Οι μαζικές και επιπόλαιες αποκρατικοποιήσεις θα φέρουν την επιδιωκόμενη ανάκαμψη?
ΘΕΣΗ. Η κοινωνική ανεκτικότητα και αναποφασιστικότητα διατηρούν την
Κυβέρνηση συνεργασίας.Συνταγματική και κοινοβουλευτική εκτροπή, ένδειξη κρατικής βίας και απολυταρχισμού, το λουκέτο στην δημόσια Ραδιοτηλεόραση.
Η αιφνιδιαστική και διόλου δικαιολογημένη απόφαση αναστολής λειτουργίας και κατάργησης με συνοπτικές διαδικασίες της ΕΡΤ Α.Ε..με αμφιβόλου νομιμότητας και άκυρη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με ευθεία παράκαμψη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας από την μέχρι πρότινος τρικοματική Κυβέρνηση συνεργασίας, από την οποία για αυτόν τον λόγο απεχώρησε, η υπαναχώρησε συνακόλουθα η ΔΗΜ.ΑΡ., καταδεικνύει την βούληση τού Πρωθυπουργού για δημοσιονομικούς σκοπούς και εκτέλεση μνημονιακών δεσμεύσεων, να καταργεί δημόσιους φορείς και οργανισμούς μεγίστης εθνικής σημασίας , παρά την προκαλούμενη αναστάτωση και αντίδραση των πληττομένων εργαζομένων πού προστίθενται στην μακρά λίστα των ολοένα αυξανόμενων ανέργων. Η επαίσχυντη, ακατανόητη ενέργεια αυτή του Πρωθυπουργού ήταν βαθιά αντιδημοκρατική, μονομερής, αυταρχική και εξέπληξε αρνητικά, ακόμη και τούς πιο σκληροτράχηλους ευρωπαίους εταίρους μας πού ανοικτά διαφώνησαν.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ πλέον πορευόμενη με την απαιτούμενη αλλά ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, σκοπεύοντας ανασχηματισμό σκοπιμοτήτων,
έχοντας αποφύγει τον κίνδυνο των εκλογών που ενδεχομένως σήμαινε εκλογική συντριβή, διατείνεται ότι ενδιαφέρεται να προχωρήσει εξαντλώντας την τετραετία, σε ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις εξυγίανσης τού δημόσιου τομέα, χωρίς όμως να συνυπολογίζει το κοινωνικό κόστος και την διεύρυνση της κοινωνικής ανέχειας και λιτότητας. Ο ΑΝΤ.ΣΑΜΑΡΑΣ, που λογοδοτεί στην Τρόικα γι οποιαδήποτε πολιτική πρωτοβουλία του, προκειμένου να εξασφαλίζει την αναγκαία χρηματοδότηση, η οποία απειλείται να διακοπεί αν το πρόγραμμα προσαρμογής οδηγηθεί σε εκτροχιασμό όπως επισημαίνουν Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ., ομιλεί για ανάπτυξη, έξοδο από την οικονομική κρίση για ανάκαμψη της οικονομίας, ότι οι θυσίες θα αποδώσουν, άλλωστε οι εταίροι μας εκφράζονται εγκωμιαστικά , επαινετικά για τις κυβερνητικές επιδόσεις, και ότι έχουμε προοπτικές αν αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες, όμως η οικονομία μας δεν εξέρχεται από την κρίση, διότι δεν προσελκύουμε μεγάλες επενδύσεις , η γραφειοκρατία παραμένει, που είναι το κύριο ζητούμενο για τον δημόσιο τομέα. Αντικειμενικά δεν επαληθεύονται αυτές οι υπεραισιόδοξες προβλέψεις και πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΔΙΟΓΚΩΝΕΤΑΙ, πού με πειστικότητα διατυπώνονται συχνά, οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν στην πραγματικότητα εκποίηση κερδοφόρων, υγιών επιχειρήσεων έναντι ευτελούς τιμήματος, ενώ πρόσθετα μέτρα ζητούν να ληφθούν οι δανειστές ώστε να επιτευχθούν δημοσιονομικοί στόχοι και να καλυφθούν κενά και ελλείμματα των προϋπολογισμών επόμενων ετών, αν και οι πολίτες δεν αντέχουν νέες φορολογικές επιβαρύνσεις αλλά και εισοδηματικές περικοπές.
Αν η χώρα δεν απαλλαγεί από το Μνημόνιο, ΟΡΙΣΤΙΚΆ, σύντομα, δεν πρόκειται να πετύχουμε ανάκαμψη , ευημερία για τούς πολίτες, αν δεν θεσπισθεί κοινωνικά δίκαιη φορολόγηση ,αν δεν συντριβεί η αδιαφάνεια και η ιδιοτέλεια των συντεχνιών , αν δεν εκλείψει η επιζήμια αναβλητικότητα και ανειλικρίνεια των πολιτικών ταγών μας, αν δεν ξηλωθεί το κράτος των ημετέρων και βολεμένων, αν δεν περικοπούν οι προκλητικοί μισθοί και μπόνους συμβούλων και παρατρεχάμενων,, αν δεn υπάρξουν δομικές αλλαγές στην υδροκεφαλική και αργοκίνητη κρατική μηχανή, αν δεν παύσει η ατιμωρησία των παρανομούντων πολιτικών πού πλουτίζουν, ενώ έχουμε σαν έθνος αγγίξει τα όρια κατάρρευσης με αποτέλεσμα να μας περιφρονούν και να μας αντιμετωπίζουν με επιφυλακτικότητα διεθνώς , αν δεν προστατευτεί ο κατώτατος μισθός, αν δεν παταχθεί αποτελεσματικά η εκτεταμένη φοροδιαφυγή, αν δεν ληφθούν ριζοσπαστικά μέτρα αναδιοργάνωσης της ελληνικής οικονομίας, αν ανακεφαλαιωτικά δεν εξαλειφθούν αυτές οι χρόνιες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και αγκυλώσεις συνάμα, τότε οι εξαγγελίες και οι μεγαλοστομίες θα παραμείνουν κενά γράμματα και μοιραία είμαστε καταδικασμένοι να μείνουμε στο περιθώριο, ενώ συντελούνται ραγδαίες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις γύρω μας. Αν λοιπόν οι υπνωτισμένοι, αδρανείς, αδιάφοροι πολίτες δεν σηκωθούν από τον καναπέ απ όπου παθητικά παρακολουθούν αναπαυτικά τις δραματικές εξελίξεις στα Μ.Μ.Ε., αν δεν εξεγερθούν δεν παλέψουν, δεν διαμαρτυρηθούν δυναμικά , ανυποχώρητα όπως οι θαρραλέοι γείτονες μας Τούρκοι στην Πλατεία Ταξίμ, αν συνεχίσουν να σκύβουν το κεφάλι σε κάθε κυβερνητική αυθαιρεσία, αν δεν συγκρουσθούν με το παρωχημένο και καταρρέον μεταπολιτευτικό σύστημα , πού πρέπει να γκρεμίσουμε, ΕΧΟΥΜΕ EΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ, που ευθύνεται καίρια για το εθνικό μας κατάντημα, κινδυνεύουμε με βεβαιότητα να βρεθούμε σε χειρότερη ακόμη θέση , φτωχότεροι και με λιγότερη ανθρώπινη αξιοπρέπεια διασυρόμενοι ανά την υφήλιο. Β.ΝΟΥΛΕΖΑΣ δικηγόρος Α.Π.
