Ο Νίκος Δένδιας «έχτισε» μεθοδικά προφίλ πολιτικού «του νόμου και της τάξης». Απόδειξη του πόσο μεγάλη προσοχή δίνει σε ότι έχει να κάνει με το «νοικοκύρεμα» είναι και το γεγονός πως βρήκε κάτι σπασμένες γυψοσανίδες στο γραφείο του προκατόχου του
Υπουργού Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη κι έβαλε λεφτά από την τσέπη του για να φέρει μάστορα από την Κέρκυρα να τις φτιάξει.
Το να αρέσκεται ένας υπουργός στην τάξη και στην τήρηση της νομιμότητας, είναι σπουδαίο προσόν. Αρκεί βέβαια να μη μείνει στις γυψοσανίδες. Διότι παρά το γεγονός πως η τοποθέτηση του Νίκου Δένδια στο Υπουργείο Ανάπτυξης ξένισε πολλούς, προσωπικά πιστεύω πως αν θέλει να διατηρήσει το προφίλ του έχτισε, μπορεί πραγματικά να αποδειχθεί ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Η ελληνική αγορά είναι Ελ Ντοράντο. «Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξουμε» είναι δυστυχώς ένα ευρέως εμπεδωμένο μοντέλο «αναπτυξιακής στρατηγικής». Το αποτέλεσμα είναι να ζουν και να βασιλεύουν ολιγοπώλια, αυθαιρεσίες, διαφθορά. Από πού να αρχίσει και που να σταματήσει κανείς. Από τις «φούσκες» του χρηματιστηρίου μέχρι το θεσμοθετημένο ολιγοπώλιο της Aegean στις αερομεταφορές κι από τις χαριστικές πράξεις στον ευρύτερο χώρο της ενέργειας μέχρι το «καρτέλ» της μπύρας…. Αλήθεια τι γίνεται με εκείνη την απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού για την Αθηναϊκή Ζυθοποιία;
Θέλετε κι άλλα παραδείγματα; Πρόσφατο είναι το σκάνδαλο με τις πλαστές εγγυητικές. Σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκονται και πρόσωπα από το «σινάφι» της επικοινωνίας. Θυμάμαι Μ. Πέμπτη είχα πάρει τον Χατζηδάκη τηλέφωνο και του είπα πως το πρόγραμμα της «Επιχειρηματικής Επανεκκίνησης» θα αποτύχει αν το αφήσει στις τράπεζες να το διαχειριστούν όπως θέλουν. «Όχι, μου απάντησε, οι τράπεζες είναι σύμμαχός μας στο πρόγραμμα». Με τέτοια αντίληψη, όχι πλαστές εγγυητικές, πλαστές πιστωτικές θα κυκλοφορούν σε λίγο.
Για να μην πάμε και στις «φούσκες» του πεζοδρομίου…. Αλυσίδες καφέ που στήνονται από τη μια μέρα στην άλλη κι ο πελάτης στην πραγματικότητα είναι αυτός που θα «τσιμπήσει το δόλωμα» για να αγοράσει δικαιώματα franchising. Γι αυτό έχουμε φτάσει και στο σημείο οργανωμένες εταιρείες να πηγαίνουν κόσμο στα καφέ για να δείχνουν γεμάτα. Οι «κράχτες» των νησιών έγιναν παροχείς υπηρεσιών!
Η ασύδοτη αγορά δεν είναι ελεύθερη αγορά. Τουλάχιστον όποιος έχει ζήσει στις ΗΠΑ, στο λίκνο του καπιταλισμού, ξέρει πολύ καλά αυτή τη διαφορά. Στην Ελλάδα η έννοια της ελεύθερης αγοράς είναι άγνωστη, διότι οι κανόνες υπάρχουν μόνο για να αυξάνεται η ταρίφα της μίζας και για κανέναν άλλον λόγο. Συνεπώς ο Νίκος Δένδιας έχει πεδίο δόξης λαμπρό μπροστά του, στο βαθμό που αντιμετωπίσει την κατάσταση.
Και την ευκαιρία την έχει στο πιάτο. Τις τελευταίες ημέρες οργιάζουν οι φήμες στο παρασκήνιο της αγοράς, για την airfasttickets. Άρθρα στο διαδίκτυο ανεβαίνουν και «κατεβαίνουν», στα «πηγαδάκια» των events οι πάντες μιλούν για αυτό, στα καφέ της «πλατείας» επίσης. Ακούγονται και γράφονται διάφορα. Όπως για παράδειγμα πως το «κανόνι» είναι μεγάλο και φτάνει στα 45 εκ. ευρώ. Όπως ότι πρόκειται για μεθοδικό «φούσκωμα» με στόχο την είσοδο στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Όπως ότι θα κλάψουν και πάλι media και διαφημιστικές.
Η εταιρεία έβγαλε μια ανακοίνωση σήμερα το πρωί και λέει πως δεν χρωστάει σε κανέναν και πως οι πωλήσεις της πάνε καλά. Κάθε εταιρεία στην πρώτη φάση μιας συμβατικής διαχείρισης κρίσης μια τέτοια ανακοίνωση θα έβγαζε. Θα είμαστε τώρα όλοι εντάξει; Ή μήπως είναι ώρα ο κ. Δένδιας, αφού τακτοποίησε και το γραφείο του, να πιάσει και «δουλειά»; Διότι κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε σε αυτό τον τόπο αν θα γίνουμε ελεύθερη αγορά ή θα παραμείνουμε ….air fast economy.
ΥΓ: Έφαγαν τον Θεοχάρη για να είναι πρώτη προτεραιότητα του Χαρδούβελη να βρει νέο Θεοχάρη! Αυτό θα πει «αποτελεσματική διακυβέρνηση μέσα στην κρίση».
