Μία ομάδα ερευνητών από το MIT προτείνει τη δημιουργία σταθμών ανεφοδιασμού καυσίμων στο διάστημα, ως πιθανός τρόπος να μειωθεί το κόστος των μελλοντικών
αποστολών στη Σελήνη.
To ΜΙΤ εξηγεί ότι οι αποστολές στη Σελήνη, έχουν μαζί τους προμήθειες από ένα «προωθητικό έκτακτης ανάγκης». Αυτό είναι ουσιαστικά το αντίστοιχο με ένα επιπλέον μπιτόνι βενζίνης το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε έκτακτες περιπτώσεις.
Από το να αφήνουν αυτό το έξτρα καύσιμο στο φεγγάρι, ή να το καίνε καθώς ξαναμπαίνουν στην ατμόσφαιρα όπως γίνεται συνήθως, η ομάδα του ΜΙΤ προτείνει ότι τα διαστημόπλοια θα μπορούσαν να το αφήνουν σε ένα συγκεκριμένο σημείο-σταθμό ανάμεσα στη Γη και στη Σελήνη, καθώς επιστρέφουν στη Γη.
Με αυτόν τον τρόπο, οι μελλοντικές αποστολές θα μπορούν να συνδέονται στον εν λόγω σταθμό και να παίρνουν τη συγκεκριμένη δεξαμενή καυσίμων, ώστε να τη χρησιμοποιήσουν ως το δικό τους «προωθητικό έκτακτης ανάγκης» πριν συνεχίσουν τη διαδρομή προς τη Σελήνη. Έπειτα, στο ταξίδι του γυρισμού, θα μπορούν να αφήνουν πίσω το καύσιμο σε περίπτωση που αυτό δεν χρησιμοποιήθηκε.
Τα «βενζινάδικα» θα είναι σε θέση να αποθηκεύουν καύσιμα από πολλαπλές αποστολές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να «τροφοδοτήσουν» μια αποστολή στο δρόμο της προς τη Σελήνη, διατηρώντας έτσι την ποσότητα του καυσίμου που θα πάρει κατά την έναρξη λειτουργίας ελάχιστη.
Η ομάδα υποστηρίζει ότι μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να είναι πιο αποδοτική από ό, τι άλλες προτάσεις που αφορούν την αποστολή δεξαμενόπλοιων να ξαναγεμίζουν σταθμούς ανεφοδιασμού σε τροχιά ή την κατασκευή σταθμών παραγωγής καυσίμων στη Σελήνη.
Πηγή: econews.gr
