε; Γιατί δεν συμφωνεί το κομματικό
κατεστημένο. Το ποσοστό των ψήφων των
Χ.Α. άλλοι το θέλουν να μην πάει σε αντιπάλους και άλλοι το γλυκοκοιτάζουν και
δεν επιθυμούν να το κακομεταχειριστούν και το χάσουν.
Υπάρχουν λοιπόν τρία θέματα: Του ΠΑΟΚ, της Αστυνόμευσης ΚΟΚ και της Χρυσής
Αυγής. Έχουν πολύ διαφορετικές αφετηρίες
ως κοινωνικά φαινόμενα αλλά ένα κοινό χαρακτηριστικό. Η εμφάνισή τους οφείλεται σε παραβατική
συμπεριφορά μιας ομάδας πολιτών, που επεκτείνεται όταν δεν εφαρμόζεται το
θεσμοθετημένο σύστημα κανόνων και ρυθμίσεων.
Σε όλες τις περιπτώσεις και σ’αυτές τις τρεις και σε άλλες χίλιες
δεκατρείς, λίγο αν ψάξουμε βλέπουμε την απελπιστική ανεπάρκεια των αρμοδίων και
την καταφανέστατη ανάμειξη των πολιτικών και των κομμάτων.
Αυτά τα θέματα λοιπόν είναι εξόχως πολιτικά. Και του ΠΑΟΚ και του ΚΟΚ και της Χ.Α. Η αντιμετώπισή τους προϋποθέτει πολιτική πρακτική
συνέπειας, ισονομίας και σοβαρότητας. Προϋποθέτει
δηλαδή αυτά που εκλείπουν από τη χώρα μας: Συσχέτιση λόγων και έργων,
οργανωμένη εργασία βάσει σχεδίου και εν αρχή το απολύτως πρωτεύων: Εφαρμογή των
νόμων.
