χάρη σε μια συσκευή ηλεκτρικής διέγερσης που εμφυτεύτηκε στο νωτιαίο μυελό της σπονδυλικής στήλης τους.
Οι ασθενείς κατάφεραν να κουνήσουν τα δάχτυλα των ποδιών, τους αστραγάλους και τα γόνατά τους, ενώ ορισμένοι κατόρθωσαν να σταθούν όρθιοι και να σηκώσουν βάρη έως 100 κιλών με τα πόδια τους, ωστόσο προς το παρόν δεν είναι ακόμη ικανοί να περπατήσουν μόνοι τους.
Η νέα αυτή τεχνική στο μέλλον σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να αξιοποιηθεί στην περίπτωση των χρόνιων παραπληγικών για τους οποίους μέχρι σήμερα τα παραπάνω επιτεύγματα ήταν αδιανόητα, καθώς θεωρείτο ότι δεν υπήρχε ελπίδα να κινήσουν ξανά τα άκρα τους.
Όπως ανέφεραν οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Λούισβιλ και της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τη νευρολόγο Σούζαν Χαρκέμα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Brain», σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείοReuters και το «New Scientist», ανακοίνωσαν πως το ηλεκτρικό ρεύμα κάνει το νωτιαίο μυελό πιο δεκτικό στα νέα μηνύματα που φθάνουν ακόμη από τον εγκέφαλο των ασθενών στα άκρα τους.
Η συγκεκριμένη αντίθετα με άλλες πειραματικές θεραπείες δεν προσπαθεί να αποκαταστήσει τη νευρολογική βλάβη, αλλά να βοηθήσει τον εγκέφαλο να «περάσει» τα μηνύματά του στα κάτω άκρα. Αν και κανείς ασθενής δεν έχει καταφέρει να περπατήσει μόνος του, η ποιότητα ζωής όλων βελτιώθηκε αισθητά, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά.
Ο νωτιαίος μυελός, που διατρέχει τη σπονδυλική στήλη, είναι ο «μεταφορέας» των ηλεκτρικών ερεθισμάτων – μηνυμάτων από και προς τον εγκέφαλο προς και από το υπόλοιπο σώμα.
Όπως αναφέρεται οποιαδήποτε βλάβη σε αυτή την «ηλεκτρική γραμμή μεταφοράς» έχει ως συνέπεια την απώλεια των αισθήσεων και την αδυναμία κινήσεων από το σημείο της βλάβης και κάτω.
Η πρώτη περίπτωση επιτυχούς εφαρμογής της τεχνικής της ηλεκτρικής διέγερσης είχε σημειωθεί από την ίδια ερευνητική ομάδα το 2011 με έναν παίκτη του μπέιζμπολ, ο οποίος είχε παραλύσει από το στήθος και κάτω μετά από ένα σοβαρό τροχαίο το 2006 με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κουνήσει ξανά τα πόδια του.
Αυτή τη φορά όμως συνέβη με περισσότερους παράλυτους ασθενείς, επιβεβαιώνοντας έτσι τις δυνατότητες της πρωτοποριακής τεχνικής όχι για θεραπεία, αλλά για μερική αποκατάσταση της κινητικότητας.
Δεν είναι ακόμη σαφές με ποιο ακριβώς βιολογικό μηχανισμό η υπό δοκιμή μέθοδος «δουλεύει». Οι επιστήμονες θεωρούν ότι πιθανότατα αυτό που πετυχαίνει το ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο διοχετεύεται στο νωτιαίο μυελό, είναι να ενισχύει τα πολύ ασθενή ηλεκτρικά σήματα – εντολές που συνεχίζουν σε ένα βαθμό να έρχονται ακόμη από τονεγκέφαλο διαπερνώντας το σημείο του τραυματισμού στη σπονδυλική στήλη, αλλά τα οποία -χωρίς τεχνητή ενίσχυση- δεν είναι ικανά να «πυροδοτήσουν» καμία κίνηση.
Η συγκεκριμένη τεχνική αντίθετα με άλλες πειραματικές θεραπείες δεν προσπαθεί να αποκαταστήσει τη νευρολογική βλάβη, αλλά να βοηθήσει τον εγκέφαλο να «περάσει» τα μηνύματά του στα κάτω άκρα. Αν και κανείς ασθενής δεν έχει καταφέρει να περπατήσει μόνος του, η ποιότητα ζωής όλων βελτιώθηκε αισθητά, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά.
Οι Αμερικανοί ερευνητές ελπίζουν ότι, με την περαιτέρω βελτίωση της τεχνικής, ορισμένοι ασθενείς θα μπορούν να κάνουν στο μέλλον κάποια βήματα, αν και ακόμη αποφεύγουν τον όρο «να περπατήσουν ξανά».
Μεταξύ άλλων, προσπαθούν να αναπτύξουν μη επεμβατικές συσκευές, που δεν θα χρειάζεται να εμφυτευτούν μεεγχείριση στη σπονδυλική στήλη, αλλά θα μπορούν να διεγείρουν ηλεκτρικά το νωτιαίο μυελό μέσω του δέρματος.
Επιπλέον, θα επιδιωχθεί η βελτίωση του λογισμικού της συσκευής, προκειμένου η ηλεκτρική διέγερση να γίνεται με τέτοιο τρόπο, που να επιτρέπει το συντονισμό στην κίνηση και των δύο ποδιών.
Το σημαντικότερο μήνυμα, όπως ανέφερε η Σούζαν Χαρκέμα, είναι ότι ακόμα και για ασθενείς με σοβαρά τραύματα στη σπονδυλική στήλη, «υπάρχει ακόμη περιθώριο αποκατάστασης. Δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι δεν θα κινηθούν ποτέ πια ξανά». Ήδη προγραμματίζεται η δοκιμή της νέας τεχνικής σε άλλους οκτώ ασθενείς, καθώς επίσης και σε ζώα, με συσκευές που θα διαθέτουν περισσότερα ηλεκτρόδια (27 αντί 16).
